PL164152B1 - Sposób wytwarzania nowych pochodnych 2-iminobenzotiazoliny PL - Google Patents

Sposób wytwarzania nowych pochodnych 2-iminobenzotiazoliny PL

Info

Publication number
PL164152B1
PL164152B1 PL90286036A PL28603690A PL164152B1 PL 164152 B1 PL164152 B1 PL 164152B1 PL 90286036 A PL90286036 A PL 90286036A PL 28603690 A PL28603690 A PL 28603690A PL 164152 B1 PL164152 B1 PL 164152B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
formula
substituted
ethyl
compound
piperazinyl
Prior art date
Application number
PL90286036A
Other languages
English (en)
Inventor
Patrick Jimonet
Blevec Joseph Le
Conception Nemecek
Original Assignee
Rhone Poulenc Rorer Sa
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Priority claimed from FR8909483A external-priority patent/FR2649704B1/fr
Priority claimed from FR9005889A external-priority patent/FR2661910B1/fr
Application filed by Rhone Poulenc Rorer Sa filed Critical Rhone Poulenc Rorer Sa
Publication of PL164152B1 publication Critical patent/PL164152B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D417/00Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having nitrogen and sulfur atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by group C07D415/00
    • C07D417/02Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having nitrogen and sulfur atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by group C07D415/00 containing two hetero rings
    • C07D417/06Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having nitrogen and sulfur atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by group C07D415/00 containing two hetero rings linked by a carbon chain containing only aliphatic carbon atoms
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00Drugs for disorders of the nervous system
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00Drugs for disorders of the nervous system
    • A61P25/08Antiepileptics; Anticonvulsants
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00Drugs for disorders of the nervous system
    • A61P25/18Antipsychotics, i.e. neuroleptics; Drugs for mania or schizophrenia
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00Drugs for disorders of the nervous system
    • A61P25/28Drugs for disorders of the nervous system for treating neurodegenerative disorders of the central nervous system, e.g. nootropic agents, cognition enhancers, drugs for treating Alzheimer's disease or other forms of dementia
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D277/00Heterocyclic compounds containing 1,3-thiazole or hydrogenated 1,3-thiazole rings
    • C07D277/60Heterocyclic compounds containing 1,3-thiazole or hydrogenated 1,3-thiazole rings condensed with carbocyclic rings or ring systems
    • C07D277/62Benzothiazoles
    • C07D277/68Benzothiazoles with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached in position 2
    • C07D277/82Nitrogen atoms
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D417/00Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having nitrogen and sulfur atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by group C07D415/00
    • C07D417/02Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having nitrogen and sulfur atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by group C07D415/00 containing two hetero rings
    • C07D417/12Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having nitrogen and sulfur atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by group C07D415/00 containing two hetero rings linked by a chain containing hetero atoms as chain links

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Biomedical Technology (AREA)
  • Neurology (AREA)
  • Neurosurgery (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Psychiatry (AREA)
  • Hospice & Palliative Care (AREA)
  • Pain & Pain Management (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Plural Heterocyclic Compounds (AREA)
  • Thiazole And Isothizaole Compounds (AREA)
  • Agricultural Chemicals And Associated Chemicals (AREA)
  • Organic Low-Molecular-Weight Compounds And Preparation Thereof (AREA)
  • Steroid Compounds (AREA)
  • Nitrogen Condensed Heterocyclic Rings (AREA)
  • Heterocyclic Carbon Compounds Containing A Hetero Ring Having Nitrogen And Oxygen As The Only Ring Hetero Atoms (AREA)

