Прејди на содржината

Наиро Кинтана

Од Википедија — слободната енциклопедија
Наиро Кинтана
Лични податоци
Цело имеНаиро Александер Кинтана Рохас
ПрекарЛавот,[1] Наироман[1]
Роден4 февруари 1990(1990-02-04) (34 г.)
Бојака,  Колумбија
Висина1,67 м[2]
Маса58 кг[2]
Податоци за клубот
Мом. клубФортунео-Самсик
Дисциплинадрумски велосипедизам
Улогавозач
Вид на возачспецијалист за искачување
Професионални клубови
2009
2010–2011

2012–2019
2020- 		Бојака ес пара Вивирла
Кафе де Колумбија-Колумбија ес Пасион
Мовистар Тим
Аркеа-Самсик
Значајни победи
Големи трки
Џиро д’Италија
Генерален пласман (2014)
Пласман за млад возач (2014)
3 поединечни етапи (2014, 2017)
Тур де Франс
Планински пласман (2013)
Пласман за млад возач (2013, 2015)
3 поединечни етапи (2013, 2018, 2019)
Вуелта а Еспања
Генерален пласман (2016)
Комбиниран пласман (2016)
2 поединечни етапи (2016, 2019)
2 ТТТ етапи (2012, 2014)

Етапни трки

Трка околу Баскија (2013)
Волта а Каталуња (2016)
Тур де Романди (2016)
Тирено-Адријатико (2015, 2017)
Вуелта а Бургос (2013, 2014)
Тур де л’Авенир (2010)
Рут ду Суд (2012)
Вуелта а Мурсија (2012)
Тур де Сан Луис (2014)

Еднодневни трки и класици

Џиро дел’Емилија (2012)
Последна промена
4 април 2020

Наиро Александер Кинтана Рохас (шпански: Nairo Alexander Quintana Rojas; р. 4 февруари 1990) — колумбиски професионален друмски велосипедист, кој вози за професионалната континентална екипа Фортунео-Самсик.[3]

Кинтана е специјалист за качување, познат по неговата вештина да отпочне непрекинати и постојани напади на искачувања со стрмен наклон, да развие голема сила и издржливост да реагира на нападите на другите. Исто така, тој е добар на хронометарите, што го прави вистински возач за генералниот пласман на етапните трки. Негови најдобри резултати во кариерата се победите на Џиро д’Италија 2014 и Вуелта а Еспања 2016, како и второто место на Тур де Франс во 2013 и 2015. Покрај двете победи на големите трки има завршено на подиум шест пати и единаесет пати меѓу првите десет.

Има повеќекратни победи на другите етапни трки, што доведувало до висок пласман во Светската турнеја[4] на крајот на секоја сезона, поради што се смета за еден од најуспешните етапни возачи во поново време и најдобар друмски велосипедист во колумбиската историја.

Неговиот брат Дајер Кинтана, исто така, е професионален велосипедист и бил член на Мовистар Тим во периодот 2014-2018. Се приклучил на Аркеа-Самсик во 2020 година.[3]

Ран живот

[уреди | уреди извор]

Кинтана е роден во Комбита, град близу главниот град на Бојака, Тунха,[5] во Колумбија, во земјоделско семејство.[1] Кинтака доаѓа од многу скромно семејство, но неговите родители сепак успеале да заштедат да му купат половен планински велосипед со кој поминувал 16 километри секој ден до училиште[6] и возел од село до село за да продава овошје и зеленчук. На 16 години започнал да работи како таксист користејќи го автомобилот на неговиот татко.[7] Кинтана престојува во Комбита, делејќи го своето време помеѓу родната земја и Памплона.[8] Неговите родители се викаат Луис Кинтана и Елоиза Рохас и има четири браќа и сестри: сестрите Нели и Лади и браќата Вилингтон и Дајер.[1]

На 15 години бил удрен од такси додека возел, поради што бил во кома пет дена.[7]

Професионална кариера

[уреди | уреди извор]

Рана кариера

[уреди | уреди извор]

