Hadis
| Sebahagian dari siri mengenai |
| Hadis |
|---|
 |
Hadis (/hɑːˈdiːθ/;[1] Arab: حديث) dalam Islam penggunaan agama sering diterjemahkan sebagai "tradisi kenabian", bermakna korpus laporan ajaran, perbuatan dan perkataan nabi Muhammad. Kesusasteraan hadis telah disusun daripada laporan lisan yang berada dalam edaran dalam masyarakat sekitar masa penyusunan mereka lama selepas kewafatan Nabi Muhammad. koleksi Bukhari dianggap paling dipercayai oleh ramai ulama tradisional yang Sunni. Ahli Syiah percaya dalam badan sepenuhnya berasingan Hadis.
Hadis juga mempunyai pengaruh yang mendalam dan kontroversi terhadap membentuk ulasan-ulasan (tafsir) pada al-Quran. Para komentar terawal al-Quran oleh Muhammad ibn Jarir al-Tabari kebanyakannya diperoleh daripada hadis. Hadis ini telah digunakan dalam membentuk dasar Undang-Undang 'Syariah'. Banyak sejarah Islam awal yang terdapat hari ini juga berdasarkan hadis dan dicabar kerana kekurangan asas dalam bahan sumber utama dan percanggahan berdasarkan bahan sekunder boleh didapati.
Setiap hadis berdasarkan kepada dua bahagian, rantaian penyampai hadis yang melaporkan (isnadnya), dan teks itu sendiri (matn).[2][3] Hadis masih dianggap oleh tradisional Islam nombor ic sekolah perundangan sebagai alat penting untuk memahami al-Quran dan dalam hal-hal perundangan.[4] Hadis ialah dinilai dan berkumpul ke dalam koleksi besar dalam ke-8 dan ke-9. Karya-karya yang disebut dalam hal-hal undang-undang Islam dan Sejarah untuk hari ini. Denominasi terbesar Islam, Sunni, Syiah, dan Ibadi, bergantung kepada set koleksi hadis. Ulama dan fuqaha semua denominasi mengelaskan hadis individu sebagai sahih ("tulen"), hasan ("baik") dan da'if ("lemah").[5] Walau bagaimanapun, tradisi yang berbeza dalam setiap jenis mata wang, dan ulama yang berbeza dalam setiap tradisi, boleh berbeza yang hadis hendaklah dimasukkan ke dalam kategori.
Semakin ramai orang Islam telah mula menolak kewibawaan hadis memihak kepada pihak berkuasa utama al-Quran (Lihat Kritikan Hadis). Mereka memetik banyak ayat al-Quran (contohnya 6: 114, 31: 6, 45: 6 dan 77:50) untuk menyokong hujah mereka. Sesetengah memanggil diri mereka "Ahli Quran", manakala yang lain mengelakkan apa-apa gelaran, melabelkan diri mereka sebagai "Islam" untuk mengelakkan apa-apa tanda-tanda bahawa sektarianisme. Beberapa menolak semua hadis, sementara yang lain mempertimbang Hadis sebagai mempunyai beberapa nilai sejarah sebagai bahan sumber sekunder yang boleh dikaji untuk tujuan akademik (dengan pemeriksaan yang ketat) dan orang-orang yang tidak bercanggah dengan al-Quran boleh dianggap berguna untuk tugas-tugas tertentu yang diberi mandat oleh al-Quran, seperti aspek fizikal 'Solat' / sembahyang, tetapi kedua-dua kumpulan ini menolak kuasa daripadanya Hadis sebagai sumber undang-undang.
Contoh-Contoh Sunnah
[sunting | sunting sumber]- Perkataan (Qauliyyah)
Setiap perkataan yang diucapkan oleh Rasulullah SAW seperti hadis berikut :
"Sesungguhnya setiap amalan itu dikira dengan niat dan sesungguhnya bagi tiap-tiap seseorang itu mengikut apa yang diniatkannya" (Hadis Riwayat Bukhari).
Kitab Hadis
[sunting | sunting sumber]Lihat - Kitab Hadis
Ada ramai ulama periwayat hadis, namun yang sering digunakan dalam fiqh Islam ada tujuh iaitu Imam Bukhari, Imam Muslim, Imam Abu Daud, Imam Tirmidzi, Imam Ahmad, Imam Nasa'i dan Imam Ibnu Majah.
