Pergi ke kandungan

Hubungan intim

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Pasangan menghabiskan masa bersama-sam.

Hubungan intim ialah hubungan antara perorangan yang amat rapat. Pesertanya sungguh mengenal atau mempercayai satu sama lain mahupun merupakan setiawan sesama. Hubungan intim juga boleh merujuk kepada hubungan yang berkeintiman fizikal atau berkeintiman emosi. Ia dicirikan oleh cinta yang romantis atau cinta yang penuh berahi, serta juga perapatan atau hubungan jenis.

Hubungan intim memainkan peranan yang utama dalam pengalaman manusia pada keseluruhannya.[1] Manusia mempunyai keperluan sejagat untuk menyertai kelompok sosial, dengan keperluan itu dapat dipenuhi apabila hubungan intim dibentuk.[2] Hubungan intim boleh terdiri daripada: [1]

Hubungan intim membekalkan seseorang dengan rangkaian sosial yang pula memberikan rapit emosi, selain daripada memenuhi keperluan sejagat untuk menyertai kelompok sosial dan keperluan untuk disayangi.[1]

Kajian hubungan intim yang sistematik merupakan sebahagian penyelidikan yang agak baharu dalam bidang psikologi sosial yang telah muncul hanya beberapa dekad dahulu.[1] Meskipun begitu, pemikiran sosial dan analisis hubungan intim telah wujud sejak zaman ahli falfasah Yunani yang awal.[1] Walaupun kajian sarjana yang awal juga minat menyelidiki hubungan intim, ia dihadkan kepada diad atau kumpulan kecil di khalayak dan menumpukan dengan amat khusus tingkah-tingkah laku seperti: [1]


Istilah pasangan mesra berkait

[sunting | sunting sumber]

Lihat juga

[sunting | sunting sumber]

  1. ^ a b c d e f Miller, R. S., Perlman, D., & Brehm, S. S. (2007). Intimate Relationships (4th ed.). Toronto, ON: McGraw-Hill.
  2. ^ Perlman, D. (2007). The best of times, the worst of times: The place of close relationships in psychology and our daily lives. Canadian Psychology, 48, 7-18.

Pautan luar

[sunting | sunting sumber]