Abstract

1. Sposób wytwarzania nowych pochodnych 2- i m i n o b e n z o t i a z o l i n y o o g ó l n y m w z o r z e 1, w którym R1 oznacza grupe piperazynylowa-1 podstawiona w pozycji 4 fenylem ewentualnie podstawionym 1 lub 2 podstaw- nikami, takimi Jak atom chlorowca lub alkoksyl, albo grupe 4-fenylopiperydynowa, R2 oznacza grupe poli fluoroalkoksylowa, a n oznacza 2, a takze soli tych zwiazków z kwasami mineralnymi lub organicznymi, znamienny tym, ze zwiazek o ogólnym wzorze 2, w którym R1, R2 i n maja wyzej podane znaczenie poddaje sie hydrolizie, po czym powstaly zwiazek o wzorze 1 wyodrebnia sie i ewentualnie przeprowadza sie w sól addycyjna z kwasem mineralnym lub organicznym. 3. Sposób wytwarzania zwiazków nowych po- chodnych 2- iminobenzotiazoliny o ogólnym wzorze 1, w którym R1 oznacza grupe piperazynylowa-1 podsta- wiona w pozycji 4 fenylem ewentualnie podstawionym co najmniej j ednym podstawnikiem, takim j ak atom chlorowca, alkil lub alkoksyl, fenyloalkilem, pirydylem lub pirymidynylem albo R1 oznacza grupe 1, 2, 3, 6-tetra- hydropir ydylowa- 1 podstawiona w pozycji 4 fenylem ewentualnie podstawionym co najmniej j ednym pod- stawnikiem, takim j ak atom chlorowca, alkil lub alko- ksyl, wzglednie R1 oznacza grupe piperydynowa podstawiona w pozycji 4 fenylem ewentualnie podsta- wionym co najmniej j ednym podstawnikiem, takim jak atom chlorowca, alkil lub alkoksyl. R2 oznacza grupe polifluoroalkoksylowa, a n oznacza 2 lub 3, z wyjatkiem przypadku gdy R1 oznacza grupe piperazynylowa-1 pod- stawiona w pozycji 4 fenylem ewentualnie podstawio nym 1 lub 2 podstawnikami,/ . . . . Wzór 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania nowych pochodnych 2-iminobenzotiazoliny o ogólnym wzorze 1, w którym R1 oznacza grupę piperazynylową-1 podstawioną w pozycji 4 fenylem ewentualnie podstawionym co najmniej jednym podstawnikiem, takim jak atom chlorowca, alkil lub alkoksyl, fenyloalkilem, pirydylem lub pirymidynylem albo R1 oznacza grupę 1,2,3,6-tetrahydropirydylową-1 podstawioną w pozycji 4 fenylem ewentualnie podstawionym co najmniej jednym podstawnikiem, takim jak atom chlorowca, alkil lub alkoksyl, względnie R1 oznacza grupę piperydynową podstawioną w pozycji 4 fenylem ewentualnie podstawionym co najmniej Jednym podstawnikiem, takim jak chlorowca, alkil lub alkoksyl, R2 oznacza grupę polifluoroalkoksylową, a n oznacza 2 lub 3, a także soli addycyjnych tych związków z kwasami mineralnymi lub organicznymi.
164 152
W podanych powyżej i poniżej definicjach grupy alkilowe i alkoksylowe jako takie oraz grupy alkilowe i alkoksylowe stanowiące część innych ugrupowań zawierają 1-4 atomy węgla w łańcuchu prostym lub rozgałęzionym.
Grupa polifluoroalkoksylowa jest korzystnie grupą trójfluorometoksylową , pięciofluoroetoksylową, 2,2,2-trójfluoroetoksylową lub 1,1,2,2-czterofluoroetoksylową .
Atom chlorowca Jest korzystnie atomem fluoru, chloru i bromu.
Sposób wytwarzania nowych pochodnych 2-iminobenzotiazoliny o ogólnym wzorze 1, polega według wynalazku na tym, że związek o ogólnym wzorze 2, w którym R^, R2 i n mają wyżej podane znaczenie, poddaje się hydrolizie, po czym powstały związek o wzorze 1 wyodrębnia się i ewentualnie przeprowadza się w sól addycyjną z kwasem mineralnym lub organicznym.
Hydrolizę prowadzi się zazwyczaj za pomocą zasady, takiej jak węglan metalu alkalicznego /korzystnie sodu, potasu/ lub stężony amoniak, w środowisku mieszaniny woda-alkohol, w temperaturze około 20°C.
Związki o wzorze 2 można otrzymać działając związkiem o wzorze 3, w którym R2 i n mają wyżej podane znaczenie a R3 oznacza grupę reaktywną, teką jak grupa metanosulfonylowa lub p-toluenosulfonylowa, na aminę o wzorze 4, w którym R^ ma wyżej podane znaczenia.
Reakcję prowadzi się zazwyczaj w środowisku obojętnego rozpuszczalnika, takiego jak rozpuszczalnik aromatyczny /np. benzen, toluen, ksylen/ lub dwumetyloformamid, w temperaturze od 20°C do temperatury wrzenia rozpuszczalnika.
Związki o wzorze 3 można otrzymać działając związkiem o wzorze 5, w którym R2 i n mają wyżej podane znaczenie, na chlorek kwasu metanosulfonowego lub p-toluanosulfonowego, albo w- środowisku obojętnego rozpuszczalnika, takiego jak rozpuszczalnik aromatyczny /np, benzen, toluen, ksylen/ lub rozpuszczalnik chlorowany /np. chloroform, chlorek metylenu/, w obecności aminy trzeciorzędowej, takiej jak trójatyloamina, w temperaturze około 20°C, albo w środowisku pirydyny, w temperaturze około 0°C.
związki o wzorze 5 można otrzymać działając trójfluorooctanem etylu na związek o wzorze 6, w którym i n mają wyżej podane znaczenie.
Reakcję prowadzi się zazwyczaj w środowisku alkoholu /np. metanolu, etanolu/- w obecności zasady trzeciorzędowej, takiej jak trójatyloamina, w temperaturze około 20°C.
Związki o wzorze 6 można otrzymać dzlałając chlorowcozwiązkiem o wzorze 7, w którym n ma wyżej podane znaczenie, a Hal oznacza atom chlorowca /korzystnie bromu lub chloru/ na 2-amino-6-pollfiuoroθikoksybθnzotlazol.
Reakcję prowadzi się w środowisku alkoholu /korzystnie etanolu, metanolu/, w temperaturze wrzenia rozpuszczalnika.
2-Amino-6-polifluoroalkoksybenzotiazole można otrzymać metodą opisaną przez L.M.Yegupolsk^^go i innych, Zh. Obshch. Khim., 33 /7/, 2301 /1963//.
Mieszaninę reakcyjną otrzymaną drogą procesu opisanego powyżej poddaje się następnie obróbce stosując znane metody fizyczne /odparowanie, ekstrakcja, destylacja, krystalizacja, chromatografia, itp./ lub chemiczne /tworzenie soli, itp./.
Związki o wzorze 1, w postaci wolnej zasady, można ewentualnie przeprowadzać w sola addycyjne z kwasami mineralnymi lub organicznymi, działając odpowiednim kwasem w środowisku rozpuszczalnika organicznego, takiego jak alkohol, keton, eter lub rozpuszczalnik chlorowany.
Związki o wzorze 1 oraz ich sole mają interesujące własności farmakologiczne. Związki te są aktywne w zwalczaniu drgawek wywołanych glutaminianem, a więc są użyteczne w profilaktyce i leczeniu drgawek, zaburzeń schizofrenicznych, a zwłaszcza deficytowych postaci schizofrenii, zaburzeń snu, objawów związanych z niedokrwieniem mózgu, a także zaburzeń neurologicznych, które mogę być wywołane przez glutaminian, takich jak choroba Alzheimera, choroba Huntingtona, amiotroficzne stwardnienie słupów bocznych oraz zanik oliwkowo-mostkowo-móżdżkowy.
Aktywność związków o wzorze 1 w przypadku drgawek wywołanych glutaminianem określono metodą opisaną przez I.P.Lapina, J.Neurol -Transmission, 54, 229-238 /1982/. Glutaminian wstrzyknięto drogą śródczaszkowo komorową zgodnie z metodą opisaną przez R. Chermata
164 152 i P.Simona, J.Pharmacol. /Pens/, 6, 489-492 /1975/. Dawka ED^q tych związków była zazwyczaj równa 10 mg/kg lub nizsza.
Związki o wzorze 1 wykazują słabą toksyczność. Dawka tych związków LD5q po podaniu dootrzewnowym myszom była wyzsza niz 15 mg/kg.
Przy stosowaniu w lecznictwie, związki o wzorze 1 mogą mieć postać własną lub postać soli farmaceutycznie dopuszczalnych, to jest nietoksycznych w podawanych dawkach.
Jako przykłady soli farmaceutycznie dopuszczalnych moZna wymienić sole addycyjne z kwasami mineralnymi lub organicznymi, takie jak octan, propionian, bursztynian, benzoesan, fumaran, maleinian, szczawian, metanosulfonian, izotionian, teofilinooctar, salicylan, fenoloftalinian, metyleno-bis-β -hydroksynaftoesan, chlorowodorek, siarczan, azotan i fosforan.