Ada beberapa buah kitab Hadis yg lebih diakui oleh umat Islam seluruh dunia. Enam kitab pertama di bawah ini dikenali sebagai enam kitab hadis utama:
- Kitab al-Jami' as-Sahih - karya Imam Bukhari atau nama sebenar beliau ialah Muhammad bin ismail
- Kitab al-Jami' as-Sahih - karya Imam Muslim atau nama sebenarnya muslim bin al-hajjaj al-nasaburi
- Kitab Sunan an-Nasai - karya Imam Nasa'i atau nama sebenar beliau ialah Abu abdul rahman bin shuib
- Kitab Sunan Abi Daud - karya Imam Imam Abu Daud atau nama sebenar beliau ialah Abu daud sulaiman
- Kitab Sunan at-Tirmizi (al Jami' as-Sahih) - karya Imam Tirmidzi atau nama sebenar beliau ialah Abu esa muhammad bin ishak Asalmi
- Kitab Sunan Ibnu Majah - karya Imam Ibnu Majah atau nama sebenar beliau ialah Abu abdullah muhammad bin yazid al-quzwini
- Kitab Musnad - karya Imam Ahmad
Jenis Hadis
[sunting | sunting sumber]Kedudukan Hadis di dalam Islam
[sunting | sunting sumber]Kedudukan hadis dalam Islam adalah sesuatu yang tidak dapat diragukan kerana terdapat penegasan yang banyak di dalam al-Quran tentang hadis – di dalam al-Quran disebut sebagai al Sunnah – malahan dalam banyak tempat hadis disebutkan selari dengan al-Kitab ataupun al-Quran. Di dalam al-Quran juga disebutkan dengan ketaatan terhadap Rasulullah SAW yang disebutkan bersama dengan ketaataan kepada Allah. Ini sebagaimana yang ditegaskan di dalam al-Quran di dalam firman Allah seperti ;
Maksudnya ; “Dan taatilah Allah dan Rasul-Nya, jika kamu ialah orang-orang yang beriman” (surah al-Anfāl : ayat 1)
Maksudnya ; “Dan tidaklah patut bagi laki-laki yang mukmin dan tidak (pula) bagi perempuan yang mukminah, apabila Allah dan Rasul-Nya telah menetapkan suatu ketetapan, akan ada bagi mereka pilihan yang lain bagi urusan mereka” (surah al-Ahzāb : ayat 36)
Maksudnya ; “Apa yang diberikan Rasul kepada kamu, maka ambillah ia, dan apa yang dilarangnya bagimu, maka tinggalkanlah” (surah al-Hasyr : ayat 7)
Dengan penegasan al-Quran di atas, jelaslah bahawa hadis tidak dapat dipisahkan penggunaannya di dalam segala hal yang berkaitan dengan Islam selari dengan al-Quran.
Sesetengah pengarang menyebutkan mengenai 5 fungsi hadis yang utama – dalam sesetengah buku cuma disebut 4 – iaitu ;
- Penguat dan penyokong kepada hukum-hukum yang terdapat di dalam al-Quran seperti dalam perkara pengsyariatan sembahyang, puasa dan haji.
- Penghurai dan pentafsir bagi ayat-ayat al-Quran yang umum seperti memperjelaskan mengenai cara perlaksanaan sembahyang, kaedah jual beli, menunaikan zakat dan haji dan sebagainya yang mana perkara-perkara tersebut hanya disebutkan secara umum oleh al Quran.
- Menjadi keterangan tasyri’ iaitu menentukan sesuatu hukum yang tiada di dalam al Quran seperti dalam hal memakan haiwan yang ditangkap oleh haiwan pemburu terlatih seperti anjing yang mana buruan tersebut terdapat kesan dimakan oleh haiwan pemburu terlatih tadi dan kesan tersebut menunjukkan haiwan pemburu tadi menangkap buruan untuk dirinya sendiri. di dalam al Quran hanya dibenarkan memakan buruan yang ditangkap oleh haiwan pemburu terlatih. Maka dalam hal ini, hadis menerangkan bahawa buruan yang mempunyai kesan dimakan oleh haiwan pemburu adalah haram dimakan.
- Menasakhkan hukum yang terdapat di dalam al-Quran.Sesetengah ahl al Ra’y berpandangan bahawa hadis yang dapat menasakhkan hukum al Quran itu mestilah sekurang-kurangnya bertaraf Mutawatîr, Masyhûr ataupun Mustafhîdh.
- Menerangkan mengenai ayat yang telah dinasakh dan ayat mana yang telah dimansukhkan.