Ја започнал својата кариера во екипата „Бојака ес пара Вивирла“. Во 2010 година, Кинтана ја освоил Тур де л’Авенир како дел од екипата „Кафе де Колумбија ес Пасион“, докажувајќи дека е еден од ветувачките таленти на колумбискиот велосипедизам.[9]

Мовистар (2012-2019)

[уреди | уреди извор]

2012

[уреди | уреди извор]

Во 2012 година го освоил генералниот пласман на Вуелта а Мурсија. Во 2012 однел престижна победа на Критериум ду Дофине, кога отпочнал противнапад на помала група возачи, вклучувајќи го водачот Бредли Вигинс откако го достигнале и последниот бегалец на етапата. Го одржал неговото соло водство на спустот до Морзин.[10] По освојување на таа етапа, годината ја завршил со победа на Рут ду Суд. Кинтана го имал својот прв настан на некоја голема трка на Вуелта а Еспања, каде бил еден од клучните помошници на Алехандро Валверде, така што Шпанецот завршил на второто место во генералниот пласман. Кинтана завршил на 36. место. Во октомври го освоил Џиро дел’Емилија.

2013

[уреди | уреди извор]
Кинтана на Трката околу Британија 2013

Во 2013, Кинтана ја освоил кралската етапа на Трката околу Баскија спринтајќи до победа по последното искачување во Еибар-Арате, 2 секунди пред групата од шест велосипедисти во која биле и неговите најблиски соперници.[11] Кинтана победил во генералниот пласман преку завршниот хронометар, завршувајќи секунда зад Тони Мартин (Омега Парма-Квик Степ), здобивајќи доволно време пред возачот на Тим Скај Серхио Енао за да ја преземе водечката маичка од него.[12]

На Тур де Франс 2013, Кинтана нападнал на Кол де Пелер во текот на осмата етапа и станал првиот човек кој поминал низ највисокиот премин таа година. Подоцна бил претекнат на претпоследното искачување на етапата од фаворитот на трката Крис Фрум. Кинтана го преземал водството во пласманот за млад возач и ја добил наградата за најборбен возач на таа етапа.[13] На етапата 15 до Мон Венту, Кинтана повторно нападнал рано и само предводникот на трката Фрум успеал да го следи, на крајот отпаднал во последните два километри на искачување откако возеле заедно во поголем дел.[14] По етапата 15, Кинтана се искачил на шестото место во генералниот пласман. На етапата 18 по првпат било вклучено познатото искачување Алп д’Ез двапати. Четвртото место на етапата на Кинтана го поместил на третото место, односно на место на подиум, во генералниот пласман по првпат на Тур де Франс. На етапата 20 не само што го одбранил третото место, туку и го нападнал Фрум и се одвоил од него во последниот километар за победа на етапата пред Хоаким Родригес и Фрум и се искачил до второто место, на кое и завршил на Тур. Исто така ја освоил маичката за млад возач, како и планинскиот пласман. Завршувајќи втор во генералниот пласман бил најдобар резултат за Колумбиец или некој возач од Јужна Америка на Тур де Франс и прв дебитант на Тур, кој завршил на подиум од Јан Улрих во 1996. По Тур, Кинтана победил на Вуелта а Бургос, каде ја освоил петтата етапа, откако отпаднал Винченцо Нибали на последното искачување.

2014

[уреди | уреди извор]
Кинтана во водечката розова маичка на Џиро д’Италија 2014

Поради високите планини и поголемиот број искачувања на Џиро д’Италија, Кинтана одлучил да цели на Џиро и да го прескокне Тур де Франс. Сезоната 2014 му започнала со победа на Тур де Сан Луис по победата на планинската четврта етапа. Завршил втор на Тирено-Адријатико зад Алберто Контадор, разболувајќи се веднаш по завршувањето на трката.[15] Потоа завршил петти на Волта а Каталуња, одразувајќи му се болеста по Тирено.[16]

