Naar inhoud springen

statuut

Uit WikiWoordenboek
  • sta·tuut
  • Van het Franse statut, in de betekenis van ‘voorschrift’ voor het eerst aangetroffen in 1270 [1] [2][3]
enkelvoud meervoud
naamwoord statuut statuten
verkleinwoord statuutje statuutjes

het statuuto

  1. (juridisch) officieel reglement omtrent rechten, plichten en bevoegdheden van de (rechts)personen binnen een groter verband als een staat, bedrijf, instantie, faculteit enz.
    • De werkwijze is vastgelegd in het statuut. 
    • Het statuut van het Hof van Justitie van de Europese Unie. 
94 % van de Nederlanders;
98 % van de Vlamingen.[4]