Jak juZ wspomniano wyZej, związki wytwarzane sposobem według wynalazku są uZyteczne jako leki. Leki składają się ze związku o wzorze 1 lub jego soli jako substancji czynnej albo mają postać środków farmaceutycznych zawierających substancję czynną połączoną z dowolnym innym farmakologicznie dopuszczalnym produktem, obojętnym lub fizjologicznie aktywnym. Leki te moZna stosować doustnie, pozajelitowo, doodbytniczo lub miejscowo.
środki farmaceutyczne w postaci stałej do podawania doustnego są to np. tabletki, pigułki, proszki /kapsułki Zelatynowe, opłatki/ lub granulaty. W środkach tych substancja czynna jest zmieszana z jednym lub kilkoma obojętnymi rozcieńczalnikami, takimi jak amidon, celuloza, sacharoza, laktoza lub krzemionka.
środki te mogą równieZ zawierać poza rozcieńczalnikami inne substancje, np. środki poślizgowe, takie jak stearynian magnezowy lub talk, barwnik, środek powłokotwórczy /w przypadku draZetek/ lub lakier.
środki farmaceutyczne w postaci ciekłej tdo podawania doustnego są to roztwory, zawiesiny, emulsje, syropy i eliksiry farmakologicznie dopuszczalne zawierające obojętne rozcieńczalniki, takie jak woda, etanol, gliceryna, oleje roślinne lub olej parafinowy. środki te mogą równieZ zawierać poza rozcieńczalnikami inne substancje, np. środki zwilZające, słodzące, zagęszczające , zapachowe lub stabilizujące.
środki sterylne do podawania pozajelitowego są to korzystnie roztwory wodne lub niewodne, zawiesiny lub emulsje. Jako rozpuszczalnik lub nośnik moZna stosować wodę, glikol propylenowy, glikol polietylenowy, oleje roślinne, a zwłaszcza oliwę z oliwek, estry organiczne nadające się do wstrzykiwania, np. oleinian etylu lub inne odpowiednie rozpuszczalniki organiczne. środki te mogą równieZ zawierać środki pomocnicze, zwłaszcza środki zwilZające, izotonizujące, emulgujące, dyspergujące i stabilizujące. Sterylizację moZna prowadzić róZnymi sposobami, np. prowadząc aseptyczną filtrację, wprowadzając środki sterylizujące, naświetlając lub ogrzewając. środki te moZna równieZ sporządzać w postaci stałych sterylnych kompozycji, które moZna rozpuszczać bezpośrednio przed uZyciem w sterylnej wodzie lub w dowolnej sterylnej substancji nadającej się do wstrzykiwania.
środki farmaceutyczne do podawania doodbytniczego są to czopki lub kapsułki doodbytnicze, zawierające poza substancję czynną wypełniacze, takie jak masło kakaowe, glicerydy półsyntetyczne lub glikole polietylenowe.
środki farmaceutyczne do podawania miejscowego są to np. kremy, maście, płyny do przemywania, płyny do oczu, płyny do płukania ust, krople do nosa lub aerozole.
W leczeniu ludzi, związki o wzorze 1 są szczególnie uZyteczne w profilaktyce lub leczeniu drgawek, zaburzeń schizofrenicznych, a zwłaszcza deficytowych postaci schizofrenii, zaburzeń snu, objawów związanych z niedokrwieniem mózgu, a takZe chorób neurologicznych, w których moZe brać udział glutaminian, takich jak choroba Alzheimera, choroba Huntingtona, amiotroficzne stwardnienie słupów bocznych oraz zanik oliwkowo-mostkowo-móżdźkowy.
Dawki leku zaleZą od poZądanego efektu, czasu leczenia i drogi podawania i zazwyczaj wynoszą one w przypadku dorosłego pacjenta 3Q-3QQ mg dziennie drogą doustną, przy czym dawka jednostkowa substancji czynnej wynosi 1Q-1QQ mg. Na ogół, dawkę właściwą określa lekarz, uwzględniając wiek, cięZar ciała i wszystkie inne czynniki charakteryzujące pacjenta.
Wynalazek ilustruję poniZsze przykłady, w których skrót t.t. oznacza temperaturę topnienie, a t .3. temperaturę sublimacji.
164 152
Przykład I. 1,3 g 3- 2-[4-/pirydylo-2/piperazynylo- <7θ tylo } -2-trójfluoroacetyloimino-6-trójfluorometoksybenzotiazolmy rozpuszczono w mieszaninie 19 cm 7% wodnego węglanu potasowego i 32 cm3 metanolu i mieszano w temperaturze około 20°C w ciągu 4 godzin. Mieszaninę reakcyjną zatęzono pod zmniejszonym ciśnieniem /2,7 kPa/. Uzyskaną pozostałość rozpuszczono w 300 cm wody destylowanej. Warstwę wodną wyekstrahowano 3 razy 200 cm3 eteru etylowego, roztwór eterowy wysuszono nad siarczanem magnezowym i zatęŻono do sucha pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymaną pozostałość oczyszczono chromatograficznie na kolumnie z krzemionką, stosując jako eluent aceton. Produkt przeprowadzono w trójchlorowodorek, dodając eterowego 4,2n roztworu eterowego chlorowodoru w acetonie i otrzymano 0,73 g trójchlorowodorku 2-imino-3- { 2-[pirydylo-2/piperazynylo-1 _]etyloj -6-trójfluorometoksybenzotiazoliny o t.t. 230°C.
3- { 2-[4-/pirydylo-2/piperazynylo-1]etylo/J-2-trój fluoroacetyloimino-6-tróJ fluorometoksybenzotiazolinę otrzymano w następujący sposób. Mieszaninę 4,52 g metanosulfonianu
2-/2-trójfluoroacetyloimino-6-trójfluorometoksybenzotiazolmylo-3/etylu w 100 cm toluenu i 6,9 g /pirydylo-2/piperazyny ogrzewano w temperaturze wrzenia w ciągu 2 godzin, po czym ochłodzono do temperatury 4°C i przesączono. Przesącz toluenowy odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono chromatograficznie na kolumnie z krzemionką, stosując jako eluent dwuchlorometan. Otrzymano 1,3 g 3-£2-[4-/pirydylo-2/piperazynylo-l/atyloJ -2-trójfluoroacetyloimino-6-trójfluorometoksybenzotiazolmy o t.t. 132°C.
Metanosulfonian 2-/2-t rój fluoroacetyloimino-6-trój fluorometoksybenzotiazolinylo-3/etylu otrzymano w sposób następujący. Do mieszaniny 120 cmJ chlorku metylenu, 7,34 g chlorku kwasu metanosulfonowego i 12 g 2-/2-trójfluoroacetyloimino-6-trójfluoromatoksybanzotiazolinylo-3/etanolu dodano stopniowo 6,9 g trójetyloaminy. Po 1 godzinie mieszania w temperaturze około 20°C mieszaninę reakcyjną ochłodzono do temperatury 10°C, odsączono osad, przemyto go 20 cm3 zimnego chlorku metylenu, po czym wysuszono w temperaturze 40°C pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymano 10 g metanosulfonianu 2-/2-trójfluoroacetyloimino-6-trójfluoromatoksybenzotiazolmylo-3/atylu o t.t. 145°C. Orugą porcję 2.,~f g produktu otrzymano przez prze3 mycie przesączu 100 cm wody, wysuszenie nad siarczanem magnezowym, zatężenie do objętości około 50 cm3, ochłodzenie do temperatury 5°C i odsączenie.
2-/2-Trój fluoroacetyloimino-6-trójfluorometoksybenzotiazolinylo-3/etanol otrzymano w następujący sposób. 20,7 g bromowodorku 2-/2-imino-6-trójfluorometoksybenzotiazolinylo-3/
3 etanolu, 9,8 g trójfluorooctanu etylu i 16,1 cm trójetyloaminy mieszano w 100 cm etanolu w ciągu 22 godzin w temperaturze około 20°C. Po zatężeniu do sucha pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymano pozostałość, którą oczyszczono chromatograficznie na kolumnie z krzemionką, stosując octan etylu jako eluent. Otrzymano 19,2 g 2-/2-trójfluoroacetyloimino-6-trójfluorometoksybenzotiazolinylo-3/etanolu o t.t. 144°C.
2-/2-Imino-6-trójfluorometoksybenzotiazolinylo-3/etanol otrzymano w następujący spo3 sób. 9,4 g 2-amino-6-trójfluorometoksybenzotiazolu i 10 g 2-bromoetanolu w 30 cm absolutnego etanolu ogrzewano w ciągu 95 godzin w temperaturze wrzenia. Następnie mieszaninę ochłodzono do temperatury około 20°C, odsączono powstały osad i przemyto go 100 cm^ eteru etylowego. Otrzymano 6,4 g bromowodorku 2-/2-imino-6-trójfluorometoksybenzotiazolinylo-3/ etanolu o t.t. 219°C.
2- Amino-6-trifluorometoksybenzotiazol można wytworzyć metodą opisaną przez L.M.Yagupolskii'ego i innych Zh.Obshch.Khim., 33 /7/, 2301 /1963/.
Przykład II. Postępowano jak w przykładzie I, stosując 0,9 g 3- {2-[4-/4metylofanylo/piperazynylo-^etylo | -2-trójfluoroacetyloimino-6-trój fluorometoksybenzo3 J 3 tiazoliny w 18 cmJ metanolu i 14 cmJ 4% roztworu wodnoalkoholowego węglanu potasowego. Otrzymano 0,7 g 2-imino-3- {2- [4 -/4-metylofenylo/piperazynylo- 1_/θ tylo } -6-trójfluorometoksybenzotiazoliny o t.t.1^20°C.
