Andriej Aleksiejenko
| |
| Data i miejsce urodzenia |
23 kwietnia 1978 |
|---|---|
| De facto premier obwodu charkowskiego (z siedzibą w Kupiańsku i Wołczańsku) | |
| Okres |
od 19 sierpnia 2022 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik |
urząd utworzony |
| Następca |
urząd zlikwidowany |
| De facto premier obwodu chersońskiego (z siedzibą w Geniczesku) | |
| Okres |
od 25 listopada 2022 |
| Poprzednik | |
| Odznaczenia | |
| |
Andriej Anatoljewicz Aleksiejenko (ros. Андрей Анатольевич Алексеенко ukr. Андрій Анатолійович Алексеєнко; ur. 23 kwietnia 1978 w Nowopokrowskiej, w Kraju Krasnodarskim) – rosyjski polityk, samorządowiec i ekonomista, w latach 2021–2022 mer Krasnodaru. Od 19 sierpnia do początku września 2022 de facto szef rządu i pierwszy zastępca gubernatora okupowanej przez Rosję części obwodu charkowskiego (z siedzibą w Kupiańsku, a potem w Wołczańsku), od 25 listopada 2022 de facto szef rządu obwodu cherońskiego (z siedzibą w Geniczesku).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodzi z Kubania. Ukończył studia z zakresu inżynierii i ekonomii na Kubańskim Państwowym Uniwersytecie Rolniczym w Krasnodarze, uzyskał później stopień kandydata nauk ekonomicznych. Od 1996 pracował w firmie z branży budownictwa „Krasnodarsiełmasz”, dochodząc od majstra do stanowiska inżyniera ds. nadzoru technicznego. W latach 2006–2007 zastępca dyrektora generalnego jednego z przedsiębiorstw[1]. Został dyrektorem federacji siatkówki w Kraju Krasnodarskim. W 2021 oskarżony o przyjęcie trzy lata wcześniej łapówki w postaci broni palnej[2].
Wstąpił do ugrupowania Jedna Rosja. Od 2007 do 2010 kierował w administracji Kraju Krasnodarskiego departamentem ds. ekonomicznych i relacji międzynarodowych. W 2010 został zastępcą i następnie szefem administracji rejonu Tuapse. We wrześniu 2015 tymczasowo objął analogiczne stanowisko w rejonie Jejsk. Od października 2015 zastępca gubernatora, od września 2017 pierwszy wicegubernator Kraju Krasnodarskiego. Odpowiadał m.in. za infrastrukturę komunalną, inwestycję i własność samorządową. 21 października został tymczasowym merem miasta Krasnodar, powołany na to stanowisko z dniem 17 listopada 2021[1][3].
W 2022 poparł rosyjską inwazję na Ukrainę, zajmując się m.in. rekrutacją żołnierzy i kilkukrotnie odwiedzając okupowane tereny (oficjalnie z pomocą humanitarną ze strony Kraju Krasnodarskiego)[4]. 18 sierpnia 2022 zrezygnował z funkcji mera Krasnodaru. Kolejnego dnia został powołany przez Rosjan na stanowisko pierwszego zastępcy szefa Charkowskiej Wojskowo-Cywilnej Administracji oraz nowo utworzoną funkcję przewodniczącego rady ministrów Charkowskiej Wojskowo-Cywilnej Administracji[5] (początkowo z siedzibą w Kupiańsku). Ok. 8 września administracja została przniesiona do Wołczańska, jednak ok. 10 września Rosjanie opuścili także to miasto[6]. 25 listopada 2022 objął stanowisko premiera rządu okupowanej przez Rosję części obwodu chersońskiego z siedzibą w Geniczesku[7].
Żonaty, ma troje dzieci[3].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Odznaczony m.in. medalem za wkład w rozwój Kraju Krasnodarskiego[1], a w 2022 Orderem Męstwa[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Глава муниципального образования город Краснодар Алексеенко Андрей Анатольевич. krd.ru. [dostęp 2022-08-20]. (ros.).
- ↑ Мэр Краснодара Андрей Алексеенко возглавит «правительство» оккупированной части Харьковской области. В декабре 2021 года на него завели дело о взятке. meduza.io, 17 sierpnia 2022. [dostęp 2022-08-20]. (ros.).
- ↑ a b Андрей Алексеенко избран мэром Краснодара. rg.ru, 17 listopada 2022. [dostęp 2022-08-20]. (ros.).
- ↑ От Краснодара до Харькова один мэр. kommersant.ru, 18 sierpnia 2022. [dostęp 2022-08-20]. (ros.).
- ↑ Former Russian mayor appointed head of Russian-occupied Kharkiv, TASS reports. reuters.com. [dostęp 2022-08-20]. (ang.).
- ↑ Russian Troops Retreating From Vovchansk, Population Evacuated. ukranews.com, 11 września 2022. [dostęp 2022-09-12]. (ang.).
- ↑ Председателем правительства Херсонской области назначен Андрей Алексеенко. khogov.ru. [dostęp 2023-02-22]. (ros.).
- ↑ Бывшему главе Краснодара Андрею Алексеенко вручили орден Мужества. kommersant.ru, 12 grudnia 2022. [dostęp 2023-02-22]. (ros.).