На Џиро д’Италија 2014, неговиот почеток на трката не бил во најдобар тек поради некои здравствени проблеми поради студеното време. Екипата на Кинтана, Мувистар, започнала на осмото место на воведниот хронометар во Белфаст, 55 секунди зад победниците Орика ГринЕЏ, откако врнело за време на нивниот настап.[17] На шестата етапа, Кинтана бил попречен од големиот пад на завршното искачување, поради што задоцнил 2 минути и 8 секунди зад предводникот Мајкл Метјус. Иако не загубил многу време, по поединечниот хронометар на етапата 12, бил на три и пол минути доцнење зад предводникот на трката Ригоберто Уран.[18] Сепак, неговата форма се вратила на етапите 14 и 15, намалувајќи ја разликата на 2' 40". Подоцна ја достигнал неговата врвна форма во последната недела на трката.[19] На етапата 16 ја преземал водечката розова маичка во контроверзни услови, откако некои од неговите соперници погрешно помислиле дека спустот од Стелвио бил неутрализиран; возејќи низ густата магла и слабата видливост, Кинтана го следел нападот на Пјер Ролан и Рајдер Хесједал, на крајот победувајќи на етапата и го преземал водството на трката. На етапата 19, Кинтана извозил фантастично на Монте Грапе победувајќи го планинскиот хронометар, со што покажал дека е најдобриот возач на трката. Го одржал водството од три минути и на Цонколан, како и на завршницата во Трст. Кинтана, исто така, ја освоил и белата маичка за најдобар млад возач.[20]

По Џиро, Кинтана се одморал неколку месеци од трки. Се вратил во Европа во август целејќи на победа на Вуелта а Еспања. Две недели пред Вуелта, Кинтана ја освоил третата етапа на Вуелта а Бургос и завршил втор на завршниот хронометар, со што го претекнал второпласираниот Даниел Морено. На Вуелта, Кинтана го преземал водството на трката по поединечниот хронометар на десеттата етапа. Меѓутоа, доживеал сериозен пад откако погрешно прочитал една кривина и изгубил четири минути и црвената маичка.[21] Повторно паднал на почетокот на следната етапа и се повлекол од трката поради скршена клучна коска.[22]

2015

[уреди | уреди извор]
Кинтана ја носел белата маичка на Тур де Франс 2015

Кинтана ја започнал сезоната 2015 на Тур де Сан Луис.[23] Завршил трет во генералниот пласман на трката.[24] Кинтана првично требало да настапи на Вуелта а Андалусија, но падот на националното друмско првенство го приморало да се повлече.[25] Негова следна трка била Тирено-Адријатико. Тука ја освоил првата победа во сезоната, на врвот на искачувањето Терминило, каде исто така го преземал водството на трката. Победил при снежно невреме. Успеал да го одбрани водството на трката и ја освоил трката, како и маичката за млад возач.[26] Кинтана бил избран од неговата екипа на две класични трки со калдрма (Е3 Харелбеке и Дварс дор Вландерен) со цел да го подготват за калдрмата која што ќе биде присутна на Тур де Франс 2015.[27] Кинтана ја продолжил подготовката за Тур де Франс со настап на Тур де Романди и Трката околу Баскија, завршувајќи на осмото и четвртото место, соодветно. Потоа возел на Рут ду Суд, каде се борел со Алберто Контадор на третата етапа пред да заврши втор на трката.[28] Кинтана, потоа, останал дома за да тренира во јуни пред да дојде во Франција за Тур. На ветровитата дождлива втора етапа, Кинтана се нашол во раздвоена група на главната група и изгубил минута во однос на Крис Фрум и другите фаворити. На десеттата етапа, првиот планински ден, Кинтана бил единствен соперник кој можел да остане со Крис Фрум, завршувајќи една минута зад него. Потоа, Кинтана се обидел да се доближи до жолтата маичка во последната недела на Тур, напредувајќи на второто место на седумнаесеттата етапа. Со разлика од 2'38 зад Фрум на деветнаесеттата етапа, Кинтана ветил дека ќе го нападне Фрум и го исполнил ветувањето, добивајќи 30 секунди во однос на Фрум до крајот на етапата.[29][30] И на претпоследната етапа, со искачување на Алп д’Ез, Кинтана повторно го нападнал Фрум, користејќи ги колегите Алехандро Валверде и Винер Анакона да ја зголеми предноста пред да се одвои сам на пет километри пред крајот. Го зголемувал времето во однос на Фрум до крајот, завршувајќи втор на етапата. Кинтана го завршил Тур на второто место, 1'12 зад Крис Фрум со неговиот колега Алехандро Валверде на третото место. Исто така, ја освоил белата маичка, додека неговата екипа Мувистар го освоиле екипниот пласман.[31][32]