3- { 2-^4-/4-Metylofenylo/piperazynylo-1_7etyloJ -2-trójfluoroacatyloimino-6-trójfluorometoksybenzotiazolinę otrzymano w następujący sposób. Postępowano jak w przykładzie I, stosując 4,52 g metanosulfonianu 2-/2-trójfluoroacatyloimino-6-trójfluorometoksybenzotiazolinylo-3/etylu w 150 cm toluenu i 5,29 g 4-/4-metylofenylo/piparazyny. Po oczyszcza6
164 152 niu chromatograficznym na kolumnie z krzemionkę, przy użyciu Jako eluentu mieszaniny dwuchlorometanu i octanu etylu /98:2, objętościowo/, otrzymano 0,9 g 3- {2-/4-/4-metylofenylo/piperazynylo-1_/etylo} -2-trójfluoroacetyloimino-6-trójfluorometoksybenzotiazoliny.
Przyk ład III. Postępowano Jak w przykładzie I, stosując 5,88 g metanosulfonianu 2-/2-trójfluoroacetyloimino-6-trójfluoromatoksybenzotiazolinylo-3/etylu w 200 cm toluenu i 6,87 g 4-/2-metylofenylo/piperazyny. Mieszaninę ogrzewano w temperaturze wrzenia w cią gu 2 godzin, po czym przesącz toluenowy odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Do otrzymanej pozostałości dodano 100 cm metanolu i 20 cm 7 7% roztworu wddoaalkooolowego wgglanu potasowego i mieszano w ciągu 2 godzin w temperaturze około 20°C. Alkohol odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość oczyszczono chromatograficznie na kolumnie z krzemionką, stosując jako eluent mieszaninę douchlwrometanu i octanu etylu /70:30, objętościowo/, a następnie mieszaninę octanu etylu i cykloheksanu /50:50, objętościowo/. Otrzymano 1,8 g 2-imino-3- ·{2-[4-/2-metylofenylo/pipeoazydylo-1_/etylo} -6-trójfluorometoksybenzotiazoliny o t.t. 135°C.
Przykład IV. Postępowano jak w przykładzie I, stosując 3,8 g 3-^'2-/4-bedoylwpipeoazydylo-1/ezylw7-2-zoójfluoooacetylwimldw-6-toójfluoromθZolsybθdzotlaoolidy w 20 cm3 metanolu i 10 cm 77 roztworu wwdnwalkwholwoegw węglanu potasowego. Po oczyszczeniu chromatograficznym na kolumnie z krzemionkę, przy użyciu jako eluenta mieszaniny octanu etylu i cykloheksanu /50:50, objętościowo/, a następnie dodano 4,2n eterowego roztworu chlorowodoru, otrzymano 2,5 g chlorowodorku 3-[2-/4-benoylopipeoazynylo-1/aZylo7“2-iminw-6-ZoójfluorwmezwlsybedzwZlaoollny o t.t. 230°C.
3-[2-/4-8adoylopipeoazynylk-1/atylo7-2-Zoój ^u^oscety^^^^6-t rój fluookmezklsybenzotiazwlinę otrzymano w następujący sposób. Postępowano jak w przykładzie I stosując 4,52 g metadosulfodladu 2-/2-t oójfluoooacezylklmldO-6-Zrójfluoowmetoksybenoozlaoklldylo-3/eZylu 3 w 120 cm toluenu i 7 g 4-banoyloplperazyny. Po oczyszczeniu chromatograficznym na kolumnie z krzemionką, przy użyciu jako eluenta mieszaniny douchlooometadu i octanu etylu /50:50, objętościowo/ otrzymano 3,8 g 3-/2-/4-bedzylopipeoaoynylo-1/eZylw7-3-ZoójfauoooaceZyloimino-6-toójfluooomatkksybanooziazkllny.
Przykład V. Postępowano jak w przykładzie I, stosując 4,52 g mezanosulfknianu
2- /2-Zrójfluookacetylklmink-6-toójfluooomθtoksybenzktiaoolinylk-3/etylu w 150 toluenu i 6,5 g 2-pioymldynyloplpθoazyny. Po 4 godzinach ogrzewania w temperaturze wrzenie przesącz toluenowy odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Do pozostałości dodano 100 cm metanolu 3 i 20 cm 7% roztworu wodnkalkoholkoago węglanu potasowego. Po 2 godzinach mieszania w temperaturze około 20°C odparowano metanol pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono chromatograficznie na kolumnie z krzemionkę, stosując jako eluent mieszaninę dwuchlorkmetanu i metanolu /90:10, objętościowo/. Produkt przeprowadzono w trój chlorowodorek dodając 4,2n eterowego roztworu chlorowodoru i otrzymano 1,13 g zoójchlooowkdorku 2-imlnk-3{2-[ 4-/pirymidynylo-2/plpθoaoynylo-l7eZylo} -6-trójfluoro mezoksybθnzotiazollny o t.t. 270°C.
Przykład VI. 3,6 g chlorowodorku 3-[3-/4-fenylopiperazynylo-1/propylo/-2-zoójfluoooacetyloimino-6-zoójfluwrkmetoksybedooziazoliny rozpuszczonego w mieszaninie
3 cm 77 wodnego roztworu węglanu potasowego i 150 cm metanolu mieszano w ciągu 4 godzin około 20°C. Po zaZwżaniu do sucha do pozostałości dodano 100 cm3 wody destylowanej. Warst3 wę organiczną wyekstrahowano 2 razy t00 cm octanu etylu, wysuszono nad siarczanem magnezowym i oazwżono do sucha pod zmniejszonym ciśnieniem /2,7 kPa/. Produkt przeprowadzono w douchlorkwodorak, dodając 4 cm eterowego 4,2n roztworu chlorowodoru w octanie etylu. Powstały osad poddano rekrystalizacji z mieszaniny absolutnego etanolu i eteru etylowego /50:50, objętościowo/. Otrzymano 1,6 g douchlorowodorku 2-imino-3-[3-/4-fenylopiperazynylw-1/pokpylw7-6-Zrójfluooomatoksybθnzoziazoliny o t.t. 260°C.
Chlo ^wodo rek 3-/4-fenylopiperaoynylw-1/poopylw7-2-toój fauookacetyloimino-6-trójfluorometwksybenzotiaooliny otrzymano w następujący sposób. 4,4 g p-toluenwsulfmianu
3- /2-trójflukooacetylwimlno-6-toójfluooometoksybenzotiazolinylo-3/poopylu, 1,44 g N-feny3 ^piperazyny i 0,68 g wodorowęglanu sodowego w 50 cm dwumatyaoformamidu ogrzewano w tem164 152 peraturze 80 C w ciągu 19 godzin. Mieszaninę reakcyjną zatężono do sucha pod zmniejszonym ciśnieniem /0,95 kPa/, a do pozostałości dodano 100 cm wody destylowanej. Warstwę orga3 niczną wyekstrahowano 50 cm dwuchlorometanu. Po wysuszeniu nad siarczanem magnezowym i zatężeniu do sucha pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymano oleistą pozostałość. Oodano do
3 niej 15 cmJ wodnego ln roztworu kwasu solnego i wytrącono chlorowodorek, dodając 15 cm wody destylowanej. Otrzymano 4 g chlorowodorku 3-[3-/4-fenylopiperazynylo-1/propylo]-2-trójfluoroacetyloimino-6-trójfluorometoksybanzotiazoliny o t.t. 238°C.
p-Toluenosulfonian 3-/2-trójfluoroacetyloimino-6-trójfluorometoksybenzotiazolinylo-3/ propylu otrzymano w następujący sposób. 11 g 3-/2-trójfluoroacetyloimino-6-trójfluorometoksybenzotiazolinylo-3/propanolu dodano stopniowo do 10,8 g chlorku p-toluenosulfonylu w roztworze w 200 cm3 pirydyny oziębionym do temperatury 0°C. Reakcję kontynuowano w ciągu 1 godziny w temperaturze 5°C, po czym mieszaninę reakcyjną utrzymywano w temperaturze
6-7°C w ciągu 15 godzin. Po dodaniu do 2 dm3 wody destylowanej poddano ekstrakcji 200 cm3 3 octanu etylu, przemyciu 2 razy 50 cm 1n roztworu kwasu solnego, wysuszeniu nad siarczanem magnezowym i zatężeniu do sucha pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymano 6,7 g p-toluenosulfonianu 3-/2-trójfluoroacetyloimino-6-trój fluorometoksybenzotiazolinylo-3/propylu o t.t. 139°C.
3-/2-Trój fluoroacetyloimino-6-trój fluorometoksybenzotiazolinylo-3/propanol otrzymano w następujący sposób. 24,8 g 3-/2-imino-6-trójfluorometoksybenzotiazolinylo-3/propanolu,
14,2 g trójfluorooctanu etylu i 8,6 g trójetyloaminy mieszano w 250 cm absolutnego etanolu w ciągu 24 godzin w temperaturze około 2O°C. Mieszaninę poreakcyjną oziębiono do temperatury 0-5°C, wytrącony osad odsączono i wysuszono. Otrzymano 28,2 g 3-/2-trójfluoroacetyloimino- 6-trójfluorometoksybenzotiazolinylo-3/propanolu o t.t. 144°C.
3-/2-Imino-6-trójfluorometoksybenzotiazolinylo-3/propanol otrzymano w następujący spo3 3 sób. 82 g 2-amino-6-trójfluorometoksybenzotiazolu i 65 cm 3-bromopropanolu w 25 cm absolutnego etanolu ogrzewano w temperaturze wrzenia w ciągu 72 godzin. Następnie mieszaninę ochłodzono do temperatury około 20°C, do otrzymanego oleju dodano 1 l wody destylo3 wanej, a warstwę organiczną wyekstrahowano 3 razy 200 cm dwuchlorometanu. Po wysuszeniu nad siarczanem magnezowym i zatężeniu do sucha pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymany surowy produkt oczyszczono chromatograficznie na kolumnie z krzemionką, przy użyciu jako eluanta octanu etylu. Otrzymano 25 g 3-/2-imino-6-trójfluorometoksybenzotiazolinylo-3/propanolu o t.t. 106°C.
