Naar inhoud springen

L'Accompagnatrice

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
L'Accompagnatrice
Regie Claude Miller
Producent Patrick Cassavetti
Manuel Costa e Silva
Jean-Louis Livi
Jean-José Richer
Scenario Luc Béraud
Claude Miller
naar de gelijknamige roman van Nina Berberova
Hoofdrollen Richard Bohringer
Elena Safonova
Romane Bohringer
Samuel Labarthe
Muziek Alain Jomy
Montage Albert Jurgenson
Cinema­tografie Yves Angelo
Première 11 november 1992
Genre dramafilm
Speelduur 101 minuten
Taal Frans
Land Vlag van Frankrijk Frankrijk
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

L'Accompagnatrice ('De begeleidster') is een Franse film uit 1992, geregisseerd door Claude Miller. De film is gebaseerd op de gelijknamige roman van Nina Berberova

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

In het door de nazi's bezette Parijs van 1942 krijgt Sophie Vasseur, een jonge pianobegeleidster van armoedige komaf, een baan bij de beroemde zangeres Irène Brice. Irènes echtgenoot Charles is een zakenman die samenwerkt met de nazi's, maar worstelt met zijn geweten. Ondertussen raakt Sophie geobsedeerd door Irène en neemt ze zowel de rol van dienstmeisje als begeleidster op zich. Als Irène en Charles naar Londen verhuizen, gaat Sophie met hen mee. Ook in Londen heeft Irène succes. Sophie beleeft enkele prille liefdesaffaires, maar houdt ze af, mede om trouw te kunnen blijven aan Irène. Irène spreekt vrijwel dagelijks af met haar minnaar Jacques. Wanneer Charles dit ontdekt, maakt hij een einde aan zijn leven. Irène vertrekt met Jacques naar Amerika en Sophie keert aan het einde van de oorlog terug naar haar moeder in Parijs.

Acteur Personage
Richard Bohringer Charles Brice
Elena Safonova Irène Brice
Romane Bohringer Sophie Vasseur
Samuel Labarthe Jacques Fabert
Julien Rassam Benoît Weizman
Nelly Borgeaud mevrouw Vasseur
Bernard Verley Jacques Ceniat
Jean-Pierre Kohut-Svelko generaal Heller
Claude Rich de minister
Gabriel Cattand de Parijse impresario
Alain Jomy de klarinetspeler
Sacha Briquet dignitaire
Florence Rougé manicure

Prijzen en nominaties

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Bij de uitreiking van de Césars in 1993 werd de film genomineerd voor beste jong mannelijk talent (Julien Rassam), beste cinematografie (Yves Angelo) en beste geluid (Paul Lainé en Gérard Lamps).[1]
  • Op het internationaal filmfestival van Istanboel van 1993 won de film de FIPRESCI-prijs en de speciale prijs van de jury.