Karel Siegfried van Nassau-Ottweiler
| Karel Siegfried | ||
|---|---|---|
| Plaats uw zelfgemaakte foto hier | ||
| Militaire informatie | ||
| Rang | Officier in het keizerlijke leger Eskadronleider | |
| Slagen/oorlogen | Hollandse Oorlog Slag bij Kochersberg 1677 | |
| Huis | Nassau-Ottweiler | |
| Vader | Johan Lodewijk van Nassau-Ottweiler | |
| Moeder | Dorothea Catharina van Palts-Birkenfeld-Bischweiler | |
| Geboren | 3 september 1659 Ottweiler | |
| Gestorven | 3 februari 1679 Butzbach | |
| Begraven | Marcuskerk, Butzbach | |
| Religie | Luthers | |
 Het wapen van de Walramse Linie sinds 1660 | ||
Karel Siegfried van Nassau-Ottweiler (Ottweiler 3 september 1659 - Butzbach 3 februari 1679)[1][2] was officier in het keizerlijke leger. Hij stamt uit het Huis Nassau-Ottweiler.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Karel Siegfried was de vierde zoon van graaf Johan Lodewijk van Nassau-Ottweiler en Dorothea Catharina van Palts-Birkenfeld-Bischweiler,[1][2][3] dochter van paltsgraaf Christiaan I van Palts-Birkenfeld-Bischweiler en Magdalena Catharina van Palts-Zweibrücken.[2][3]
Karel Siegfried hield in 1671-1675 een cavalierstour, met onder andere een studie in Parijs.
Na de kennisneming van het Mandatum Avocatium (terugroepingsbevel) van keizer Leopold I trad Karel Siegfried toe tot het keizerlijke leger en nam deel aan de Hollandse Oorlog. Later trad hij toe tot het Duitse Infanterie-Regiment Elsass (Legio Alsatica) in dienst van zijn oom Christiaan II van Palts-Birkenfeld-Bischweiler. Tot slot deed hij in dienst onder markies Otto van Grana als præpositus turmæ (eskadronleider). In 1677 nam hij deel aan de Slag bij Kochersberg. Zijn oom Gustaaf Adolf van Nassau-Saarbrücken overleed aan de verwondingen die hij in die slag opliep.
Karel Siegfried leed aan een longziekte. Tijdens een oponthoud in Butzbach, dat mogelijk een herstellingsoord kon zijn, overleed hij. Hij werd op 20 november 1679 begraven in de Marcuskerk te Butzbach.
Karel Siegfried was ongehuwd en had geen kinderen.
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- dr. A.W.E. Dek, Genealogie van het Vorstenhuis Nassau, Europese Bibliotheek, Zaltbommel, 1970.
- J.G. Hagelgans, Nassauische Geslechtstafel des Walramischen Stammes, Frankfurt/Leipzig, 1753.
- Michel Huberty, Alain Giraud, F. & B. Magdelaine, l’Allemagne Dynastique. Tome III Brunswick-Nassau-Schwarzbourg, Alain Giraud, Le Perreux, 1981.
- Wilhelm Karl Prinz von Isenburg, Stammtafeln zur Geschichte der europäischen Staaten, Berlijn, 1936.
- Friederich Köllner, Geschichte des vormaligen Nassau-Saarbrück'schen Landes und seiner Regenten, Teil 1, Saarbrücken, 1841.
- Michael Oberweis, Die Grabinschrift des Grafen Karl Siegfried von Nassau-Saarbrücken († 1679) in der Butzbacher Markuskirche, in: Brigitte Kasten (Hg.), Historische Blicke auf das Land an der Saar. 60 Jahre Kommission für Saarländische Landesgeschichte und Volksforschung, Veröffentlichungen der Kommission für Saarländische Landesgeschichte und Volksforschung 60, Saarbrücken, 2012, p. 163-170.
- Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln. Stammtafeln zur Geschichte europäischen Staaten. Neue Folge, Marburg 1978-1982.
- J.M. van der Venne en Alexander A.M. Stols, Geslachts-Register van het Vorstenhuis Nassau, Maastricht, 1937.
- A.A. Vorsterman van Oyen, Het vorstenhuis Oranje-Nassau. Van de vroegste tijden tot heden, A.W. Sijthoff en J.L. Beijers, Leiden en Utrecht, 1882.
- Medieval Lands - Nassau.
Voetnoten
- ↑ a b Huberty et al. (1981).
- ↑ a b c Medieval Lands - Nassau. Gearchiveerd op 30 juli 2023.
- ↑ a b Dek (1970).