По крајот на Тур, Фрум, Кинтана, Валверде и Нибали, главните четворица фаворити на Тур де Франс 2015, ги објавиле своите намери да возат на следната голема трка, Вуелта а Еспања 2015.[33] Меѓутоа, Кинтана не делував како да е во својата најдобра форма. Na единаесеттата етапа, кралската етапа, изгубил три минути од предводникот на трката Фабио Ару, паѓајќи на деветтото место. Кинтана признал дека е болен и дека размислува за напуштање на Вуелта.[34] Меѓутоа, не го направил тоа и се вратил на четиринаесеттата етапа, каде завршил шести и освоил неколку секунди во однос на другите соперници. Своето враќање го започнал на седумнаесеттата етапа, поединечен хронометар, завршувајќи на изненадувачкото шесто место и напредувал на петтото место во генералниот пласман.[35] На претпоследната етапа, Кинтана се приклучил на бегството на етапата со Рафал Мајка и ја завршил трката на четвртото место, само 30 секунди зад местото на подиумот.[36][37]

2016

[уреди | уреди извор]

Во ноември 2015 година било објавено дека Кинтана ќе настапи на Тур де Франс, олимписката друмска трка и Вуелта а Еспања во 2016 година[38] и дека ќе ја започне сезоната на Тур де Сан Луис.[39] Завршил трет на Сан Луис зад неговиот брат, Дајер, кој ја освоил трката.[40] Го освоил генералниот пласман на Волта а Каталуња, станувајќи трет Колумбиец кој ја освоил трката и прв по Ернан Буенаора во 1998 година.[41] Две недели подоцна, борејќи се со болест, завршил трет на Трката околу Баскија.[42] Кинтана завршил трет во генералниот пласман на Тур де Франс откако се мачел со алергии на поголемиот дел од трката. Мовистар го освоил екипниот пласман втора година по ред. По трката, Кинтана изјавил: „Нема да биде дел од Олимписките игри. Сакам да се опоравам за Вуелта а Еспања“.[43] Кинтана успеал со оваа стратегија и победил на Вуелта а Еспања пред Крис Фрум со Колумбиецот Естебан Чавес, кој завршил трет.[44]

2017

[уреди | уреди извор]
Кинтана на Џиро д’Италија 2017

Во декември 2016 година, Кинтана потврдил дека ќе цели на Џиро д’Италија 2017 и на Тур де Франс 2017.[45]

Во март 2017 година, Кинтана ја освоил трката Тирено-Адријатико вторпат во три години.[46] Кинтана го презел водството на трката по победата на кралската етапа на трката и го одржал до крајот на трката, победувајќи на крајот со 25 секунди пред возачот на Ванти-Груп Гобер, Роан Денис.