Dalam menentukan fungsi-fungsi bagi hadis ini, para ulama bersepakat dalam menentukan fungsi pertama dan kedua tetapi mereka masih berselisih dalam menentukan fungsi ketiga, keempat dan kelima. Menurut ulama Hanafiyyah, hadis-hadis Mutawatîr dan Masyhûr boleh menasakhkan hukum al Quran manakala Imam Syafie sendiri menolak penasakhan itu.
Di dalam bidang ibadat, hadis memainkan peranannya dalam menghuraikan maksud ayat-ayat al Quran mengenai pengsyariatan sesuatu bentuk ibadat dengan lebih jelas. Tambahan pula, hadis juga memperincikan lagi masalah-masalah yang berhubung dengan pelaksanaan sesuatu ibadat sama ada wajib, sunat, harus, makruh atau haram.
Dalam bidang hukum atau undang-undang, hadis memperincikan hukuman-hukuman dan undang-undang yang terdapat di dalam al-Quran seperti hukuman terhadap penzina. Hadis juga berbicara meliputi soal-soal yang berhubung dengan keadilan sosial, ekonomi dan politik. Hadis juga menerangkan mengenai hal-hal mengenai masalah-masalah perseorangan dan kekeluargaan seperti soal nikah, cerai dan talak. Begitu juga kita tidak menemui secara khusus tentang larangan al-Quran terhadap amalan rasuah dan menyorok barang dagangan dan perkara-perkara ini diterangkan di dalam hadis.
Mengenai ilmu pengetahuan pula, tidak sedikit ilmu yang boleh kita korek dari hadis bagaikan satu dasar yang tidak diketahui kedalamannya sama ada ilmu sejarah – sejarah penciptaan alam dan bangsa-bangsa terdahulu -, ilmu nasab, ilmu sosiologi, bahasa, sastera, budaya dan banyak lagi. Tambahan pula, hadis juga menggalakkan manusia agar berusaha menuntut ilmu dan memperbaiki diri. Manakala dalam soal pembentukan akhlak pula, maka sememangnya pengutusan Rasulullah SAW itu sendiri adalah untuk membentuk akhlak yang mulia.
Kritikan terhadap Hadis oleh para ulama
[sunting | sunting sumber]Kritikan awal Hadis mendahului zaman Al-Shafii (d. 204 AH / 820 CE) dan terdapat dalam teks yang memegang tradisi Islam menjadi surat dari Khawarij Abd Allah Ibn Ibad kepada Khalifah Abd al-Malik di 76/695. Walaupun pengarang dan dating surat ini adalah dalam beberapa pertikaian, ia masih mendahului al-Shafii dan kepentingannya sebagai satu cabaran kepada kewibawaan Hadis kekal undented. Suatu perenggan utama surat ini mengkritik penduduk Kufa untuk mengambil "Hadis" untuk agama mereka meninggalkan al-Quran. "Mereka percaya dalam sebuah buku yang bukan dari Allah, ditulis oleh tangan manusia; mereka kemudian mengaitkannya kepada Rasul Allah."[6] Kumpulan yang disebut sebagai Ahl al-Kalam, yang hidup pada masa Al-Shafii dan disebut dalam Kitab beliau al-Jima Ilm menolak hadis atas alasan teologi. Hujah asas mereka adalah bahawa Al-Quran adalah penjelasan semua (16:89). Mereka menegaskan bahawa ketaatan kepada Rasulullah itu terkandung dalam mentaati hanya Al-Quran bahawa Allah telah diturunkan kepadanya, dan bahawa apabila al-Quran disebut Kitab bersama-sama dengan membawa hikmat Hikmah adalah hukum tertentu mengenai Kitab Allah."[7] Daniel Brown menyatakan bahawa argumen utama Ahl al-Kalam adalah bahawa Hadis tidak membayangkan dengan tepat contoh Nabi, sebagai penghantaran laporan Hadis tidak dipercayai. Contoh Nabi, mereka berhujah, "hendaklah diperoleh di tempat lain -. Pertama dan utama dalam mengikuti Al-Quran" Dan menurut mereka, "korpus Hadis penuh dengan tradisi yang bercanggah, menghujat, dan tidak masuk akal."[8]
Mutazilites, yang mewakili salah satu yang paling awal rasionalis sekolah teologi Islam, dan yang kemudian Ahl al-Kalam, juga dilihat penghantaran sunnah Nabi sebagai tidak cukup dipercayai. Hadis, menurut mereka, adalah semata-mata "tekaan dan sangkaan semata-mata" dan "al-Quran adalah lengkap dan sempurna, dan tidak menghendaki Hadis atau mana-mana buku lain bagi menambah atau melengkapkan ia."[9]