Przyk ład VII. Postępowano jak w przykładzie I, stosując 1 g 3--^'/2-^4-/m-tolilo/piperazynylo-1,7etylo7-2-trójfluoroacetyloimino-6-trójfluoromatoksybenzotiazoliny w 30 cm3 metanolu i 15 cm 7% roztworu wodnoalkoholowego węglanu potasowego. Po oczyszczeniu chromatograficznym na kolumnie z krzemionką, przy użyciu jako eluenta mieszaniny octanu etylu i cykloheksanu /50:50, objętościowo/, a następnie dodaniu eterowego 4,2n roztworu chlorowodoru otrzymano 0,6 g chlorowodorku 2-imino-3- {2-[~4-/m-tolilo/piperazynylo- 17etyloJ-6-trójfluorometoksybenzenotiazoliny o t.t. 250°C.
3- { 2-^ 4-/m-Tolilo/piperazynylo-1^atyloJ -2-trój fluoroacetyloimino-6-trój fluorometoksybenzotiazolinę otrzymano w następujący sposób. Postępowano jak w przykładzie I, stosując 4,52 g metanosulfonianu 2-/2-trójfluoroacetyloimino-6-trójfluorometoksybenzotiazolinylo-3/ etylu w 150 cm toluenu i 5,29 g 4-/3-metylofenylo/piperazyny. Po oczyszczeniu chromatograficznym na kolumnie z krzemionką, przy użyciu jako eluenta mieszaniny dwuchlorometanu i octanu etylu /70 : 30, objętościowo/, otrzymano 1 g 3- {2-[4-/m-tolilo/piperazynylo-i/etylo J -2-trój fluoroacetyloimino-6-trój fluorometoksybenzotizzoiiny.
Przykład VIII. 1,1 g chlorowodorku 3-^'2-/4-fenylopiperαznnnOo/etnOz7“2-trój3 fluzroicatnloiminz-6-trójfluorzmetoksybenzotlazoliin w roztworze w mieszaninie 5 cm 7% wodnego roztworu węglanu potasowego i 100 cm^ metanolu mieszano w temperaturze około 20°C 3 w ciągu 5 godzin. Mieszaninę reakcyjną dodano do 200 cm wody destylowanej, warstwę orga3 niczną wyekstrahowano 3 razy 150 cm eteru etylowego, wysuszono nad siarczanem magnezowym i zatężono do suche pod zmniejszonym ciśnieniem /2,7 kPa/. Produkt przeprowadzono w chloro3 3 wodorek, dodając 0,45 cm eterowego 4,2n roztworu chlorowodoru w 30 cm octanu etylu i otrzye
164 152 mano 0,8 g chlorowodorku 2-imino-3/-2-/4-fenylopiperazynylo/etylo7-6-trójfluorometoksybenzotiezoliny o t.t. 230°C.
Chlorowodorek 3-[?-/4-fenylopiperazynylo/etylo]-2-trój fluoroacetyloimino-6-trójfluorometoksybenzotiazoliny otrzymano w następujący sposób. 6,5 g p-toluenosulfonianu 2-/2-trójfluoroacetyloimino-6-trójfluorometol<sybenzotiazolinylo-3/etylu, 2,2 g N-fenylopiperazyny i 1,0 g wodorowęglanu sodowego w 80 cm3 dwumetyloformamidu ogrzewano w temperaturze 60°C
O w cięgu 19 godzin. Mieszaninę reakcyjną dodano do 300 cui wody destylowanej. Warstwę organiczną wyekstrahowano 3 razy 50 cm dwuchloromstanu. Po wysuszeniu nad siarczanem magnezowym i zatężeniu do sucha pod zmniejszonym ciśnieniem, uzyskaną oleistą pozostałość zmie3 3 szano z 20 cm 1n roztworu kwasu solnego i wytrącono osad, dodając 20 cm etanolu. Otrzymano 1,1 g chlorowodorku 3-^’2-/4-fsnylopiperazynylo/etylo]-2-tróJfluoroacetyloimino-6trójfluorometoksybenzotiazoliny o t.t. 204°C.
p-Toluenosulfonian 2-/2-t rój fluoroacetyloimino-6-trój fluoromatoksybanzotiazolinylo-3/ etylu otrzymano w następujący sposób. 19,3 g 2-/2-trójfluoroacatyloimino-6-trójfluorometoksybanzotiazolinylo-3/atanolu dodano stopniowo do 19,7 g chlorku p-toluenosulfonylu w roztworze w 120 cm^ pirydyny, oziębionym do temperatury 0°C. Reakcję kontynuowano w ciągu 1 godziny w temperaturze 10 - 15°C. Mieszaninę reakcyjną dodano do 500 cm^ wody destylowanej. Warst3 3 wę organiczną wyekstrahowano 3 razy 100 cm dwuchlorometanu. Po przemyciu 2 razy 50 cm^ 1n roztworu kwasu solnego, następnie 2 razy 50 cm wody destylowanej, wysuszaniu nad siarczanem magnezowym i zatężeniu do sucha pod zmniejszonym ciśnieniem /2,7 kPa/ otrzymano 14,1 g p-toluenosulfonianu 2-/2-trój fluoroacetyloimino-6-trój f0unrometnksybanzntiazolinylo-3/ etylu o t.t. 143°C.
2-/2-TróJfluoroacatyloimlno-6-trójfluoromatoksybenzotiazolinylo-3/atanol otrzymano w następujący sposób. 20,7 g bromowodorku 2-/2-imino-6-trójfluoromatoksybanzotiazolinylo-3/eta3 3 nolu, 9,8 g trójfluorooctanu etylu i 16,1 cm trójetyloaminy w 100 cmJ etanolu mieszano w ciągu 22 godzin w temperaturze około 20°C. Po zatężeniu do sucha pod zmniejszonym ciśnieniem, uzyskaną pozostałość oczyszczono chromatograficznie na kolumnie z krzemionkę, przy użyciu octanu etylu jako eluenta. Otrzymano 19,2 g 2-/2-tróJf|unroacatyloimino-6-trójfluorometnksybanzntlazolinylo-3/etanoUu o .... 14°OC.
2-/2-imino-6-trójfluoromatoksybenzotiazolinylo-3/atanol/ otrzymano w następujący spo3 sób. 9,4 g 2-amiao-6-trójfluornmetnksybenzntiaznlu i 10 g 2-bromoatannlu w 30 cm absolutnego etanolu ogrzewano w temperaturze wrzenia w ciągu 95 godzin. Mieszaninę ochłodzono do temperatury około 20°C, odsączono powstały osad i przemyto go 100 cm^ eteru etylowego. Otrzymano 6,4 g bromowodorku 2-/2-imino-6-trójfluornmatnksybenzntiazo0iny0o-3/etano0u o t.t.
219°C.
2-Amlnn-6-trójf0unrnmatoksybenzntiaznl można wytworzyć metodą opisaną przez L,M, Yagupolskii’ego i innych, Zh. Obsch. Khim. 33 /7/, 2301 /1963/.
Przyk ład IX. 1,53 g chlorowodorku 3- {2-/1-/4-metoksymatyln/piparazynylo-l7atyJb * 3 3
-2-tróJflunroacetylniminn-6-tróJfOuoromatnksybenzntiazoliny, 33 cm metanolu i 21 cm
7% roztworu węglanu potasowego w mieszaninie 2 objętości metanolu i 5 objętości wody mieszano w ciągu 4 godzin w temperaturze około 20°C. Mieszaninę reakcyjną zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, po czym wyekstrahowano eterem etylowym. Warstwę organiczną osuszono nad siarczanem magnezu, po czym dodano do niej nadmiar alkoholowego roztworu chlorowodoru. Wytrącony osad odsączono, przemyto eterem etylowym i wysuszono w temperaturze 50°C pod ciśnieniem 2,7 kPa. Otrzymano 1,05 g trójchlorowodorku 2-imino-3- { 2-[4-/4 -metoksyfenylopiperazynylo-1l7etyln^ - 6-trójf0uornmetoksybanzotiazo0lay o t.t. 240^.
Chlorowodorek 3- {2-f 4 -/4-metoksyfθnylo/piparazynylo-1.7atyOn}J -2-t rój fluoroacetyloimino-6-trójfluornmatnksybeazotiazoliay otrzymano w następujący sposób. Mieszaninę 4,52 g metanosuOfnnianu 2-/2-t rój fluornacetyOoiminn-6-trój fluoromatoksybenzotiazolinyln-3/ety0u,
120 cm toluenu oraz zasady uwolnionej z 10,56 g dwuchlorowodorku p-matoksy-4-faaylnpiparazyny ogrzewano w temperaturze wrzenia w ciągu 1 godziny, po czym oziębiono do temperatury 4°C i przesączono. Przesącz toluenowy odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Oo uzyskanej pozostałości dodano 45 cm wodnego 1,2n roztworu kwasu solnego. Chlorowodorek wydzie164 152 lił się w postaci amorficznej, po czym, po roztarciu z 50 cir etanolu, wykrystalizował. Po odsączeniu, przemyciu 15 cm3 etanolu i wysuszeniu w temperaturze 50°C pod ciśnieniem 2,7 kPa otrzymano 1,7 g chlorowodorku 3-{ 2-[4-/4-matoksyfenyio/plperazynyio-^atyio0-2-trójfluoroacetyloimino-6-trójfiuoromatoksybenzotlazoilnyMetanosulfonian 2-/2-trój fluoroacetyloimino-e-trój fluoromatoksybenzotiazolinylo^/etyl otrzymano w sposób następujący. 6,9 g trójetyloaminy dodano stopniowo do mieszaniny 120 cm chlorku metylenu, 7,34 g chlorku kwasu metanosulfonowego i 12 g 2-/2-trójfiuoroacatyioimlno-6-trójfiuoromatoksybenzotlazoilnyio-3/etanoiu- Po 1 godzinie mieszania w temperaturze około 20°C mieszaninę reakcyjną ochłodzono do temperatury 10°C, przesączono, przemyto 20 cm3 zimnego chlorku metylenu, po czym wysuszono w temperaturze 40°C pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymano 10 g metanosulfonianu 2-/2-trójfluoroacatylolmino-6-trójfiuoromatoksybanzotiazolinylo-3/etylu o t.t. 145°C. Drugą porcję 2,7 g produktu otrzymano przez przemycie przesączu 100 cm wody, wysuszenie nad siarczanem magnezowym, zatężenie do objętości około 50 cm3, chłodzenie do temperatury 5°C i odsączenie.