На Џиро д’Италија, Кинтана ја освоил деветтата етапа, втората планинска етапа, пристигнувајќи на врвот 24 секунди пред Тибо Пино (ФДЖ) и Том Димулен (Тим Санвеб) со што го презел водството на трката.[47] Меѓутоа, Кинтана завршил дури на 23. место на следната етапа, поединечен хронометар во должина од 39,8 километри, 2 минути и 53 секунди зад Димулен, кој ја освоил етапата. Со тоа, Димулен го презел водството на трката со 2 минути и 23 секунди пред Кинтана.[48] Димулен ја освоил етапата 14, со што го зголемил водството пред Кинтана за уште 14 секунди.[49] На етапата 16, Димулен имал стомачни проблеми поради што земал пауза на подножјето на искачувањето; ниеден од другите фаворити не чекал на Димулен и завршил две минути зад етапниот победник Винченцо Нибали (Бахреин-Мерида), со што водството пред Кинтана се намалило на само 31 секунда. Димулен го бранел водството до планинската етапа 19, каде ја поминал целта една минута зад Кинтана, кој повторно ја облекол розовата маичка.[50] Кинтана добил уште 15 секунди пред Димулен на следната етапа.[51] Кинтана ја започнал етапата 21, последната етапа, поединечен хронометар во должина од 29 километри со водство, но му било одземено од Димулен, кој со второто место на етапата скокнал од четвртото на првото место во генералниот пласман. Кинтана завршил втор, бришејќи ги со тоа надежите за двоец Џиро-Тур.[52][53]

Кинтана возел на Тур де Франс 2017, но изгубил време на првите две планински етапи. Кинтана изгубил уште повеќе време на дванаесеттата етапа, завршувајќи повеќе од две минути зад етапниот победник Ромен Барде (Аг2р-Ла Мондијал). Со тоа доцнел повеќе од четири минути во генералниот пласман и по етапата изјавил дека неговата желба за Џиро-Тур пропаднала.[54] Кинтана, на крајот, завршил на 12. место, со 15 минути зад победникот Крис Фрум (Тим Скај).[55]

2018

[уреди | уреди извор]

Главната цел на Кинтана за сезоната 2018 била Тур де Франс. Завршил втор на новата колумбиска етапна трка, Колумбија Оро и Пас. Негова прва европска трка била Волта а Каталуња, на која завршил втор, 29 секунди зад неговиот колега Алехандро Валвердер. Како подготовка за етапата со калдрма на Тур, Кинтана одбрал да вози на Дварс дор Вландерен и завршил на 60. место. Една недела подоцна, Кинтана возел на Трката околу Баскија. Стигнал до петтото место во генералниот пласман на последната етапа, откако завршил петти на самата етапа. Потоа, Кинтана се подготвувал за Тур на висински камп и се вратил на трки на Тур де Свис. На седмата етапа, Кинтана нападнал на 30 километри до крајот, што се чинело како невозможна мисија. Меѓутоа, успеал да го достигне бегството, да го помине, и да се одржи пред главната група за прва победа во сезоната 2018. Резултатот на Кинтана на седмата етапа му го донело второто место пред последната етапа, хронометар во должина од 34 километри. На последната етапа паднал на третото место во генералниот пласман.

На првата етапа на Тур де Франс, Кинтана веќе имал проблеми со две дупнати гуми, 3,5 километри пред целта. Поради тоа изгубил 1 минута и 15 секунди во однос на останатите фаворити. Ситуацијата поттикнала дебата бидејќи ниеден друг колега не бил таму за него. Добил помош во последниот километар кога дошол костариканскиот возач, Андреј Амадор, но веќе било предоцна. Мовистар Тим завршил на 10. место на екипниот хронометар на третата етапа, губејќи скоро минута во однос на Ванти-Груп Гобер и Тим Скај. Кинтана успеал да заврши заедно со другите фаворити на првата етапа со завршница на крајот. На изненадување на многумина, немал проблеми кога возел на етапата со калдрма и не изгубил време во однос на другите. Но, кога главната група стигнала на Алпите, Кинтана изгубил време во однос на генералниот пласман. Имал некои мали напади, меѓутоа сите биле достигнати од Тим Скај и Кинтана секогаш брзо бил достигнуван. На најкратката етапа на Тур, Кинтана имал брилијантен настап и ја освоил етапата. Неговиот напад изгледал многу слично на оној на Тур де Свис само еден месец претходно. Нападнал при подножјето на последното искачување и брзо направил голема разлика. Го стигнал последниот возач од бегството Танел Кангерт. Никој немал сила да го стигне и Кинтана стигнал до петтото место во генералниот пласман по етапата.[56]

