Vejatz lo contengut

Redoma

Aqueste article es redigit en lengadocian.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Redoma
Rodome
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 42° 47′ 59″ N, 2° 04′ 15″ E
Superfícia 11,77 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
1 631 m
920 m
718 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
11
Aude Escut del Departament d'Aude
Arrondiment
112
Limós
Canton
1114
La Nauta Val d'Aude (Bèlcaire abans 2015)
Intercom
200043776
CC dels Pirenèus audencs
Cònsol Hervé Chaput
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
118 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

119 ab.
Densitat 11,81 ab./km²
Autras informacions
Gentilici redomats [redu'mats] [1]
Còde postal 11140
Còde INSEE 11317

Redoma (Rodome en francés) es una comuna lengadociana, situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri

[modificar | Modificar lo còdi]

Las fòrmas ancianas son : Redoma en 1228, Rodonia = Rodoma en 1313, Castellanus Rodomote, bajulus Saltus Domini Regis en 1315, Redonia = Redoma en 1326, Rodomme en 1594, Roudhomme en 1594, Paroisse Saint Jean de Redome en 1639, Redoume en 1647, Rodome en 1781. La fòrma occitana es Redóumo [2], dins la grafia de l'abat Antòni Savartés.
La prononciacion es donc [re'dumɔ] : interpretacion d'aprèp Fritz Krüger [1] e l'ALLOc (punt d'enquista 11.22) [3]).

Munès (nom francés), [a un km al nòrd-èst de Redoma,] es un masatge e una anciana comunautat [non parròquia] de la diocèsi d'Alet, un ancian fèu del capítol del monestièr de Sant Pau de Fenolhet. Las fòrmas ancianas son : A la baus de Munio entre 768-814 e 1744, Locus de Munesio al sègle XIII, Munasium en 1368, Villa de Mones, comprene Munes, en 1461, Le lieu de Munès, 15 maisons fort petites, de peu de valeur; 2 moulins, un noble au chapitre Saint Paul en 1594, Meunès en 1647, Amau de Munès, ferme et moulin, en 1807 [4]. Las fòrmas ancianas son tròp contradictòrias per imaginar la prononciacion, encara que *Munés siá probable : finala en -ensem > -és ?. La situacion a la punta d'un planòl, dins un site estret, pòt justificar lo basc munho, « pichon mont ». Véser Mun. Se pòt supausar Munio abans le sègle X, puèi *Munh, apondi tardiu de -és, « le terrador de *Munh »; çaquelà perqué -nh- auriá desparegut ?

Es un masatge, un còp èra del cossolat de Galinagas e fèu del capítol Sant Pau de Fenolhet. Las fòrmas ancianas son : Calens entre 1037 e 1639, Cailhens en 1583, Tailhens, comprene Cailhens entre 1371 e 1587, Amau de Caillens, réuni a Rodome en 1791 en 1807[5].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
julhet de 2020 (2026) Hervé Chaput    
març de 2014 2020 Georges Debrunfaut    
març de 2008 2014 Jean-Pierre Bobichon    
març de 2001 2008 Jean-Louis Siffre UMP conselhièr general (2001-2008)
  2001      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
  • Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Bèlcaire; es ara del canton de la Haute-Vallée de l'Aude (en francés), donc de la Nauta Val d'Aude.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 139, totala: 142

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
417 505 546 561 534 567 523 545 578

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
592 605 563 546 563 445 488 510 506

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
419 406 422 344 329 314 313 293 252

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
220
158
135
144
124
95
117
120
125
128
2009 2010
130
133
135
138
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 118 abitants e la densitat èra de 10,03 ab/km².

Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Es la patria del contaire occitan Pèire Pous (Pierre Pous).

Véser tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. 1,0 et 1,1 https://archive.org/stream/revuededialectol03sociuoft#page/n154/mode/1up
  2. Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 435, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f527.item.texteImage
  3. Xavier Ravier, Atlas Lingüistique et Ethnographique du Languedoc occidental, Tome I, CNRS, 1978
  4. Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 270, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f362.item.texteImage
  5. Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 56, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f148.item.texteImage