Syed Ahmed Khan (1817-1898) sering dianggap sebagai pengasas gerakan moden dalam Islam, terkenal dengan permohonannya "sains rasional" kepada al-Quran dan Hadis dan kesimpulan beliau bahawa hadis tidak secara sah mengikat umat Islam.[10] Beliau "mempersoalkan peristiwa sejarah dan kesahihan banyak, jika tidak paling, tradisi, banyak yang para ulama berkata Ignaz Goldziher dan Joseph Schacht akan dilakukannya nanti."[11] Dia meragui keupayaan Hadis penyusun 'untuk menghakimi watak Hadis pemancar daripada beberapa generasi yang lalu yang terlibat dalam penghantaran Hadis lisan, dan nota, "ia sudah cukup untuk menilai sikap orang-orang yang hidup sukar, apatah lagi lama mati. The muhaddithun [ulama Hadis / pemancar] melakukan yang terbaik mereka boleh, tetapi tugas mereka adalah hampir mustahil."[12] Muridnya, Chiragh ‘Ali, pergi lagi, menunjukkan hampir semua Hadis adalah fabrikasi.[10]
Ghulam Ahmed Pervez (1903-1985), sahabat Muhammad Ali Jinnah, pengasas Pakistan dan seorang pelajar penyair Islam yang terkenal dan ahli falsafah Allama Iqbal, seorang pengkritik terkenal daripada Hadis dan percaya bahawa al-Quran adalah mencukupi bagi umat Islam untuk memahami dan mengamalkan Islam, tetapi dengan kaveat itu penting bahawa al-Quran itu perlu dikaji dengan menggunakan kaedah-kaedah dan konvensyen bahasa klasik di mana ia diturunkan sesuai. Beliau juga menolak kuasa sewenang-wenangnya pertubuhan ini perkeranian dan disifatkan mereka tidak produktif. Beliau berhujah bahawa terjemahan dan ulasan-ulasan al-Quran tidak tepat mencerminkan makna klasik bahasa Arab asal dan menuduh penubuhan perkeranian menafikan Muslim mesej sebenar al-Quran dengan sengaja untuk berkhidmat tujuan yang mementingkan diri sendiri mereka sendiri. A fatwa, arahan, ditandatangani oleh lebih daripada seribu ulama ortodoks, mengecam beliau sebagai 'kafir', yang tidak percaya.[13] Walau bagaimanapun, beliau meneruskan penyelidikan dan kerja-kerja di Pakistan, setelah berkumpul penonton menghargai. Organisasi yang ditubuhkan Tolú-e-Islam terus mengembangkan asas idea-idea beliau. Hasil kerja beliau mani, Maqam-e Hadis berhujah bahawa Hadis telah terdiri daripada "perkataan mengelirukan abad sebelumnya", tetapi menunjukkan bahawa dia tidak bercanggah dengan idea daripada kata-kata yang dikutip daripada Nabi, itu sahaja beliau akan mempertimbangkan sebarang hadis yang bertentangan dengan ajaran Al-Quran telah secara palsu disebabkan oleh Nabi.[14] Beliau juga adalah terhadap tafsiran mistik Islam yang diturunkan Islam kepada bidang swasta, kerana beliau percaya Islam tidak benar-benar sebuah "agama" diamalkan secara individu dan berasaskan menurut iman dogmatik buta. Pervez berhujah bahawa sejak Allah memerlukan kepastian dari orang yang beriman dan kepastian hanya boleh dicapai oleh sebab, oleh itu benar Islam sebenarnya memang bertentangan dengan agama, hujah beliau dihuraikan dalam kerja-kerja ilmiah beliau "Islam: Satu Cabaran kepada Agama".[15]
Buku Malaysia tahun 1986 "Hadis: Satu penilaian semula" oleh Kassim Ahmad telah bertemu dengan kontroversi dan sebahagian ulama yang menyatakan-Nya satu murtad dari Islam untuk menunjukkan bahawa ""hadis adalah sektarian, anti-sains, anti-sebab dan anti-wanita ".[10][16]
Lihat: Kritikan Hadis oleh orang Islam
Rujukan
[sunting | sunting sumber]- ^ "Hadith". Dictionary.com Unabridged. Random House. Dicapai pada 2011-08-13.
- ^ Newby, Gordon D. (2002). A concise encyclopedia of Islam (ed. Repr.). Oneworld. ISBN 1851682953.
