Jean Tirole
| Jean Tirole | |
 Jean Tirole (2019) | |
| Naissença | 9 d'agost de 1953 Tròias, França |
|---|---|
| País d'origina |  França |
| Distincions | Prèmi Nobel d'Economia en 2014. |
modificar  |
|
Jean Tirole, nascut lo 9 d'agost de 1953 a Tròias[1], (Auba), es un economista, president de la Fondacion Jean-Jacques Laffont - Toulouse School of economics (TSE), director scientific de l’IDEI a Tolosa e membre fondator de l'IAST. Es tanen professor invitat a l'MIT e membre de l'Acadèmia de las sciéncias moralas e politicas dempuèi lo 27 de junh de 2011. Dempuèi 1995, es director d'estudis cumulant a l'EHESS. Lo 13 d'octobre de 2014, recebèt lo Prèmi Nobel d'Economia per son « analisi del poder del mercat e de la regulacion »[2],[3].
Formacion
[modificar | Modificar lo còdi]Ancian escolan de l'Escòla politecnica (promocion X 1973), Jean Tirole es engenhaire general des Ponts e Cauçadas. Es titulari d'un doctorat de 3n cicle en matematicas de la decision a l'universitat de París Dauphine (1978).
Es tanben titulari d'un Ph.D. obtengut al Massachusetts Institute of Technology jos la direccion d'Eric Maskin (Prèmi Nobel d'Economia de 2007).
Recercas
[modificar | Modificar lo còdi]Sas recercas pòrtan sus l'economia industriala, la regulacion de las industrias de malhum (en collaboracion amb Jean-Jacques Laffont) e del sistèma bancari, la finança d'entrepresa, l’economia internacionala, e las ligams entre l’economia e la psicologia. An un tèma unificaire: la metodologia de la teoria dels jòcs e de la teoria de l’informacion.
Reconeissença
[modificar | Modificar lo còdi]Jean Tirole, ancian president de la Societat d'econometria e de l’European Economic Association, es doctor honoris causa de l’universitat liure de Brussèlas (1989), de l'universitat de Montreal (HEC, 2007), de la London Business School (2007), de l'universitat de Mannheim (2011), de l’Athens University of Economics and Business (2012), de l'universitat de Roma Tor Vergata (2012), de l'universitat Hitotsubashi (2013), de l'universitat de Lausana (2013). En 1993, recebèt lo prèmi Yrjö Jahnsson (que recompensa cada dos ans un economista de mens de quaranta e cinc ans en Euròpa) e foguèt nomenat membre onorari estrangièr de l’Acadèmia americana de las arts e sciéncias e de l’American Economic Association. Dempuèi 2011, es membre de l'Acadèmia de las sciéncias moralas e politicas. En 2012, recebèt lo grand prèmi de l'Acadèmia d'Occitània. Faguèt Honorary Fellow de la Royal Society of Edinburgh, 2013.
Recipiendari de la medalha d'argent del CNRS en 2002[4], recebèt en 2007 la medalha d'aur[1],[5]. Es lo primièr laureat del prèmi BBVA Foundation Frontiers of Knowledge Awards en economia, finança e management (2008). Obtenguèt en 2010 lo prèmi Claude Lévi-StraussError de citacion : Ampèl invalid ; claus invalidas, per exemple, tròp de claus especificadas o clau erronèa, que fa reconéisser e volorisa l'òbra d'un cercaire en sciéncias umanas e tanben lo prèmi en finança balhat ensems pel Mathematical Sciences Research Institute (MSRI) de Berkeley e lo Chicago Mercantile Exchange. Recebèt lo Ross Prize 2013 e lo prèmi Erwin Plein Nemmers d'economia 2014[6].
Posicions dins lo debat public
[modificar | Modificar lo còdi]Jean Tirole es membre del Conselh d’analisi economic dempuèi 1999 e, faguèt de rapòrts sus l’economia industriala (rapòrt sus la granda distribucion amb Patrick Rey, rapòrt sus la proprietat intellectuala, amb Bernard Caillaud e Claude Henri). En 2003, prepausèt amb Olivier Blanchard una taxa suls licenciaments per modular las contribucions de las entreprisas a l'assegurança caumatge segon lo taus de licenciament qu'aquó responsabilize las entrepresas. Parallèlament, los autors prepausan de supprimir lo CDD e lo CDI per los remplaçar par un contrat de trabalh unic amb aument progressiu dels drechs dels salariats segon de l'ancianetat[7].
Dempuèi 2008, escriu regularament sus la crisi financièra e la regulacion de las bancas.
Escriguèt un rapòrt sul caufament climatic, ont exprima sas crenhenças al respècte de la sortida de las negociacions a la conferéncia de Copenaga de 2009 sul climat e preconiza un encastre per las negociacions futuras.
