eksistens

Deens

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / εgsiˈsdεnˀs /

Woordafbreking

• ek·si·stens

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Latijnse zelfstandige naamwoord existentia, dat van het Latijnse werkwoord eksistere
• Deens zelfstandig naamwoord met het voorvoegsel eks-

Naar frequentie	6025

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	eksistens	eksistensen	eksistenser	eksistenserne
genitief	eksistens	eksistensens	eksistensers	eksistensernes

Zelfstandig naamwoord

eksistens, g

1. existentie, voorkomen, zijn
2. bestaan, leven
3. (pejoratief) figuur, individu

Afgeleide begrippen

[1]: eksistentialisme [1]: eksistentialist [1]: eksistentialistisk [1]: eksistentiel

[1]: eksistere [2]: eksistensgrundlag [2]: eksistenskamp [2]: eksistensminimum

[2]: eksistensmulighed [2]: eksistensvilkår

Verwijzingen

• eksistens in:
  Det Danske Sprog- og Litteraturselskab
  Den Dankse Ordbog op website:ordnet.dk

Noors

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / əksɪˈstens /

Woordafbreking

• ek·si·stens

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Latijnse zelfstandige naamwoord existentia, dat van het Latijnse werkwoord eksistere
• Noors zelfstandig naamwoord met het voorvoegsel eks-

Naar frequentie	6025

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	eksistens	eksistensen	eksistenser	eksistensene
genitief	eksistens	eksistensens	eksistensers	eksistensenes

Zelfstandig naamwoord

eksistens, m

1. existentie, voorkomen, zijn
2. bestaan, leven, levensvoorwaarden

Synoniemen

• [2]: liv
• [2]: livsvilkår
• [2]: tilværelse
• [2]: utkomme

Afgeleide begrippen

[1]: eksistensberettigelse [1]: eksistensfilosof [1]: eksistensgrunnlag [1]: eksistensialisme

[1]: eksistensialist [1]: eksistensialistisk [1]: eksistensiell [1]: preeksistens

[2]: eksistensminimum [2]: eksistensmulighet [2]: koeksistens [2]: sameksistens

Nynorsk

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / əksɪˈstens /

Woordafbreking

• ek·si·stens

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Latijnse zelfstandige naamwoord existentia, dat van het Latijnse werkwoord eksistere
• Nynnorsk zelfstandig naamwoord met het voorvoegsel eks-

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	eksistens	eksistensen	eksistensar	eksistensane

Zelfstandig naamwoord

eksistens, m

1. existentie, voorkomen, zijn
2. bestaan, leven, levensvoorwaarden

Synoniemen

• [2]: liv
• [2]: livsvilkår
• [2]: tilvære

Afgeleide begrippen

[1]: eksistensfilosofi [1]: eksistensgrunnlag [1]: eksistensialisme [1]: eksistensialist

[1]: eksistensialistisk [1]: eksistensiell [1]: preeksistens [2]: eksistensminimum

[2]: eksistensrett [2]: sameksistens