Кинтана изгледал силен на почетокот на Вуелта а Еспања, докажувајќи дека е најдобар возач за генералниот пласман на етапата 13 до Ла Камперона. Меѓутоа, неговата форма опаднала и кога трката влегла во третата седмица, Кинтана излегол од подиумот по хронометарот на етапата 16. Загубил уште време следниот ден до стрмното искачување Балкон де Бискаја. На етапата 19, Кинтана се нашол на шестото место во пласманот и морал да напаѓа, ако сакал да ја освои трката. Затоа, напаѓал уште на почетокот на завршното искачување, но откако Пино и Јејтс нападнале и го достигнале, не можел да го следи нивното темпо и завршил возејќи како поддршка за Валверде.

2019

[уреди | уреди извор]
Кинтана на Париз-Ница 2019

Кинтана ја започнала сезоната 2019 во Аргентина на Вуелта а Сан Хуан, каде завршил осми, со неговиот вообичаен помошник Винер Анакона, кој ја освоил победата на трката. Негова прва победа во сезоната била во родната земја на Трката околу Колумбија. Кинтана бил напред со групата на последното искачување на шестата етапа до Алто де Палмас, пред да биде исфрлен од велосипедот поради контакт со гледач. Кинтана се вратил на велосипедот и ги стигнал предводниците напред пред да спринта, поминувајќи ги Соса и Лопес во последниот километар. Во март, Кинтана учествувал на Париз-Ница, што била прва европска трка во сезоната. Успеал да се снајде со накрсните ветрови првите денови, завршувајќи на 17. место на хронометарот. На етапата до Кол де Турини, Кинтана бил единствен возач кој останал со предводникот на трката Еган Бернал и со тоа се искачил на третото место на трката. На завршната етапа до качувањето до Кл де Пеј, Кинтана напаѓал и ја контролирал главната група. Возел напред на трката скоро 25 километри пред крајниот етапен победник Јон Исагире да нападне и да се одвои. Еден момент, Кинтана го имал виртуелното водство на трката пред Бернал, но без соработка од неговите колеги, водството се намалило на само 4 секунди до Бернал на целта. Кинтана завршил втор на крајот на трката.

Аркеа-Самсик

[уреди | уреди извор]

Во септември 2019 година било објавено дека Кинтана, заедно со неговиот брат Дајер Кинтана и Винер Анакона, ќе станат дел од екипата Аркеа-Самсик за сезоната 2020.[3]

