Родриго Бентанкур
Родриго Бентанкур | |||
---|---|---|---|
Лични податоци | |||
Полно име | Родриго Бентанкур Колман | ||
Роден на | 5 јуни 1997 | ||
Роден во | Нуева Елвесија, Уругвај | ||
Држава | Уругвај | ||
Висина | м | 1,85||
Позиција | среден ред | ||
Клупски податоци | |||
Сегашен клуб | Тотенхем | ||
Број | 30 | ||
Младинска кариера | |||
Бока Хуниорс | |||
Кариера* | |||
Години | Клуб | Наст. | (Гол.) |
2015-2017 | Бока Хуниорс | 51 | (1) |
2017-2022 | Јувентус | 133 | (2) |
2022- | Тотенхем | 41 | (6) |
Репрезентација ‡ | |||
2017 | Уругвај 20 | 14 | (1) |
2017- | Уругвај | 56 | (1) |
* Ажурирано на: 21 септември 2011 ** Ажурирано на: 6 септември 2011 |
Родриго Бентанкур (роден на 25 јуни 1997, во Нуева Елвесија) — уругвајски фудбалер, играч од средниот ред на Тотенхем и на уругвајската репрезентација.
Биографија
[уреди | уреди извор]Роден и израснат во Нуева Елвесија, департманот Колонија, Бентанкур ја изгубил својата мајка кога имал само 4 години. Изборот на дресот со број 30 е почит за неа, сеќавајќи се на нејзиниот роденден.
Тој бил фудбалски навивач уште од детството, а го израснал неговиот татко и неговата нова партнерка. Во семејството го добил прекарот Лоло,[1] додека италијанските весници го идентификувале како Принчипе (превод на мак. Принц),[2] веројатно сметајќи го за наследник на Клаудио Маркизио, познат по прекарот Ил Принчипино (превод на мак. Малиот Принц), во средниот ред на Јувентус.
Технички одлики
[уреди | уреди извор]Како внатрешен играч од средниот ред, Бентанкур може да се прилагоди и да ги игра сите улоги во средниот ред, од позицијата со дефанзивни задачи до офанзивен играч од средниот ред, како и мецала, позицијата на која најдобро се снаоѓа.[3][4][5] Многу технички играч,[4] амбидекстер,[3][4] и многу силен физички играч од средниот ред,[3][4][5] добар во вметнувања и со делотворен дриблинг.[3] Може да се користи и во одбранбената фаза, способен е да притиска и да ги сече додавањата на противниците, но често неговата импулсивност го наведува да прави прекршоци и добива голем број на картони.[5]
Клупска кариера
[уреди | уреди извор]Бока Хуниорс
[уреди | уреди извор]Како дете почнал да игра во клубот Артесано во Нуева Елвесија, но на 9 години татко му го одвел него и неговиот брат на проби во Пењарол, за потоа тој да се приклучи на младинската академија на овој уругвајскиот клуб.[3][6] Таму ќе остане три години, пред да се пресели во Аргентина во Бока Хуниорс.
Своето деби како професионалец го направил на 9 април 2015 година, во натпреварот од Копа Либертадорес против Вондерерс Монтевидео влегувајќи во игра во 69-тата минута во победата со 3-0, по што уследило и неговото деби во првенството на 12 април 2017 во натпреварот против Нуева Чикаго кој завршил 0-0, влегувајќи на местото на Пабло Перес во 77-мата минута.[7]
Во текот на летото на 2015 година, Бентанкур бил вклучен во договорот со кој бил извршен трансферот на Карлос Тевес од Јувентус во Бока Хуниорс; како дел од овој договор, екипата на Јувентус се здобила со право да одлучува за купување на Бентанкур, што можело да се оствари до 20 април 2017 година за износ од 9,4 милиони евра.[8]
На крајот на 2015 година, тој бил избран од аргентинскиот весник Clarín за играч откровение на годината.[4]
Јувентус
[уреди | уреди извор]Откако спортскиот директор на Јувентус, Џузепе Марота, потврдил дека Јувентус ќе го искористи своето право за купување на Бентанкур,[9] на 3 април 2017 тој стигнал во Торино и ги завршил медицинските тестови истиот ден, по што потпишал петгодишен договор со Јувентус во трајност од 1 јули 2017, до 30 јуни 2022.
Своето деби за Јувентус го направил на 26 август 2017, влегувајќи како замена во победата со 4-2 на гости против Џенова во Серија А. Под водството на тренерот Масимилијано Алегри, својата прва сезона во Јувентус ја завршил со 27 настапи во сите натпреварувања, освојувајќи ги своето прво скудето и првиот Куп на Италија во кариерата.
