Naar inhoud springen

olla

Uit WikiWoordenboek
  • IPA: [ˈ o̞lːɑˣ]
  • ol·la

olla

  1. zijn
    «Minä olen onnellinen.»
    Ik ben gelukkig.
    «Minä olen lääkäri.»
    Ik ben een dokter.
    «Minä olen kotona.»
    Ik ben thuis.
  2. gedragen
    «Hän oli (ikään), kuin ei olisi huomannut mitään.»
    Hij gedroeg zich alsof hij niets opgemerkt had.


olla

  1. al, alle
    Hebban olla vogala nestas hagunnan.
    «Hebben alle vogels hun nesten begonnen»


  • o·lla
enkelvoud meervoud
olla ollas

olla v

  1. pan, pot, ketel