Г
Informacje podstawowe | |
Majuskuła |
Г |
---|---|
Minuskuła |
г |
Podstawowe pismo | |
Pochodzenie | |
Oparty na grafemie | |
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Г, Гг (ge) – czwarta litera podstawowej cyrylicy. Pochodzi od greckiej litery Γ. Reprezentuje dźwięk /g/ lub /h/.
Litera Г oznacza spółgłoskę:
- [g] – w językach serbskim, bułgarskim, macedońskim;
- [g], ale również w pewnych połączeniach [v] i w nielicznych wyjątkach [x] – w standardowym języku rosyjskim;
- [ɦ] – w językach białoruskim i ukraińskim, a także w południowych dialektach języka rosyjskiego (w tym w północno-wschodniej Ukrainie).
Dźwięk [g] w języku ukraińskim reprezentuje litera Ґ.
Literę Г zarówno w języku polskim, jak i w oficjalnych systemach transkrypcji oddaje się przez g w przypadku języków bułgarskiego, serbskiego, macedońskiego i rosyjskiego oraz przez h w przypadku języków ukraińskiego i białoruskiego.
Kodowanie
[edytuj | edytuj kod]Znak | Г | г | ||
---|---|---|---|---|
Nazwa w Unikodzie | Cyrillic Capital Letter Ghe[1] | Cyrillic Small Letter Ghe[2] | ||
Kodowanie | dziesiętnie | szesnastkowo | dziesiętnie | szesnastkowo |
Unicode | 1043 | U+0413 | 1075 | U+0433 |
UTF-8 | 208 147 | d0 93 | 208 179 | d0 b3 |
Odwołania znakowe SGML | Г | Г | г | г |
Mac Cyrillic | 131 | 83 | 227 | E3 |
ISO 8859-5 | 179 | B3 | 211 | D3 |
Windows-1251 | 195 | C3 | 227 | E3 |
CP 855 | 173 | AD | 172 | AC |
KOI8-R i KOI8-U | 231 | E7 | 199 | C7 |
Wariant niewystępujący w Unikodzie
[edytuj | edytuj kod]Informacje podstawowe | |
Podstawowe pismo | |
---|---|
Pochodzenie | |
Oparty na grafemie |
Г |
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
– litera rozszerzonej cyrylicy. Została stworzona przez M. Kułajewa i umieszczona w projekcie alfabetu jego autorstwa, mającego służyć do zapisu języka baszkirskiego[3]. Jej odpowiednikiem w piśmie arabskim była litera ع, w projekcie alfabetu łacińskiego z 1924 r. litera Ĝ[4], w alfabecie łacińskim z lat 1930–1940 litera Ƣ. Współcześnie wykorzystuje się natomiast literę Ғ.
Według stanu z 2019 r. litera nie miała reprezentacji w Unikodzie.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Cyrillic Capital Letter Ghe. symbl.cc. [dostęp 2018-08-05].
- ↑ Cyrillic Small Letter Ghe. symbl.cc. [dostęp 2018-08-05].
- ↑ Ҡ. З. Әхмәров: Башҡорт яҙыуы тарихынан. Ufa: Kitap, 2012. ISBN 978-5-295-05619-2.
- ↑ Projekt alfabetu tatarsko-baszkirskiego opublikowano w gazecie „Jeszcze” 18 lipca 1924 r.