Достигнувања

[уреди | уреди извор]
2010
1. Краен пласман Тур де л’Авенир
1. Етапи 6
1. Етапа 7
2011
1. Планински пласман Волта а Каталуња
2012
1. Краен пласман Вуелта а Мурсија
1. Етапа 1
1. Краен пласман Рут ду Суд
1. Етапа 3
1. Џиро дел’Емилија
1. Етапа 6 Критериум ду Дофине
1. Етапа 1 (ТТТ) Вуелта а Еспања
1. Пласман за млад возач Вуелта а ла Комунидад де Мадрид
2013
1. Краен пласман Трка околу Баскија
1. Етапа 4
1. Бодовен пласман
1. Краен пласман Вуелта а Бургос
1. Етапа 5
2. Краен пласман Тур де Франс
1. Планински пласман
1. Пласман за млад возач
1. Етапа 20
4. Краен пласман Волта а Каталуња
1. Етапа 3
7. Краен пласман Вуелта а Андалусија
2014
1. Генерален пласман Тур де Сан Луис
1. Планински пласман
1. Етапа 4
1. Краен пласман Џиро д’Италија
1. Пласман за млад возач
1. Етапа 16
1. Етапа 19 (ITT)
1. Краен пласман Вуелта а Бургос
1. Планински пласман
1. Етапа 3
1. Етапа 1 (ТТТ) Вуелта а Еспања
2. Краен пласман Тирено-Адријатико
1. Пласман за млад возач
5. Краен пласман Волта а Каталуња
2015
1. Краен пласман Тирено-Адријатико
1. Пласман за млад возач
1. Етапа 5
2. Краен пласман Рут ди Суд
2. Краен пласман Тур де Франс
1. Пласман за млад возач
3. Краен пласман Тур де Сан Луис
4. Краен пласман Вуелта а Еспања
4. Краен пласман Трка околу Баскија
8. Краен пласман Тур де Романди
2016
1. Краен пласман Вуелта а Еспања
1. Комбиниран пласман
1. Етапа10
1. Краен пласман Волта а Каталуња
1. Краен пласман Тур де Романди
1. Етапа 2
1. Краен пласман Рут ди Сид
1. Етапа 2b (ITT)
2. Краен пласман Светска турнеја
3. Краен пласман Тур де Франс
1. team classification Екипен пласман
3. Краен пласман Трка околу Баскија
3. Краен пласман Тур де Сан Луис
4. Национално друмско првенство
2017
1. Краен пласман Тирено-Адријатико
1. Етапа 4
1. Краен пласман Волта а ла Комунитат Валенсијана
1. Етапа 4
2. Краен пласман Џиро д’Италија
1. Етапа 9
2. Краен пласман Вуелта а Астурија
1. Етапа 2
4. Милано-Торино
9. Џиро ди Ломбардија
2018
2. Краен пласман Волта а Каталуња
2. Краен пласман Колумбија Оро и Паз
3. Краен пласман Тур де Свис
1. Етапа 7
5. Краен пласман Трка околу Баскија
7. Меморијал Марко Пантани
8. Краен пласман Вуелта а Еспања
10. Краен пласман Тур де Франс
1. Етапа 17
2019
2. Краен пласман Париз-Ница
4. Краен пласман Вуелта а Еспања
1. Етапа 2
Награда за борбеност на етапа 17
4. Краен пласман Волта а Каталуња
5. Краен пласман Трка околу Колумбија
1. Етапа 6
8. Краен пласман Тур де Франс
1. Етапа 18
8. Краен пласман Вуелта а Сан Хуан
9. Краен пласман Критериум ди Дофине
2020
1. Краен пласман Тур де О Вар
1. Бодовен пласман
1. Етапа 2
1. Краен пласман Тур де ла Прованс
1. Етапа 3
Национални првенства
2. Хронометар
4. Друмска трка
6. Краен пласман Париз-Ница
1. Етапа 7

Распоред на резултатите

[уреди | уреди извор]
Распоред на резултатите на големите трки
Голема трка 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020
Џиро — — — 1 — — 2 — —
Тур — — 2 — 2 3 12 10 8
Вуелта — 36 — СО 4 1 — 8 4
Распоред на резултатите на етапните трки
Етапна трка 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020
Париз-Ница — — 15 — — — — — 2 6
Тирено-Адријатико — — — 2 1 — 1 — —
Волта а Каталуња 103 26 4 5 — 1 — 2 4
Трка околу Баскија — — 1 — 4 3 — 5 —
Тур де Романди — — — — 8 1 — — —
Критериум ди Дофине — 38 — — — — — — 9
Тур де Свис — — — — — — — 3 —