На 6 октомври 2018, Бентанкур го постигнал својот прв гол во дресот на Јувентус во победата со 2-0 на гостувањето кај Удинезе во Серија А.[10][11] Својот втор гол го постигнал на 1 декември, во победата со 3-0 над Фјорентина во Фиренца, исто така во Серија А. Во јануари 2019, го освоил својот прв Суперкуп на Италија играјќи 86 минути во победата со 1-0 над Милан, а на крајот од сезоната го освоил своето второ скудето со бјанконерите.
На 22 јуни 2019, Бентанкур го продолжил договорот со Јувентус до 2024 година.[12] На 26 јули 2020, сега со нов тренер Маурицио Сари, Бентанкур го освоил своето трето скудето во кариерата со Јувентус. Сезоната 2019-2020 ја завршил со 43 настапи и еден гол, кој го постигнал во четвртфиналето на Купот на Италија против Рома во победата со 3-1.[13]
Во сезоната 2020-2021, Бентанкур му помогнал на својот клуб да освои два нови трофеи: Суперкупот на Италија 2020 и Купот на Италија.
Вкупно за Јувентус одиграл 181 натпревар и постигнал 3 гола, освојувајќи седум трофеи за четири и пол години во кои го носел дресот на Старата дама.
Тотенхем
[уреди | уреди извор]На 31 јануари 2022, Бентанкур потпишал три и пол годишен договор со Тотенхем, во трансфер вреден 19 милиони евра (потенцијално може да се искачи до 25 милиони евра во зависност од одредени бонуси).[14][15] Своето деби за Спарс го направил на 5 февруари 2022, влегувајќи како замена во второто полувреме на местото на Хари Винкс во победата со 3-1 на домашен терен над Брајтон во четвртата рунда на ФА купот.[16] Четири дена подоцна, повторно влегувајќи од клупата дебитирал во Премиер лигата, заменувајќи го Пјер-Емил Хојбјерг во поразот на домашен терен од Саутхемптон со 2-3.[17]
На 18 септември 2022 година, Бентанкур го постигнал својот прв гол за Тотенхем во победата со 6-2 на домашен терен над Лестер Сити во Премиер лигата.[18] На 26 октомври, тој го спасил Тотенхем од пораз во ремито 1-1 против Спортинг Лисабон со погодок во 80-тата минута, што бил негов прв во кариерата во Лигата на шампионите. Тој ја продолжил својата голгетерска форма три дена подоцна во првенствотото против Борнмут, кога влегувајќи од клупата успеал да го постигне победничкиот гол во судиското надополнување, завршувајќи го камбекот на Спарс од негатива 0-2 до победа 3-2.[19] Две недели подоцна, тој постигнал два гола на еден натпревар, во првенствената победа со 4-3 над Лидс Јунајтед.[20] На 11 февруари 2023 година, Бентанкур доживеал повреда на предните вкрстени лигаменти за време на натпреварот против Лестер Сити, која го оддалечила од терените до крајот на сезоната.[21]
Бентанкур го направил своето враќање на терените на 27 октомври 2023, влегувајќи како замена од клупата за резерви во гостинската победа над Кристал Палас (1-2). На 5 јануари 2024 година, во победата со 1-0 над Барнли во ФА Купот, Бентанкур ја носел капитенската лента на Спарс во отсуство на стандарните капитени Сон Хеунг-мин, Џејмс Мадисон и Кристијан Ромеро.[22] Менаџерот Анге Постекоглу во врска со тоа изјавил дека „капитенската лента ќе биде некој вид на награда за него, за тешките 8 месеци што ги минал во периодот додека бил поврден“.[22] Својот прв гол по враќањето од повредата го постигнал девет дена подоцна, во ремито 2-2 во првенството против Манчестер Јунајтед на Олд Трафорд.[23]
Репрезентативна кариера
[уреди | уреди извор]Бентанкур бил дел од репрезентацијата на Уругвај под 20 години која настапила на Јужноамериканското првенство за играчи под 20 години 2017 во Еквадор. Тој постигнал еден гол на првенството во победата со 3-0 над Боливија во првата фаза од турнирот.[24] Уругвајците на крајот го освоиле првенството, а Бентанкур придонел за тоа со 8 настапи и 1 гол. Неколку месеци подоцна, тој настапил и на Светското првенство под 20 години, каде Уругвај го освоил четвртото место.
