Alessandro Poerio (1914)
| Klasa | |
|---|---|
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki | |
| Wodowanie | |
 Regia Marina
| |
| Nazwa |
Alessandro Poerio |
| Wejście do służby |
1915 |
| Wycofanie ze służby |
1938 |
 Hiszpania
| |
| Nazwa |
Huesca |
| Wejście do służby |
1938 |
| Wycofanie ze służby |
1949 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
projektowa 1028 t |
| Długość |
na linii wodnej: 83,1 m |
| Szerokość |
8,0 m |
| Zanurzenie |
2,8 m |
| Napęd | |
| 2 kotły parowe Yarrow turbiny parowe Beluzzo 20 000 hp | |
| Prędkość |
32,3 węzła |
| Uzbrojenie | |
| 6 x armata okrętowa 102 mm L/35 2 x armata automatyczna Vickers 40 mm L/39 (od 1917 r.) 6 x armata okrętowa 66 mm L/45 4 x wyrzutnia torped kal. 450 mm 42 miny | |
| Załoga |
5+124 |
Alessandro Poerio – włoski lider z okresu I wojny światowej. Pierwsza jednostka typu Alessandro Poerio. Okręt przetrwał wojnę. 1 lipca 1921 roku przeklasyfikowany na niszczyciela. W czerwcu 1938 roku skreślony z listy włoskiej floty i przekazany nacjonalistom hiszpańskim. Wcielony do ich floty pod nazwą "Huesca". Skreślony z listy okrętów hiszpańskiej floty w 1949 roku.
"Alessandro Poerio" wyposażony był w trzy kotły parowe Yarrow. Współpracowały one z turbinami parowymi Beluzzo. Początkowo okręt uzbrojony był w sześć armat kalibru 102 mm L/35, dwie podwójne wyrzutnie torped kalibru 450 mm oraz mógł przenieść do 42 min. W 1917 roku uzbrojenie okrętu wzmocniono dwoma armatami przeciwlotniczymi Vickers kalibru 40 mm L/39. Jedną z tych armat zdjęto z okrętu w 1927 roku.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway's All The World's Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985. ISBN 978-0-87021-907-8.