Critica
[modificar | Modificar lo còdi]De cercaires francés li fan repròchi d'aver organizat lo finançament de l'escòla de Tolosa per de quitas institucions financiàrias (bancas...) que pòdon influïr sus las opinions e las recèrcas e far prodèl a las teorias neoliberalas.[8]
Bibliografia
[modificar | Modificar lo còdi]- Dynamic Models of Oligopoly (amb Drew Fudenberg, Harwood Academic Publishers GMbH, 1986.
- The Theory of Industrial Organization, MIT Press, 1988.
- Game Theory (avec Drew Fudenberg), MIT Press, 1991[9]
- A Theory of Incentives in Regulation and Procurement (amb Jean-Jacques Laffont), MIT Press, 1993[10].
- The Prudential Regulation of Banks (amb Mathias Dewatripont), MIT Press, 1994[11].
- Competition in Telecommunications (amb Jean-Jacques Laffont) MIT Press, 1999[12].
- Financial Crises, Liquidity and the International Monetary System, Princeton University Press, 2002[13].
- The Theory of Corporate Finance, Princeton University Press, 2005[14].
- Balancing the Banks (avec Mathias Dewatripont et Jean-Charles Rochet), Princeton University Press, 2010[15].
Prèmi e distinccions
[modificar | Modificar lo còdi]- 1989 : doctor honoris causa de l'universitat liure de Brussèlas
- 1993 : prèmi Yrjö Jahnsson
- 2002 : medalha d'argent del CNRS
- 2007 : medalha d'aur del CNRS[5]
- 2007 : doctor honoris causa de l'universitat de Montreal (HEC, 2007)
- 2007 : doctor honoris causa de la London Business School
- 2008 : prèmi BBVA Foundation Frontiers of Knowledge Awards en economia, finança e management
- 2010 : prèmi Claude Lévi-StraussError de citacion : Ampèl invalid ; claus invalidas, per exemple, tròp de claus especificadas o clau erronèa
- 2011 : doctor honoris causa de l'universitat de Mannheim
- 2012 : doctor honoris causa de l'universitat d'economia d'Atenas
- 2012 : doctor honoris causa de l'universitat de Roma Tor Vergata
- 2012 : grand prèmi de l'Acadèmia d'Occitània
- 2013 : doctor honoris causa de l'universitay Hitotsubashi
- 2013 : doctor honoris causa de l'universitat de Lausana
- 2013 : Ross Prize
- 2014 : Prèmi Erwin Plein Nemmers d'economia[16],[17]
- 2014 : Prèmi Nobel d'Economia
Notas e referéncias
[modificar | Modificar lo còdi]- ↑ 1,0 et 1,1 (fr)« Jean Tirole, Le quotidien en équations », Le Monde du 21 septembre 2007.
- ↑ (oc)Jean Tirole de l'universitat de Tolosa a ganhat lo prèmi Nobel de l'economia in Lo Jornalet lo 14 d'octobre de 2014
- ↑ «Le Français Jean Tirole remporte le prix Nobel d'économie», 13 d'octobre de 2014. Lefigaro.fr..
- ↑ (fr) Rubrica consacrada al biografia de Jean Tirole sul site del CNRS CNRS
- ↑ 5,0 et 5,1 Esther Duflo, « Un monde meilleur, selon Jean Tirole », Libération, (legir en linha)
- ↑ (en) French economist Jean Tirole recognized for contributions to economic theory, 27 de febrièr de 2014, Northwestern University
- ↑ Protection de l’emploi et procédures de licenciement (en francés). La Documentation Française.
- ↑ "Jean Tirole, prix Nobel des « imposteurs de l’économie » - Laurent Mauduit, Mediapart, 13 octobre 2014" sul site "Sauvons l'université" [1]
- ↑ [2], site de l'MIT
- ↑ [3], site de l'MIT
- ↑ [4], site de l'MIT
- ↑ [5], site de l'MIT
- ↑ [6], site de Princeton
- ↑ Description. Association of American Publishers 2006 Award for Excellence]
- ↑ [7].
- Inside and Outside Liquidity (avec Bengt Holmström), MIT Press, 2011 [8],site de Princeton
- ↑ « Le Toulousain Jean Tirole reçoit le prestigieux prix Nemmers en économie », ToulÉco, (legir en linha)
- ↑ «[https://www.northwestern.edu/newscenter/stories/2014/02/nemmers-economics-prize-announced.html?utm_campaign=&utm_medium=email&utm_source=enews Nemmers Economics Prize Announced : French economist Jean Tirole recognized for contributions to economic theory]». northwestern.edu.