Naar inhoud springen

Eerste klasse (vrouwenvoetbal België)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Eerste Klasse (Vrouwen)
Eerste klasse
Land Vlag van België België
Bond KBVB
Opgericht 1972
Systeem Competitie
Promotie naar Super League
Degradatie naar Tweede klasse
Aantal teams 14
Huidige kampioen KVC Westerlo (2023-24)
Recordkampioen Standard Luik (16)
Huidig seizoen 2024-25
Laatst bijgewerkt op: 1 september 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

De Eerste Klasse was t/m het seizoen 2011/12 het hoogste niveau van het vrouwenvoetbal in België en is sinds de invoering van de Women's BeNe League (die na 3 seizoenen werd opgeheven en door de Super League opgevolgd) in 2012 het tweede niveau. De competitie telt 16 ploegen waarvan de winnaar kan promoveren naar de Super League als die voldoet aan de licentievoorwaarden. De competitie wordt georganiseerd door de KBVB.

De competitie start doorgaans op het eind van de zomer, iets later dan het herenvoetbal, en eindigt net als de andere voetbalcompetities in de lente van het daaropvolgende jaar. Elke ploeg speelt twee maal tegen elk van de andere ploegen, wat 26 wedstrijden per ploeg geeft. Punten worden sinds 1995 toegekend volgens het driepuntensysteem.

In het begin van de jaren zeventig organiseerde de Voetbalbond de eerste officiële vrouwenvoetbalcompetities. In 1971/72 en 1972/73 bestond er niet één hoogste nationale afdeling, maar wel drie, respectievelijk vier, hoogste nationale reeksen. Daarna werd tussen de winnaars een eindronde gespeeld voor de titel. Sinds 1973 wordt er jaarlijks in één reeks gespeeld in de hoogste klasse.

Twee succesvolle ploegen in die eerste jaren waren Astrio Begijnendijk en Saint-Nicolas FC de Liège. Die laatste, die vanaf 1974 autonoom zou verdergaan als Standard Fémina de Liège, zou de succesvolste club worden uit de geschiedenis van het Belgische vrouwenvoetbal en zou als Standard nog dertien titels in eerste klasse verzamelen tot 2012 (toen de Eerste Klasse ophield de hoogste nationale reeks te zijn).

Tijdens de jaren 1990 kenden de vrouwensecties van RSC Anderlecht en KSC Eendracht Aalst succes. Bij het begin van de 21ste eeuw pakte Rapide Wezemaal verschillende landstitels. Sinds 2001 kan de landskampioen deelnemen aan de Europese UEFA Women's Cup, waarvan de naam sinds 2009 veranderd is in UEFA Women's Champions League.

Op impuls van onder meer de voorzitter van de Commissie Damesvoetbal Marc Lesenfants zou er vanaf eind 2010 een nieuwe topklasse komen, de "Elite League", boven de bestaande nationale kampioenschappen. Deze Elite League zou zes clubs tellen, later eventueel acht, in een gesloten competitie. Er zouden enkel ploegen mogen deelnemen die zijn geassocieerd met mannenclubs uit de hoogste klassen. In 2012 ging deze Women's BeNe League uiteindelijk van start, waarbij de beste acht Belgische ploegen zich zouden meten met de acht beste Nederlandse. De Eerste Klasse bleef bestaan, maar was zo niet langer het hoogste nationale niveau en de winnaars van de Eerste Klasse konden voortaan promoveren naar het hogere niveau als ze dit wensten en aan de nodige voorwaarden voldeden. Na het derde seizoen hield de BeNe League ermee op en kwam de Super League in de plaats als het hoogste niveau: de Eerste klasse bleef zo het tweede niveau binnen het Belgische vrouwenvoetbal.

Chronologisch

[bewerken | brontekst bewerken]

In de jaren 1920 en 1930 was het nieuw ontstane vrouwenvoetbal verboden bij de Belgische Voetbalbond. Bij het van de voetbalbond onafhankelijke Fédération Sportive Féminine belge werd echter wel vrouwenvoetbal gespeeld op een nationaal niveau. Deze clubs zouden echter alle verdwijnen, en het vrouwenvoetbal verdween weer na de Tweede Wereldoorlog.

  • 1924 US Innovation
  • 1925 US Innovation
  • 1926 Brussels Femina
  • 1927 Ghent Femina
  • 1928 Atalante
  • 1929 William Elie
  • 1930 William Elie
  • 1931 Atalante
  • 1932 Atalante
  • 1933 Atalante
  • 1934 Atalante

Sinds de jaren 1970 wordt officieel vrouwenvoetbal gespeeld bij de KBVB. Tot en met 2012 werd in de Eerste Klasse gespeeld voor de landstitel.

Vanaf 2012 was de winnaar niet langer landskampioen.

Titels per club

[bewerken | brontekst bewerken]

Het volgend overzicht toont het aantal titels per club tot en met seizoen 2022/2023. Tot 2012 golden deze ook als landstitel.

Club Titels Laatste Opmerking
Standard Luik (*) 16 2017 De ploeg werd 1x kampioen als damessectie van Saint-Nicolas FC Liège en 14x als Standard Fémina de Liège
De B-ploeg werd ook al één keer kampioen in eerste nationale.
RSC Anderlecht (*) 10 2023 De ploeg werd 1x kampioen als Brussel Dames 71, voor ze fusioneerde met RSC Anderlecht
Eendracht Aalst 6 2020 De club is sinds 2003 autonoom als VC Dames Eendracht Aalst
Sint-Truidense VV 5 2010 De club heette tot 2007 Rapide Wezemaal en haalde tot dan vier titels.
DVC Eva's Tienen 4 2015 Eén landstitel als KVK Tienen, drie titels na 2012 (deze gelden niet meer als landstitels)
Herk Sport 3 1993 Werd in 1997 autonoom als VV Halen-Zelem, maar in 1999 geschrapt
RW Dames Herentals 3 1988 1x kampioen als Sefa Dames Herentals, opgeheven in 1998
Astrio Begijnendijk 3 1975 2x kampioen na een eindronde, de club speelt sinds 2008 als KSK Heist
AA Gent (*) 2 2022 Kampioenschap voor AA Gent B
Kontich FC 2 2023
KSV Cercle Brugge 1 1981 De club is sinds 1998 autonoom als Cerkelladies Brugge
SK Lebeke-Aalst 1 2003 De club is in 2007 opgeheven
WS Woluwe 1 2019
KVC Westerlo 1 2024

Vetgedrukte clubs spelen nu (2020-21) in Eerste klasse, schuingedrukte clubs zijn opgeheven. Een asterisk betekent dat enkel de B-ploeg van deze club momenteel in deze reeks speelt, niet de A-ploeg.