Przykład X. Postępowano jak w przykładzie VIII, stosując 1,4 g chlorowodorku 3- { 2-,^1-/3,4-dwuuatoksyfeeyll/piperazynylo-l/etylo |-2-tróJjluoroacatyloimino-6-trójflu3 3J or/meOoksfbeyz/Oląz/ilyf w 30 cm metanolu i 19 cm 7% roztworu wodnoalk/h/l/wego węglanu eotasowego- Otrzymano 0,97 g trójchl/rowodorku 2dimiyo-3- £2-[4-/3,4-dwumeo/ksyfenylopieerazynylo-^etylo} -6d0róJfluot/met/ksybenzotiar/iiyy o t.t. 250°C.
Chl/r/w/d/rek 3- {2-[4-/3,4-dwumet/ksyfeyfi//eiparazynylo-l7etylo^j-2-trój fluoroacetyloiminod6-trójfluoromatoksybanzotiazolnny otrzymaoo w następujęyy sposbb- Postępownoo Jak w przykładzie VIII, stosując 4,3 g meoan/sulfoyiayu 2d/2-orójflu/r/acetyi/imin/-6-0tójflu3 otomeO/kyfbenz/tlθzollnylo-3/eoyiu, 70 cm toluenu i zasadę uwolnioną z 14 g dwuchl/rowodorku 4d/3,4ddwuma0/kyffanylo/eieerarfnyb Otrzymano 1,45 g chi/rowod/rku o t.t. 260°C.
Przykład XI. Postępowano jak w przykładzie VIII, stosując 1,7 g chlorowodorku 3- { 2d[4d/4dfluoι-ofenylo/pipetazynylOd^etfi/} -2-t rój flu/roacetyioimiyo-6-trój fluorometoksybenzooiąr/iinf, 36 cm3 metanolu i 21 cm3 7% roztworu wodyomatanolowego węglanu potasowego. Otrzymano dwuchior/wodorak 3- { 2-[4d/4dfiuorofenyloeipatarynflOdl7etyloJ -2-imino-6-OtóJfiu/t/meO/ksfbenzoOlaz/liny o t.t. 260°C.
Chi/t/wod/tak 3- { 2-[4d/4dfiu/r/feyfi//elpe tazynylOd^e0ylo^ d2dtrójfluot/αca0yi/imlno-6dtrójfiuoromeookyybθnz/tiazollnf otrzymano w następujący sposób. Postępowano jak w 3 przykładzie VIII, stosując 9 g 4-/4dfiuorofayyio/plpθtazyny, 70 cm toluenu i 4,52 g metanosulf/niąyu 2d/2d0rój fiuoroacatyi/lmly/d6-trój flu/romβtoksfbenzoOlazolinyl/d3/eoylUb Otrzymano 1,7 g produktu o t.t. 240°C.
Przykład XII. Postępowano jak w przykładzie VIII, stosując 1,40 g 3- {2-[4/4dchlot/fanfl//eleatazynfi/dl7etfł/ ł d2dttój fluotoacetfloimin/-6-trój fluorometaksy/banzotiazoliny, 30 cm metanolu i 19 cm 7% roztworu w/dyo-metay/iowag/ t/ztw/tu węglanu potasowego. Otrzymano 0,9 g dwuchlotowod/rku 3-{ 2-[4d/4dChlorofanyio/eiperazynyi/-^etylo^-2-imino-6d0tÓJfiuotomθtoksybanz/tlazolinf o t.t. 270°C.
3- £ 2-[4-/4dChi/t/fθnfio/eleerazfnfio-l7aOfł/3 d2dtrój fluoroaceOfloiminod6-trójfluoromatoksybeyrooiaz/llyą otrzymano w następujący sposób. Mieszaninę 4,52 g metan/suifoyiayu
2d/2dttÓJflu/roacaOfioimino-6-orójfluot/met/ksfbθyz/tlaz/linylo-3/atfiu, 70 cm toluenu i zasady uwolnionej z 13,45 g dwuchlotow/dotku 4-/4-chl/rofenylo/pipetaryny ogrzewano w temperaturze wrzenia w ciągu 1 godziny 15 minut. Po ochłodzeniu do temperatury 10°C i odsączeniu osadu, przesącz toluenowy zatężono, a eor/sOał/ść oczyszczono chromatograficznie na kolumnie z krzemionką, przy użyciu jako eluenta mieszaniny cykloheksanu i octanu etylu /50:50, objętościowo/. Po rekrystalizacji z 50 cm3 etanolu otrzymano 1,4 g produktu o t.t. 165°C·
Przykład XIII. Postępowano jak w przykładzie I, stosując 0,6 g 3-£2d[4-/2dflud /tofanylo/eieerazynfl/d1^atfio t -2-trój fiu/t/acaOfloimin/d6-trójfluorometokyybenzotiazoll3 3 J ny, 20 cm metanolu i 10 cm 7% roztworu w/dnoalk/h/i/wego roztworu węglanu e/0as/wago. Po dodaniu eterowego 4,2n roztworu chlot/wodoru otrzymano 0,335 g dwuchlor/wodorku 2dlmin/-3d/2-fiuorofθnylo/plpθtazynfiOdl7etfi/} -6-trój flu/rometoksfbenr/tiazoiiyy o t.t. 260°C.
164 152
3- J 2-[4-/2-fluorofenylo/piperazyrylo-1l7etylo} -2-orójfluoroacetyloimino-6-trójfluoromatoksyberzotlazolinę otrzymano w następujący sposób. Postępowano jak w przykładzie I, w części dotyczącej wytwarzania 3- { 2-[4-/piperydylo-2/piperazynylo-17etylo^ -2-trójfluoroacetyloimino-6-trójfluorometoksybenzotiazoliny, stosując 4,52 g metanosulfonianu 2-/2-trój3 fluoroacetyloimino-6-tróCfluorometoksybθrzotiazollnylo-3/etylu w 7Q cm toluenu i 9 g
4-/2-fluorofenylo/piperazyny. Po oczyszczeniu chromatograficznym na kolumnie z krzemionką, przy uZyciu jako eluenta octanu etylu, otrzymano Q,6 g 3- £2-/2-fluorofenylo/piperazynylo-17etylo ^-2-trój fluoroacetyloimino-6-trój fluorometoksybenzot iazoliny.
Przyk ład XIV. Postępowano jak w przykładzie I, stosując 4,52 g matenosulfoniao nu 2-/2-trócfluoroacetylolmlno-6-tróCfluoromθtoksybenzotiazollrylo-3/etylu w 12Q cm toluenu 1 7,8 g 4-/3-chloroferylo/piperazynyi Po 2 godzinach ogrzewania w temperaturze wrzenia, przesącz toluenowy zatęZono pod zmniejszonym ciśnieniem. Do pozostałości dodano 1QQ cm metanolu i 1Q cnr 7% roztworu wodnoalkoholowego węglanu potasowego. Mieszaninę mieszano w temperaturze około 2Q°C i odparowano metanol pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono chromatograficznie na kolumnie z krzemionką, przy uZyciu jako eluenta mieszaniny dwuchlorometanu i metanolu /95 : 5, objętościowo/, a następnie octanu etylu. Po dodaniu eterowego 4,2n roztworu chlorowodoru otrzymano Q,9 g trój chlorowodorku 2-imino-3-{ 2-[4/3-chlorofenylo/piperazynylo-1/etylo^ -6-trójfluorometoksybenzotiazoliny o t.t. 26Q°C,
Przykład XV. Postępowano jak w przykładzie I, stosując 4,52 g metanosulforia3 nu 2-/2-trójfluoroacetyloimino-6-trćjfluorometoksybenzotiazolinylo-3/etylu w 12Q cm toluenu i 6,7 g 4-/3-fluorofenylo/piperazyny. Po 2 godzinach ogrzewania w temperaturze wrzenia, przesącz toluenowy odparowano pod zmniejszonym cienieniem. Do pozostałościdodano 1QQ cm 3 metanolu i 2Q cmJ 7%, roztworu wodnoalkoholowego węglanu potasowego. Po 2 godzinach mieszania w temperaturze około 2Q°C odparowano metanol pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono chromatograficznie na kolumnie z krzemionką, przy uZyciu jako eluenta mieszaniny dwuchlorometanu i metanolu /98:2/, objętościowo, a następnie octanu etylu. Po dodaniu eterowego 4,2n roztworu chlorowodoru otrzymano 1 g dwuchlorowodorku 2-imino-3- {2^4-/3-fluorofenylo/piperazynylo-17etylo}-6-trójfluorometoksybenzotiazoliny o t.t. 27Q°C.
Przykład XVI. Postępowano jak w przykładzie I, stosując 1,8 g chlorowodorku 3- “/72--θtoksyfθnrlo/pipθΓazynrlo-^θtyloJ} ---tróJjllOΓoeactyloiminro-6trójjluoroomtoksybenzotiazoliny w 39 cm3 metanolu i 23 cm3 7% roztworu wodnoalkohoU-weg- węglanu p-oasowego. Po oczyszczeniu chromatograficznym na kolumnie z krzemionką, przy uZyciu jako eUutroa acetonu, a następnie dodaniu eterowego 4,2n roztworu chloorwodoru otrzymano 1,2 g rrójchlroowodorko 2-imino-3- { 2-74-/2-mtrrksyfθrylo/pipθrazyryl--l7etyU-} -6-OoóC fluoromatoksybtrz-Oiazoliry o t.t. 21Q°C.
Chlorowrdorek 3- i, 2-74 -/2-metoksylenyUr/p1ptoazyrylo-l7etylo } -2-OoóJ fUuoroacetyl-imiηο-6-orójfluoromaOoksybanzotiazoliny otrzymano w następujący sposób. Postępowano jak w przykładzie I, stosując 4,52 g metanosullrrianu 2-/2-0rójlluor-tcttyl-imiro-6-rrójflu-o-mtroksybenzor1azoliryU--3/erylu w 12Q cm toluenu i 7,7 g 4-/2-mtO-ksyfenylo/piperazyryi Po dodaniu eterowego 4,2n roztworu chlorowodoro otrzymano 1,8 g chU-rowod-rku 3- { 2-[4/2-mtr-ksyfenyl-/p1ptrazynyUo-l7erylo J-2-t rój flooroactryloUιnir--6-toóJflo-oomeOoktybtnz-tiazol^y o t.t. 23Q°C.
W podobny sposób wytworzono następujące związki i dwuchlor-wod-oek 2-imiro-3-72-/4-ftryU--1,2,3,6-terrahydropirydylo-1/eryl-7-6-trójfloorometoksybtrzoriazoUiny o o.o. 256°C i dwuchU-o-wodrrek 2-imiro-372-/4-fenyUrpiperydynr/ttyU-7-6-r rój fUuor-metoksybenz-oiazoUiry o o.o. około 22Q°C.
164 152
=N-CO-CF3
Cch2^o-r3
Wzór 3
^~Vn-co-cf3 (CH2kOH
Wzór 5
HR1
Wzór 4
(CH^-OH
Wzór 6
Hal-CCH^-OH
Wzór 7
164 152
Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 10 000 zł

