Wouter Deprez
| Wouter Deprez | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Wouter Deprez (2006)
| ||||
| Geboren | 14 februari 1975 | |||
| Opgegroeid te | Geluwe | |||
| Medium | comedy | |||
| Nationaliteit | Belg | |||
| Jaren actief | 2003 - heden | |||
| Invloeden | Woody Allen, Alex Agnew, Hans Teeuwen, Wim Helsen, | |||
| Bekendste werk | Bloemen, Bijen en Borstbollen, Slijk, Hier is wat ik denk, Eelt | |||
| Website | ||||
| ||||
Wouter Wilfried Deprez (Geluwe, 14 februari 1975) is een Vlaams komiek en cabaretier.
Levensloop
[bewerken | brontekst bewerken]Deprez deed na zijn secundair in het Sint-Aloysiuscollege van Menen de kandidatuur politieke en sociale wetenschappen, en het licentiaat vergelijkende cultuurwetenschappen. Hierna studeerde hij toneel aan het conservatorium.
Hij werd vooral bekend in Vlaanderen als panellid van het Canvas-programma De Rechtvaardige Rechters.
In 2002 schreef hij voor de 700e verjaardag van de Guldensporenslag de theatertekst "De weliswaar lichtelijk ongelooflijke doch volledig waargebeurde historie van Verlorenbrood".
In 2003 won hij Humo's Comedy Cup.
In 2005 won hij de finale van de televisiequiz De Slimste Mens ter Wereld van Erik Van Looy.
In 2012 nam hij een sabbatjaar in het Zuid-Afrikaanse Plettenberg. Elementen hiervan komen terug in zijn show Hier is wat ik denk.
Deprez' grote voorbeelden zijn Woody Allen, Alex Agnew, Hans Teeuwen, Wim Helsen, Neveneffecten, ... Jacques Brel en Johnny Cash bevallen hem ook.[bron?] Hij schreef bewerkingen in het West-Vlaams van Brels "Ne me quitte pas" ("Meug nie weggoan nie") en "A boy named Sue" van Johnny Cash ("Ne jongne genoamd An").
In 2015 kwam hij veelvuldig in de media met kritiek op het beleid van Vlaams minister van Natuur Joke Schauvliege. Hij hekelde de manier waarop ze een kapvergunning wou verschaffen aan een transportbedrijf en leverde kritiek op het beheer van een fonds om bossen aan te planten.[1][2][3]
Voorstellingen
[bewerken | brontekst bewerken]- 2001: Schellekes
- 2002: Moest ik van u zijn
- 2004: Koning Keizer Kannibaal (met Wannes Capelle en Helder Deploige)
- 2005: War
- 2007: Eelt
- 2009: Je zal alles worden
- 2011: Maanziek
- 2013: Hier is wat ik denk
- 2014: Slijk
- 2016: Bloemen, Bijen & Borstbollen (met Ruben Focketyn)
- 2018: Levend & Vers
- 2021: Speech
Bibliografie
[bewerken | brontekst bewerken]- 2013 - Kies (met Randall Casaer)
- 2010 - Gelukkig Heeft Je Moeder Twee Oren
- 2011 - De Hond Is Een Beetje Kapot
- 2015 - Waarom Je Moeder En Ik Bijna Altijd Een Kamerjas Dragen
- 2016 - Bloemen Bijen & Borstbollen
- 2017 - Kortgedingen (met Guinevere Claeys)
- 2020 - De Baron von Münchhausen (met Randall Casaer)
- 2021- Speech
Prijzen
[bewerken | brontekst bewerken]- 2000 - winnaar Humorologie
- 2002 - finale van het Camerettenfestival
- 2003 - winnaar Humo’s Comedy Cup
- 2004 - juryprijs Amsterdams Kleinkunstfestival
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ Wouter Deprez: '150 hectare verdelen over 308 gemeenten? Een heel slecht plan'. De Standaard (1 november 2015). Geraadpleegd op 1 december 2015.
- ↑ Geen applaus voor mini-bosjes. De Standaard (2 november 2015). Geraadpleegd op 1 december 2015.
- ↑ De vrouw zonder eigenschappen. De Standaard (7 november 2015). Geraadpleegd op 1 december 2015.
| Voorganger: Bert Kruismans 2004/2005 |
Winnaar van de De Slimste Mens ter Wereld Wouter Deprez 2005 |
Opvolger: Steven Van Herreweghe 2007 |