Во септември 2017 година, тој го добил својот прв повик во сениорската репрезентација на Уругвај од селекторот Оскар Табарес, за октомвриските квалификациски натпревари за Светското првенство 2018, против Венецуела и Боливија.[25] Дебитирал на 5 октомври, на возраст од 20 години, во натпреварот против Венецуела во Сан Кристобал, заменувајќи го Кристијан Родригес во 65-тата минута од натпреварот.[26]
Во мај 2018, Бентанкур се нашол на списокот на играчи на селекторот Оскар Табарес за Светското првенство 2018 во Русија. Тој ги одиграл сите натпревари на својата репрезентација во групната фаза во која Уругвај остварил три победи и со максимален број на бодови се квалификувал за осминафиналето. Во осминафиналето против Португалија во победата со 2-1, Бентанкур му асистирал на Единсон Кавани за победничкиот погодок на Селесте.[27] Уругвај бил елиминиран од турнирот по поразот со 2-0 од подоцнежниот шампион Франција во четвртфиналето на 6 јули.[28]
Следното лето, Табарес го повикал Бентанкур на Копа Америка 2019 во Бразил.[29] Таму Уругвај бил елиминиран во четвртфиналето од Перу на 29 јуни, по изведување на пенали откако натпреварот завршил 0–0; покрај тоа што Бентанкур бил еден од прецизните изведувачи за својата репрезентација Уругвај загубил со 4–5 на пенали.[30]
Хронологија на репрезентативните настапи
[уреди | уреди извор]Статистика
[уреди | уреди извор]Статистиката е ажурирана на 23 јануари 2022.
Сезона | Клуб | Првенство | Национален куп | Континентален куп | Останати купови | Вкупно | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Лига | Наст | Гол | Лига | Наст | Гол | Лига | Наст | Гол | Лига | Наст | Гол | Наст | Гол | ||
2015 | Бока Хуниорс | ПД | 18 | 0 | КА | 6 | 0 | КЛ | 1 | 0 | - | - | - | 25 | 0 |
2016 | ПД | 11 | 1 | КА | 0 | 0 | КЛ | 5 | 0 | СА | 0 | 0 | 16 | 1 | |
2016-2017 | ПД | 22 | 0 | КА | 3 | 0 | - | - | - | - | - | - | 25 | 0 | |
Вкупно Бока Хуниорс | 51 | 1 | 9 | 0 | 6 | 0 | - | - | 66 | 1 | |||||
2017-2018 | Јувентус | А | 20 | 0 | КИ | 2 | 0 | ЛШ | 5 | 0 | СИ | 0 | 0 | 27 | 0 |
2018-2019 | А | 31 | 2 | КИ | 1 | 0 | ЛШ | 7 | 0 | СИ | 1 | 0 | 40 | 2 | |
2019-2020 | А | 30 | 0 | КИ | 5 | 1 | ЛШ | 7 | 0 | СИ | 1 | 0 | 43 | 1 | |
2020-2021 | А | 33 | 0 | КИ | 4 | 0 | ЛШ | 7 | 0 | СИ | 1 | 0 | 45 | 0 | |
2021-јан. 2022 | А | 19 | 0 | КИ | 1 | 0 | ЛШ | 5 | 0 | СИ | 1 | 0 | 26 | 0 | |
Вкупно Јувентус | 133 | 2 | 13 | 1 | 31 | 0 | 4 | 0 | 181 | 3 | |||||
јан.-јун. 2022 | Тотенхем | ПЛ | 17 | 0 | ФАКуп+ЛК | 1+0 | 0 | ЛК | - | - | - | - | - | 18 | 0 |
2022-2023 | ПЛ | 18 | 5 | ФАКуп+ЛК | 1+1 | 0+0 | ЛШ | 6 | 1 | - | - | - | 26 | 6 | |
2023-2024 | ПЛ | 6 | 1 | ФАКуп+ЛК | 1+0 | 0 | - | - | - | - | - | - | 7 | 1 | |
Вкупно Тотенхем | 41 | 6 | 4 | 0 | 6 | 1 | 0 | 0 | 51 | 7 | |||||
Вкупно во кариерата | 225 | 9 | 26 | 1 | 43 | 1 | 4 | 0 | 298 | 11 |
Титули
[уреди | уреди извор]Клупски
[уреди | уреди извор]Бока Хуниорс
[уреди | уреди извор]- Примера Дивисион : 1
- 2015
- Куп на Аргентина : 1
- 2014-2015
Јувентус
[уреди | уреди извор]- Серија А : 3
- Куп на Италија : 2
Репрезентативни
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Alle origini di Bentancur, certezza della Juventus“. Посетено на 2 декември 2018.
