Vejatz lo contengut

Esquiula

Aqueth article qu'ei redigit en gascon.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Esquiula
Esquiule
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
L'Immaculada Concepcion d'Esquiula.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 11′ 41″ N, 0° 42′ 25″ O
Superfícia 28,58 km²
Altituds
 · Maximala
 · Minimala
 
661 m
190 m
Geografia politica
Region istorica Bascoat
Parçan Sola Armas de Sola Bearn Armas de Bearn
Estat Bandièra de França França
Region
75
Nòva Aquitània
Departament
64
Pirenèus Atlantics Armas deu Departament deus Pirenèus Atlantics
Arrondiment Auloron
Canton Canton d'Auloron-1 (Auloron Darrèr abans 2015)
Intercom
246401814
CC deu Haut Bearn
Cònsol Maryse Artigau (2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2013)
539 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

550 ab.
Densitat 18,86 ab./km²
Autras informacions
Gentilici (en francés)
Còde postal 64400
Còde INSEE 64217


Esquiula[1] (Eskiula en basco, Esquiule en francés) qu'ei ua comuna, oficiaument bearnesa devath lo Regim Ancian, qui ei generaument represa dens las listas de comunas soletinas, la populacion i estant tradicionaument bascofòna. Non hè pas partida deu Bascoat dens lo sens de la lei Pasqua de 1995 mes si qu'apartien au Bascoat au sens lingüistic e culturau. Qu'ei administrada peu departament deus Pirenèus Atlantics de la region de Nòva Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Comunas a l'entorn.

Lòc documentat com Esquiula (1542), Squiule (1542), Esquiulle (1548) dens la Réformation de Béarn, colleccion manuscrita deus Archius departamentaus deus Pirenèus Atlantics, segon Pau Raimond [2]

La prononciacion qu'ei [es'kiwlɔ] en bearnés, [eskiwla] en basco [3].

Segon Dauzat, Esquiula que vien de l'ancian adjectiu occitan esquiu, « sauvatge (país), mauaisit (camin) », o deu basco ezki, « vèrnhe » [4].

Segon Miquèu Grosclaude, los derivats deu mot esquiu que son en -v- e pas en -l- (esquiva, etc), donc l'explicacion occitana deu Dauzat qu'ei faussa. Que cau utilizar ua ipotèsi basca, mès lo mot eski qu'a un semantisme vague e que representa meilèu lo tilh. La fin deu mot qu'ei -ola, « cabana, casa ». Lo sens globau qu'ei « la casa deus tilhs » [3].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2016 2026 Maryse Artigau    
març de 2008 2016 Jean Bedecarrax    
junh de 1995 2008 Laurent Chabalgoity    
març de 1983 1995 Jean Berdot    
1969 1983 Jean-Pierre Rousseu    
març de 1959 1969 André Orgambide    
1949 1959 Albert Lepphaille    
  1949      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 539, totala: 550

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1 513 1 274 1 382 1 362 1 382 1 410 1 390 1 320 1 251

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1 281 1 236 1 221 1 169 1 117 1 089 1 057 1 012 1 030

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
966 975 918 814 836 804 808 741 639

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
617
538
497
474
523
500
548
542
538
550
2009 2010
534
546
537
552
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas dab la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véder tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Esquiula».
  2. Dictionnaire topographique du département des Basses-Pyrénées. Paris: Imprimerie Impériale, 1863, p. 62 s.v. Esquiule; [1].
  3. 3,0 et 3,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 286-287
  4. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 272
Bascoat