- ^ Islahi, Amin Ahsan (1989 (tr:2009)). Mabadi Tadabbur-i-Hadith (translated as: Fundamentals of Hadith Interpretation) (dalam bahasa Urdu). Lahore: Al-Mawrid. Dicapai pada 2 June 2011. Check date values in:
|year=(bantuan) - ^ Ibn Hajar, Ahmad. al-Nukat ala Kitab ibn al-Salah, vol. 1, p. 90. Maktabah al-Furqan.
- ^ The Future of Muslim Civilisation by Ziauddin Sardar, 1979, muka surat 26.
- ^ Michael Cook, Muslim Dogma, (Cambridge, Cambridge University Press, 1981), p. 9; dipetik dalam Aisha Y. Musa, Hadith As Scripture: Discussions On The Authority Of Prophetic Traditions In Islam, Palgrave Macmillan, 2008, p. 38; diambil dari Abdur Rab, Rediscovering Genuine Islam: The Case for a Quran-Only Understanding, CreateSpace Independent Publishing Platform, 2014, p. 198.
- ^ Musa, 2008, pp. 36-37; taken from Abdur Rab, 2014, p. 199.
- ^ Brown, Daniel W., Rethinking Tradition in Modern Islamic Thought, Cambridge University Press, 1996 (Paperback 1999), pp. 15-16; excerpted from Abdur Rab, 2014, pp. 199-200.
- ^ Azami, M. A., Studies in Hadith Methodology and Literature, Islamic Book Trust, Kuala Lumpur, 92; cited in Akbarally Meherally, Myths and Realities of Hadith – A Critical Study, (published by Mostmerciful.com Publishers), Burnaby, BC, Canada, 6; available at https://www.mostmerciful.com/Hadithbook-sectionone.htm Diarkibkan 2016-03-13 di Wayback Machine; excerpted from Abdur Rab, 2014, p. 200.
- ^ a b c Latif, Abu Ruqayyah Farasat. [1], Masters Dissertion, September 2006
- ^ Esposito, John L, Islam – The Straight Path, Oxford University Press, 1991, ms. 134.
- ^ Khan, Sayyid Ahmad, Maqalat, I, pp. 27-28; cited in Brown, op. cit., p. 97.
- ^ Ahmad, Aziz (1967). Islamic Modernism in India and Pakistan, 1857 -1964. London: Oxford University Press. OCLC 250265693.[halaman diperlukan]
- ^ Pervez, Ghulam Ahmed. Maqam-e Hadith, Urdu version
- ^ "salinan arkib". Diarkibkan daripada yang asal pada 2014-10-02. Dicapai pada 2014-12-31.
- ^ Ahmad, Kassim. "Hadith: A Re-evaluation", 1986. English translation 1997[halaman diperlukan]
Bacaan lanjut
[sunting | sunting sumber]- Ismail Omar (1993), Manhaj Aqidah Ahli as-Sunnah wal Jamaah, Selangor : Access Infotech (M) SDN. BHD.
- Mustafa ‘Abdul Rahman (1996), Hadith 40 : Terjemahan dan Syarahnya, Shah Alam : Dewan Pustaka Fajar.
- Shalih bin Fauzan bin Abdullah al Fauzan (2002), Kitab Tauhid jilid (1), Jakarta : Darul Haq.
- Abdul Majid al Zindani (1996), al – Iman, Kuala Lumpur : al Hidayah Publishers.
- Rosmawati binti Ali @ Mat Zin (1995). Hadis Āhād dalam akidah Islam : Tumpuan utama kepada hadis-hadis tentang Imam Mahdi. Tesis sarjana, Universiti Malaya, Kuala Lumpur.
- Abdullah al Qari Haji Salleh (t.t), Memahami Nilai Hadith dan Sunnah Nabi saw, Kelantan : Pustaka Asa Kenali.
- Engku Ibrahim & Abdul Ghani Shamsuddin (1987), Kedudukan Hadith Dalam Islam, Kuala Lumpur : Persatuan Ulama Malaysia.
- Ibrahim Muhammad bin Abdullah al Buraikan (1998), Pengantar Studi Aqidah Islam, Jakarta : Rabbani Press.
- https://www.hadiths.eu
- https://lidwa.com
- Himpunan Hadis Diarkibkan 2017-04-26 di Wayback Machine Himpunan Hadis-hadis sahih dari Jabatan Kemajuan Islam Malaysia (JAKIM).
- hadis.my Himpunan Mutiara Hadis