Przejdź do zawartości

Andriej Suchowiecki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andriej Suchowiecki
Андрей Суховецкий
generał major generał major
Pełne imię i nazwisko

Andriej Aleksandrowicz Suchowiecki

Data i miejsce urodzenia

25 czerwca 1974
Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich

Data i miejsce śmierci

28 lutego 2022
Ukraina

Przebieg służby
Lata służby

1995–2022

Siły zbrojne

Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej

Formacja

WDW

Jednostki

7 Gwardyjska Dywizja Desantowo-Szturmowa
41 Armia Ogólnowojskowa

Stanowiska

dowódca dywizji
zastępca d-cy armii

Główne wojny i bitwy

II wojna czeczeńska
wojna w Osetii Południowej
wojna domowa w Syrii
inwazja Rosji na Ukrainę †

Odznaczenia
Order Męstwa (Federacja Rosyjska) Order Męstwa (Federacja Rosyjska) Order „Za zasługi wojskowe” Medal „Za powrót Krymu”

Andriej Aleksandrowicz Suchowiecki (ros. Андрей Александрович Суховецкий; ur. 25 czerwca 1974, zm. 28 lutego 2022) – rosyjski wojskowy, generał major. Zginął podczas inwazji na Ukrainę.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1995 roku ukończył Riazańską Wyższą Szkołę Dowódczą Wojsk Powietrznodesantowych. W 2009 r. ukończył Akademię Wojskową im Frunzego, a w 2018 roku Wojskową Akademię Sztabu Generalnego[1].

Brał też udział w drugiej wojnie czeczeńskiej[2]. Uczestniczył w interwencji w Syrii[1]. Brał udział w operacjach bojowych na Północnym Kaukazie i w Abchazji[3]. Od 25 grudnia 2018 do 2021 roku w stopniu pułkownika gwardii dowodził 7 Gwardyjską Dywizją Desantowo-Szturmową w Noworosyjsku[3][1]. W listopadzie 2021 roku został zastępcą dowódcy 41 Armii Ogólnowojskowej Centralnego Okręgu Wojskowego, w stopniu generała majora[4]. Brał udział w tym charakterze w inwazji na Ukrainie, podczas której zginął 28 lutego 2022 roku[4]. Miejsce śmierci nie zostało oficjalnie ujawnione – według jednej wersji był to Mariupol nad Morzem Azowskim[5][2] lub Hostomel koło Kijowa[6], lecz obie wersje budzą wątpliwości[a]. Według niepotwierdzonych oficjalnie doniesień, został zabity przez ukraińskiego snajpera strzałem z odległości 1,5 km[5]. Do tamtej pory był najwyższym rangą zabitym wojskowym rosyjskim podczas inwazji[6].

Odznaczony m.in. dwoma Orderami Męstwa, Orderem „Za zasługi wojskowe” oraz Medalem za Waleczność[3], a także został odznaczony za udział w aneksji Krymu przez Rosję[7].

  1. 41 Armia operowała na północy Ukrainy, atakując z Rosji w kierunku na Kijów od wschodu, podczas gdy Hostomel znajduje się na zachód od Kijowa, a Mariupol na południu kraju (Michał Fiszer: Rosjanie utknęli. Ukraińcy stawiają opór na wszystkich frontach. Polityka.pl, 25 lutego 2022. [dostęp 2022-02-27].).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]