- ↑ „Juventus, Bentancur è il principe del centrocampo“. Посетено на 2 декември 2018.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 „Juventus, Bentancur ha firmato fino al 2022: «Mi manda Tevez, darò il massimo» è considerato uno dei migliori centrocampisti del panorama mondiale“. 21 април 2017. Посетено на 12 мај 2017.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Marco Gentile (11 август 2016). „Calciomercato, ecco chi è Bentancur: il talento che piace a Milan e Juventus“. Посетено на 12 мај 2017.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 „Bentancur, il "cocco" di Sarri: così si è preso la Juve. Ma quei gialli...“. Посетено на 28 ноември 2019.
- ↑ „Profilo - Rodrigo Bentancur, il genio del Boca che ha stregato la Juventus“. Посетено на 11 декември 2017.
- ↑ „Boca Juniors vs. Nueva Chicago - 12 April 2015 - Soccerway“. soccerway.com. Посетено на 2015-06-28.
- ↑ „Juventus, le mani sul vivaio del Boca grazie a Tevez“. Corriere dello Sport - Stadio. 13 јули 2015. Посетено на 13 август 2016.
- ↑ „Signing with Bentnacur“. GOAL. 19 December 2016. Посетено на 19 December 2016.
- ↑ „UDINESE-JUVENTUS, GIOIA BENTANCUR: PRIMO GOL IN BIANCONERO“. www.calciomercato.it. 6 октомври 2018.
- ↑ „Bentancur enjoys debut Juve goal“. Football Italia. 6 October 2018. Посетено на 6 October 2018.
- ↑ „Бентакур го продолжи договорот со Јувентус“. Спортско радио 90.3 фм. 22 јуни 2019. Посетено на 1 јули 2019.
- ↑ „Pagelle Juve, Ronaldo show. Buffon e Bentancur da urlo“. 23 јануари 2020. Посетено на 23 јануари 2020.
- ↑ „Bentancur completes move“. www.tottenhamhotspur.com. 31 January 2022.
- ↑ „Suerte, Rodri!“. www.juventus.com/en. 31 January 2022.
- ↑ Krishnan Sreekumar (6 февруари 2022). „Conte gives verdict on Tottenham's new January signings making debut in FA Cup win“. tothelaneandback.com. Посетено на 6 февруари 2022.
- ↑ Tottenham Hotspur [@SpursOfficial] (9 February 2022). „A Premier League debut for Rodrigo Bentancur. 👏 ➡️ Bentancur ⬅️ Højbjerg ⚪️ 1-1 🟡 (58') t.co/T1wLO8Z38u“ (Tweet) (англиски). Архивирано од изворникот на 9 February 2022. Посетено на 2 December 2022 – преку Twitter.
- ↑ „Tottenham 6-2 Leicester: Heung-min Son ends drought with second half hat-trick“. Sky Sports (англиски). Посетено на 29 October 2022.
- ↑ „Bentancur scores late winner as Spurs fight back“. BBC Sport (англиски). Посетено на 29 October 2022.
- ↑ „Spurs 4-3 Leeds United“. Tottenham Hotspur. 12 November 2022.
- ↑ Romano, Fabrizio (12 February 2023). „Rodrigo Bentancur out for rest of season in major blow to Tottenham“. The Guardian.
- ↑ 22,0 22,1 „Ange on Bentancur captaincy decision“ (англиски). ФК Тотенхем Хотспар. 5 јануари 2024. Посетено на 15 јануари 2024.
- ↑ „Tottenham fight back to earn draw at Man Utd“. BBC Sport (англиски). Посетено на 2024-01-15.
- ↑ Uruguay clasificó al hexagonal del Sudamericano Sub 20 tras vencer 3-0 a Bolivia Архивирано на 28 јануари 2017 г. depor.com
- ↑ „Uruguay, prima convocazione per Bentancur: la lista completa“. gianlucadimarzio.com. 15 септември 2017.
- ↑ Stefano Lanzo (7 октомври 2017). „Juventus, Bentancur promosso anche da Tabarez“. tuttosport.com.
- ↑ Gary Rose (30 June 2018). „Uruguay 2-1 Portugal“. BBC Sport. Посетено на 10 July 2018.
- ↑ Bevan, Chris (6 July 2018). „Uruguay 0 France 2“. Nizhny Novgorod: BBC Sport. Посетено на 6 July 2018.
- ↑ „Uruguay Team Squads Copa America 2019“. copaamerica2019.live. 7 March 2019. Архивирано од изворникот на 2021-04-16. Посетено на 13 June 2019.
- ↑ „Uruguay 0–0 Peru“. BBC Sport. 29 June 2019. Посетено на 30 June 2019.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]
|