Claims (4)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Sposób wytwarzania nowych pochodnych 2-iminobenzotiazoliny o ogólnym wzorze 1, w którym R^ oznacza grupę piperazynylowę-1 podstawioną w pozycji 4 fenylem ewentualnie podstawionym 1 lub 2 podstawnikami, takimi jak atom chlorowca lub alkoksyl, albo grupę 4-fanylopiperydynową, R2 oznacza grupę polifluoroalkoksylową, a n oznacza 2, a także soli tych związków z kwasami mineralnymi lub organicznymi, znamienny tym, że związek o ogólnym wzorze 2, w którym R^, R2 i n maję wyżej podane znaczenie poddaje się hydrolizie, po czym powstały związek o wzorze 1 wyodrębnia się i ewentualnie przeprowadza się w sól addycyjną z kwasem mineralnym lub organicznym.
  2. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, ze stosuje się związek o wzorze 2, w którym Rg oznacza grupę trójfluorometoksylową, pięciofluoroetoksylową, 2,2,2-trójfluoroetoksylową lub 1,1,2,2-cztarofluoroatoksylową, a Ri i n mają znaczenie podane w zastrz. 1.
  3. 3. Sposób wytwarzania związków nowych pochodnych 2-iminobenzotiazoliny o ogólnym wzorze 1, w którym R^ oznacza grupę piperazynylowę-1 podstawioną w pozycji 4 fenylem ewentualnie podstawionym co najmniej jednym podstawnikiem, takim jak etom chlorowca, alkil lub alkoksyl, fenyloalkilem, pirydylem lub pirymidynylem albo R1 oznacza grupę 1,2,3,6-tetrahydropirydylową-1 podstawioną w pozycji 4 fenylem ewentualnie podstawionym co najmniej jednym podstawnikiem, takim jak atom chlorowca, alkil lub alkoksyl, względnie R1 oznacza grupę piperydynową podstawioną w pozycji 4 fenylem ewentualnie podstawionym co najmniej jednym podstawnikiem, takim jak atom chlorowca, alkil lub alkoksyl, R2 oznacza grupę polifluoroalkoksylową, a n oznacza 2 lub 3, z wyjątkiem przypadku gdy R1 oznacza grupę piperazynylowę-1 podstawioną w pozycji 4 fenylem ewentualnie podstawionym 1 lub 2 podstawnikami, takimi jak atom chlorowca lub alkoksyl, albo grupę 4-fenylopiperydynową, R2 oznacza grupę polifluoroalkoksylową, a n oznacza 2, przy czym grupy alkilowe i alkoksylowa zawierają 1-4 atomy węgla w łańcuchu prostym lub rozgałęzionym, a także soli tych związków z kwasami mineralnymi i/lub organicznymi, znamienny tym, że związek o ogólnym wzorze 2, w którym R^, R2 i n mają wyżej podane znaczenie poddaje się hydrolizie, po czym powstały związek o wzorze 1 wyodrębnia się i ewentualnie przeprowadza się w sól addycyjną z kwasem mineralnym lub organicznym.
  4. 4. Sposób według zastrz. 3, znamienny tym, że stosuje się związek o wzorze 2, w którym R2 oznacza grupę trójfluorometoksylową, pięciofluoroetoksylową, 2,2,2-trójfluoroetoksylową lub 1,1,2,2-czterofluoroetoksylową, a R i n mają znaczenie podane w zastrz. 3.
PL90286036A 1989-07-13 1990-07-12 Sposób wytwarzania nowych pochodnych 2-iminobenzotiazoliny PL PL164152B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
FR8909483A FR2649704B1 (fr) 1989-07-13 1989-07-13 Derives d'imino-2 ethyl-3 benzothiazoline, leurs procedes de preparation et les medicaments les contenant
FR9005889A FR2661910B1 (fr) 1990-05-11 1990-05-11 Derives d'imino-2 heterocyclylalkyl-3 benzothiazoline, leur preparation et les medicaments les contenant.

