Naar inhoud springen

Redjang (schrift)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Redjang schrift, Aksara Rejang
Algemene informatie
Type Abugida
Talen Rejang
Schrijfrichting Links-naar-rechts
Verwantschap
Moederschriften Proto-Sinaïtisch
Zusterschriften Balinees schrift
Batak schrift
Baybayin
Javaans schrift
Lontara schrift
Soendanees schrift
Rentjong schrift
Indeling
Unicode-subbereik U+A930–U+A95F
ISO 15924 Rjng, 363
Portaal  Portaalicoon   Taal
Het Redjangschrift

Redjang (Indonesisch: rejang, door M. Jaspan Ka-Ga-Nga genoemd[1]) is een abugidaschrift. Het schrift werd vroeger gebruikt om de taal Redjang, gesproken in de Sumatraanse provincies Bengkulu en Zuid-Sumatra, te schrijven.

Het schrift stamt af van het Kawischrift en is verwant aan het rencongschrift dat gebruikt werd voor andere Maleise talen gesproken in de regio. De naam Ka-Ga-Nga is afkomstig van de volgorde van de letters (eigenlijk lettergrepen): de eerste drie letters zijn ka, ga en nga. De naam is verwarrend omdat ook de rencongschriften deze volgorde gebruiken.

Het redjangschrift is een abugida. Dat wil zeggen dat de tekens een medeklinker met een vaste klinker vertegenwoordigen (in dit geval een a). De klank van deze klinker kan worden veranderd door toevoeging van klinkertekens. Er is ook een "stop"-teken om alleen een medeklinker weer te geven ("ka" wordt dan een "k").

Men schreef het schrift op hout, bamboe, boombast, lontarbladeren (bladeren van de Palmyra of Borassus flabellifer), dierenhuiden en soms op hoorns van karbouwen.