Albanië is een parlementaire democratie. De Albanese hoofdstad Tirana is de thuisbasis van ongeveer 895.000 van de 3,6 miljoen inwoners van het land, en het is ook de financiële hoofdstad van het land. Vrijemarkthervormingen in het land hebben de weg opengesteld voor buitenlandse investeerders, met name in de energie- en vervoersinfrastructuursector.
Een coalitie van de grootmachten Oostenrijk-Hongarije, Rusland, Frankrijk en Duitsland erkende op 29 juli 1913 de onafhankelijkheid van Albanië van het Ottomaanse Rijk als zelfstandig vorstendom. Men koos ten slotte Wilhelm zu Wied, die was voorgedragen door de Roemeense koningin Elisabeth (een geboren prinses zu Wied), de echtgenote van koning Carol I. Deze Duitse prins behoorde niet tot een van de landen die interesse in Albanië hadden (Oostenrijk, Italië, Servië), had vorstelijke familierelaties, lag bij niemand slecht en zou als protestant een neutrale positie innemen tussen zijn overwegend Grieks-orthodoxe, rooms-katholieke en islamitische onderdanen. Wilhelm stemde na lang aarzelen en onderhandelen toe. Zijn oom Carol had hem desgevraagd gezegd: "Veel kans heb je niet, maar je kunt slechts één keer sterven." Een achttienkoppige delegatie uit Albanië bood hem op 21 februari 1914 de Albanese kroon aan.
Wilhelm betrad op 7 maart 1914 samen met zijn vrouw Sophia von Schönburg-Waldenburg en zijn twee kinderen in Durrës voor het eerst Albanese bodem, enthousiast door het volk begroet. Hij trof een zeer arm land aan dat niet over een noemenswaardige infrastructuur en administratie beschikte. Zijn "paleis", voor Albanese begrippen luxueus, was een gebouw van twee verdiepingen met een aantal kamers rond een binnenhof midden in de stad. Een Nederlandse delegatie - Nederland was een neutraal land en Wilhelm bovendien een achterneef van koningin Wilhelmina - onder leiding van generaal-majoor Willem de Veer en majoor Lodewijk Thomson trachtte een plaatselijke gendarmerie te vormen. (Lees Verder)
In 1921 keerde Fan Noli naar Albanië terug en werd in het parlement gekozen voor de Vatra (Volks-)Partij. Hij was minister van Buitenlandse Zaken onder Xhafer Ypi. Nadat Ahmet Zogu het premierschap aanvaardde voerde hij de oppositie aan tegen Zogu en diens coalitie van grootgrondbezitters. Na een politieke moord op een liberale journalist brak er een revolte uit en week Ahmet Zogu uit naar Joegoslavië. Fan Noli werd vervolgens premier van een progressief-liberaal kabinet.
Fan Noli ontvouwde een groot hervormingsplan, onder andere de herverdeling van het grootgrondbezit. Met behulp van de Joegoslaven, restanten van het Russische Witte Leger en leden van Zogu's eigen Mati stam viel Zogu Albanië binnen en verdreef met Kerst Fan Noli en diens aanhangers. Fan Noli vluchtte naar Italië en vestigde zich later in de Verenigde Staten. (Lees Verder)
... koning Zog I van Albanië van Albanië in het Guinness Book of Records staat als grootste roker aller tijden, en dat hij tevens het vaakst vogelvrij is verklaard?
... de UNESCO-site Butrint in Zuid-Albanië populair is als uitstapje met de ferry bij archeologisch geïnteresseerde reizigers op het Griekse eiland Korfoe?
... Albanië de meeste kikkers exporteert in de hele wereld?
... volgens de Engelse krant The Observer het de beste backpack bestemming is?
.jpg)