Publications (1)

Publication Number Publication Date
PL164152B1 true PL164152B1 (pl) 1994-06-30

Family

ID=26227474

Family Applications (2)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL90300986A PL164326B1 (pl) 1989-07-13 1990-07-12 Sposób wytwarzania nowych pochodnych 2-iminobenzotlazoliny PL
PL90286036A PL164152B1 (pl) 1989-07-13 1990-07-12 Sposób wytwarzania nowych pochodnych 2-iminobenzotiazoliny PL

Family Applications Before (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL90300986A PL164326B1 (pl) 1989-07-13 1990-07-12 Sposób wytwarzania nowych pochodnych 2-iminobenzotlazoliny PL

Country Status (20)

Country Link
EP (1) EP0409692B1 (pl)
JP (1) JPH0386871A (pl)
AT (1) ATE102612T1 (pl)
AU (1) AU624972B2 (pl)
CA (1) CA2021031A1 (pl)
CZ (1) CZ281164B6 (pl)
DE (1) DE69007196T2 (pl)
DK (1) DK0409692T3 (pl)
ES (1) ES2062445T3 (pl)
FI (1) FI93109C (pl)
HU (1) HU210827B (pl)
IE (1) IE63318B1 (pl)
IL (1) IL95053A (pl)
NO (1) NO175590C (pl)
NZ (1) NZ234487A (pl)
PL (2) PL164326B1 (pl)
PT (1) PT94701B (pl)
RU (1) RU1836368C (pl)
SK (1) SK278908B6 (pl)
YU (1) YU47723B (pl)

Families Citing this family (5)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
FR2674853B1 (fr) * 1991-04-03 1995-01-20 Synthelabo Derives de piperidinylguanidine, leur preparation et leur application en therapeutique.
FR2678619B1 (fr) * 1991-07-04 1993-09-17 Rhone Poulenc Rorer Sa Derives de 1,2,4-thiadiazolo[3,4-b]benzothiazole, leur preparation et les medicaments les contenant.
FR2696457B1 (fr) * 1992-10-02 1994-11-25 Rhone Poulenc Rorer Sa Dérivés de 3,4-dihydro-2H-1,2,4-benzothiadiazine 1,1-dioxyde, leur préparation et les médicaments les contenant.
CA2130096A1 (fr) * 1992-04-15 1993-10-28 Jean-Claude Aloup Derives d'acide 3,4-dihydro-2h-1,2,4-benzothiadiazine 1,1-dioxyde-3-carboxylique, leur preparation et les medicaments les contenant
US5889010A (en) * 1995-05-18 1999-03-30 Pfizer Inc. Benzimidazole derivatives having dopaminergic activity

Family Cites Families (4)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
DE2631163B2 (de) * 1976-07-10 1978-06-29 Basf Ag, 6700 Ludwigshafen Verfahren zur Herstellung von 2-Iminobenzothiazolen
FR2492258A1 (fr) * 1980-10-17 1982-04-23 Pharmindustrie Nouveau medicament a base d'amino-2 trifluoromethoxy-6 benzothiazole
ES2052954T3 (es) * 1988-12-15 1994-07-16 Rhone Poulenc Sante Derivados de imino-2-polifluoroalcoxi-6-benzotiazol, sus procedimientos de preparacion y los medicamentos que les contienen.
FR2649701B2 (fr) * 1988-12-15 1991-11-22 Rhone Poulenc Sante Derives d'imino-2 benzothiazoline, leurs procedes de preparation et les medicaments les contenant

Also Published As

Publication number Publication date
CZ342590A3 (en) 1996-01-17
DE69007196T2 (de) 1994-06-30
HU210827B (en) 1995-08-28
IE63318B1 (en) 1995-04-05
HUT58732A (en) 1992-03-30
SK342590A3 (en) 1998-04-08
IE902551A1 (en) 1991-02-27
IL95053A (en) 1994-05-30
NO175590B (no) 1994-07-25
DK0409692T3 (da) 1994-04-05
YU133990A (sh) 1992-07-20
FI903531A0 (fi) 1990-07-12
SK278908B6 (sk) 1998-04-08
ES2062445T3 (es) 1994-12-16
FI93109C (fi) 1995-02-27
IL95053A0 (en) 1991-06-10
CZ281164B6 (cs) 1996-07-17
CA2021031A1 (fr) 1991-01-14
JPH0386871A (ja) 1991-04-11
EP0409692A2 (fr) 1991-01-23
NO175590C (no) 1994-11-02
AU5884790A (en) 1991-01-17
HU904189D0 (en) 1990-12-28
EP0409692A3 (en) 1991-03-27
PL164326B1 (pl) 1994-07-29
EP0409692B1 (fr) 1994-03-09
PT94701B (pt) 1997-03-31
NZ234487A (en) 1992-04-28
ATE102612T1 (de) 1994-03-15
DE69007196D1 (de) 1994-04-14
PT94701A (pt) 1991-03-20
YU47723B (sh) 1996-01-08
NO903113D0 (no) 1990-07-12
RU1836368C (ru) 1993-08-23
FI93109B (fi) 1994-11-15
NO903113L (no) 1991-01-14
AU624972B2 (en) 1992-06-25

Similar Documents

Publication Publication Date Title
EP0219436B1 (en) Thiazole derivative and leukotriene antagonist containing the same as the effective ingredients
EP0295656A1 (en) Benzothiazole derivative, its use, and pharmaceutical compositions comprising it
US5008280A (en) 2-iminobenzothiazoline derivatives, their preparation and pharmaceutical compositions containing them
AU767923B2 (en) Novel 2-(N-cyanoimino)thiazolidin-4-one derivatives
EP0279598B1 (en) Arylpiperazinyl-alkylene-phenyl-heterocyclic compounds
US5026717A (en) 2-imino-6-polyfluoroalkoxybenzothiazole derivatives, and pharmaceutical compositions containing them
PL164152B1 (pl) Sposób wytwarzania nowych pochodnych 2-iminobenzotiazoliny PL
US5084456A (en) Oxazolopyridine compounds
EP0229370B1 (en) Guanidinobenzoic ester derivative, a process for preparing same and pharmaceutical compositions containing same
FI85473B (fi) Foerfarande foer framstaellning av nya terapeutiskt anvaendbara 4-(isoxazolyl)-tiazol-2-oxaminsyraderivat och mellanprodukter.
US5340824A (en) Benzothiazole derivatives and medicinal products containing them
JPH03106875A (ja) 1―(3―ピリジルメチル)フタラジン誘導体
FI60011C (fi) Foerfarande foer framstaellning av antiflogistiska och blodplaettars aggregering haemmande 4-hydroxi-2h-nafto/2,1-e/-tiazin-3-karboxamid-1,1-dioxider
US5260297A (en) 2-imino-3-alkylbenzothiazoline derivatives bearing a heterocyclic substituent on the alkyl group, their preparation and medicinal products containing them.
EP1555264A1 (en) Five-membered heterocyclic compounds as inhibitors of SRC family protein kinase.
PL95852B1 (pl) Sposob wytwarzania nowych acylowanych pochodnych 2-aminotiazoli
JPH05507272A (ja) 3―(3―アルキルチオプロピル)ベンゾチアゾリン誘導体、その製造およびそれを含有している医薬用生成物
CS209542B2 (en) Method of making the 2,6-bis(aminoacylamino)-benzo-1,2-d:5,4-d-bisthiazole and 2-amino-6-(aminoacylamino)-benzo 1,2-d:5,4-d-bisthiazole derivatives
US5512569A (en) Aminoalkyl benzothiazolinones
CZ357190A3 (en) Dihydropyrimidothiazine derivatives, process of their preparation and pharmaceutical compositions containing thereof