Naar inhoud springen

The Others (2001)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
The Others
The Others
(Filmposter op en.wikipedia.org)
Regie Alejandro Amenábar
Producent Fernando Bovaira
José Luis Cuerda
Sunmin Park
Scenario Alejandro Amenábar
Hoofdrollen Nicole Kidman
Fionnula Flanagan
Christopher Eccleston
Elaine Cassidy
Eric Sykes
Alakina Mann
James Bentley
Muziek Alejandro Amenábar
Montage Nacho Ruiz Capillas
Cinema­tografie Javier Aguirresarobe
Productie­bedrijf Las Producciones del
Escorpion, SL
Sociedad General De
Cine, S.A.
Distributie Dimension Films
(Verenigde Staten)
Warner Sogefilms
(Spanje)
Première Vlag van Verenigde Staten 2 augustus 2001
Vlag van Nederland 29 november 2001
Vlag van België 16 januari 2002
Genre Psychologische horror
Speelduur 104 minuten
Taal Engels
Land Vlag van Spanje Spanje[1]
Budget US$ 17 miljoen
Opbrengst US$ 209,9 miljoen[2]
Gewonnen prijzen 28
Overige nominaties 1 Golden Globe
Officiële website
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film
Nicole Kidman op het filmfestival van Cannes in 2001
Palacio de Los Hornillos in Arenas de Iguña (Spanje). Hier werden de buitenscėnes van The Others gefilmd.

The Others is een psychologische horrorfilm uit 2001, geregisseerd door Alejandro Amenábar, die ook het scenario schreef en de muziek componeerde. De hoofdrol wordt gespeeld door Nicole Kidman, met bijrollen van onder meer Fionnula Flanagan, Eric Sykes en Christopher Eccleston.

De film, een Spaans-Amerikaans-Frans-Italiaanse coproductie, werd gelauwerd met een reeks prijzen, waaronder de Saturn voor beste horrorfilm en beste actrice en de Goya voor beste film (als eerste niet-Spaanstalige film) en beste regisseur. Op het filmfestival van Gent won de film de FIPRESCI-juryprijs, waarbij het geprezen werd voor het "op een briljante manier heruitvinden van een klassiek genre."[3]

Het scenario werd in het Spaans geschreven door regisseur Amenábar en daarna vertaald naar het Engels. Uitvoerend producent van de film was Tom Cruise, destijds nog getrouwd met hoofdrolspeelster Kidman.[4] Hetzelfde jaar kwam ook Vanilla Sky uit met Cruise in de hoofdrol, een Amerikaanse versie van Amenábars film Abre los ojos uit 1997.

De Nederlandse première was op 15 september 2001 tijdens het Film by the Sea-festival in Vlissingen.[5]

Rolverdeling

[bewerken | brontekst bewerken]

Verhaal

[bewerken | brontekst bewerken]
Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

De film speelt kort na het einde van de Tweede Wereldoorlog. Grace Stewart (Nicole Kidman) woont in een groot landhuis op Jersey met haar twee kinderen, die lijden aan overgevoeligheid voor zonlicht, waardoor ze volgens strikte regels moeten leven. Zo zijn de deuren in het huis altijd op slot en moeten de gordijnen gesloten zijn in de vertrekken waar de kinderen verblijven.

Grace neemt drie bedienden aan die aan de deur komen: Bertha Mills (Fionnula Flanagan) als huishoudster, Edmund Tuttle (Eric Sykes) als tuinier en Lydia (Elaine Cassidy), die stom is, als meid. Het vaste personeel is namelijk van de ene op de andere dag verdwenen, zelfs zonder achterstallig loon te vragen.

In het huis beginnen allerlei onverklaarbare gebeurtenissen plaats te vinden, zoals een piano die bespeeld wordt in een afgesloten kamer. Als Grace' dochter Anne (Alakina Mann) beweert dat het spookt in het huis, gelooft Grace haar in eerste instantie niet. Maar langzaamaan begint Grace ook te geloven dat het er spookt. Anne kan zelfs met een van de geesten communiceren: het is een jongetje genaamd Victor.

Charles, Grace' man die gestorven was in de oorlog, komt onverwachts toch terug maar gedraagt zich afwezig. Wanneer hij van Anne hoort wat Grace haar en haar broertje heeft 'aangedaan' vertrekt hij weer, 'naar het front'. Op een dag wordt Grace wakker en zijn de gordijnen weg. Ze raakt in paniek omdat zonlicht gevaarlijk voor de kinderen is, maar de bedienden weigeren haar te helpen met zoeken. Uiteindelijk vindt Grace haar kinderen doodsbang onder een tafel, en ze stuurt de bedienden, menend dat ze dit opzettelijk hebben gedaan, woedend weg. Ondertussen klinken geluiden van de bovenste etages van het huis, alsof er meubels verschoven worden.

De kinderen ontdekken die nacht grafstenen met de namen van de bedienden in de tuin: volgens de stenen zijn ze al 50 jaar dood. De bedienden volgen de kinderen naar binnen en als Grace hen wil tegenhouden, zeggen ze dat ze inderdaad al 50 jaar geleden aan tbc zijn overleden en dat de doden en levenden moeten leren samenleven. De kinderen en Grace vluchten naar boven en ontdekken daar een oude vrouw die met hen probeert te praten. Wanneer de oude vrouw hen als 'geesten' aanduidt gooit Grace woedend papier naar de vrouw en schreeuwt dat ze geen geesten zijn. Dan blijkt dat de oude vrouw een medium is, in seance met Victors ouders, en dat papier op de tafel uit zichzelf opdwarrelt en versnippert. De wereld van de levenden en die van de doden zijn in feite twee parallelle werelden die naast elkaar bestaan en soms vermengen. Niet Victor en zijn ouders, maar Grace en haar kinderen zijn de geesten.

Grace realiseert zich de waarheid die ze had verdrongen: de eenzaamheid en isolatie hadden haar tot waanzin gedreven waarin ze haar kinderen met kussens verstikte, waarna ze zelfmoord had gepleegd. Toen zij en haar kinderen daarna ongedeerd leken, dacht ze dat God haar een tweede kans had gegeven. De bedienden hadden Grace hier voortdurend subtiel op attent willen maken. En nu de kinderen dood zijn hebben ze ook geen last meer van hun zonneallergie. Mevr. Mills legt haar uit dat het zal wennen en dat de levenden en de doden elkaar meestal niet eens opmerken en best samen kunnen bestaan.

Victors ouders zien dat toch anders; nu ze weten dat het in het huis inderdaad spookt hoeven ze het niet meer en rijden ze weg met Victor achterin, terwijl Grace' geest toekijkt. Op de poort hangt een bordje dat aangeeft dat het huis te koop staat.

Prijzen

[bewerken | brontekst bewerken]

The Others sleepte een reeks filmprijzen in de wacht[3], waaronder de:

Nominaties

[bewerken | brontekst bewerken]

De film werd ook genomineerd voor een aantal andere prijzen[3], waaronder de:

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=The_Others_(2001)&oldid=68475092"