Tardelli speelde 81 wedstrijden voor het Italiaans voetbalelftal en scoorde daarin zes keer. Een van zijn bekendste wapenfeiten was zijn treffer in de finale van het wereldkampioenschap voetbal 1982 in Spanje tegen West-Duitsland. Niet het doelpunt, maar de emotionele wijze van juichen bezorgt sommige voetbalfans nog altijd rillingen. Tardelli rende na het doelpunt met armen op borsthoogte en gebalde vuisten over richting de bank, wild schuddend met zijn hoofd en met tranen in zijn ogen. In Italië is dit moment beroemd geworden als "l'urlo di Tardelli."[1]