СО = се откажал; — = не учествувал

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 „Nairo Quintana: Against all the odds“. Cycling Weekly. 26 август 2014. Посетено на 11 јули 2016.
  2. ↑ 2,0 2,1 „Nairo Quintana“. Мовистар Тим. Movistar Team. Посетено на 23 ноември 2018.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Фотерингем, Аласдер; Флечер, Патрик (2 септември 2019). „Quintana confirmed for Arkéa-Samsic in 2020“. Cyclingnews.com. Future plc. Посетено на 24 декември 2019.
  4. ↑ „UCI World Ranking“. Архивирано од изворникот на 2017-03-12. Посетено на 2020-01-19.
  5. ↑ „Home archivo – Noticias Principales de Colombia y el Mundo – Noticias“. Eltiempo.Com. Посетено на 1 август 2014.
  6. ↑ „Кој е Наиро Кинтана?“. Cycling Inquisition. 6 април 2013. Архивирано од изворникот на 2013-07-13. Посетено на 6 јули 2013.
  7. ↑ 7,0 7,1 „Nairo Quintana: Against all the odds (Part 2)“. Cycling Weekly. 26 август 2014. Посетено на 11 јули 2016.
  8. ↑ „Nairo Quintana: Against all the odds (Part 3)“. Cycling Weekly. 26 август 2014. Посетено на 11 јули 2016.
  9. ↑ „Nairo Quintana“. Посетено на 31 август 2016.
  10. ↑ Сузан Вестемајер (9 јуни 2012). „Дофине: Вигинс и Скај доминираа на Жу План“. Cycling News. Future Publishing Limited. Посетено на 22 октомври 2012.
  11. ↑ Даниел Бенсон (4 април 2013). „Кинтана победи на дождот во Арате“. Cyclingnews. Future Publishing Limited. Посетено на 6 април 2013.
  12. ↑ „Кинтана победи на Трката околу Баскија“. Cyclingnews. Future Publishing Limited. 6 април 2013. Посетено на 6 април 2013.
  13. ↑ „Boom: Froome blows the race to pieces!“. Тур де Франс. Amaury Sport Organisation. 6 јули 2013. Архивирано од изворникот на 2017-07-28. Посетено на 6 јули 2013.
  14. ↑ „Резултати од етапата 15 - Тур де Франс 2013“.
  15. ↑ Најџел Вин. „Алберто Контадор победи на Тирено-Адријатико 2014“. Cycling Weekly. Посетено на 31 јули 2014.
  16. ↑ „Хоаким Родригес победи на Волта а Каталуња; Ливе Вестра го освои финалето“. Velonews.competitor.com. 30 март 2014. Архивирано од изворникот на 2016-03-03. Посетено на 31 јули 2014.
  17. ↑ „Како Наиро Кинтана победи на неговиот прв Гранд Тур“. BBC Sport. 1 јуни 2014. Посетено на 6 јуни 2014.
  18. ↑ „Наиро Кинтана победи на Џиро д'Италија 2014“. Cycling Weekly. 1 јуни 2014. Посетено на 6 јуни 2014.
  19. ↑ „Movistar's Nairo Quintana seals overall victory as Colombians turn back the clock“. Daily Telegraph. 1 јуни 2014. Посетено на 6 јуни 2014.
  20. ↑ „Кинтана горд да биде првиот колумбиски победник на Џиро д'Италија“. Cycling News. 1 јуни 2014. Посетено на 6 јуни 2014.
  21. ↑ Алесдер Фотерингем (2 септември 2014). „Кинтана го изгуби водството на Вуелта а Еспања по катастрофалниот пад“. Cyclingnews.com. Future plc. Посетено на 2 септември 2014.
  22. ↑ „Кинтана се откажа од Вуелта а Еспања“. Cyclingnews.com. Future plc. 3 септември 2014. Посетено на 3 септември 2014.
  23. ↑ https://www.eltiempo.com/deportes/ciclismo/venimos-con-un-equipo-joven-pero-quiero-ganar-nairo-quintana/15092160
  24. ↑ „Дијаз победи на Тур де Сан Луис“. Cyclingnews. 25 јануари 2015. Посетено на 15 март 2015.
  25. ↑ Стјуарт Кларк (13 февруари 2015). „Наиро Кинтана ќе ја пропушти Вуелта а Андалусија по падот на националното“. Cycling Weekly. Посетено на 15 март 2015.
  26. ↑ Најџел Вин (17 март 2015). „Наиро Кинтана победи на Тирено-Адријатико 2015“. Cycling Weekly. IPC Media Sports & Leisure network. Посетено на 17 март 2015.
  27. ↑ Ричард Виндзор. „Quintana to race on cobbles in preparation for the Tour, but should the pavé have a place?“. Cycling Weekly. Посетено на 15 март 2015.
  28. ↑ „архивски примерок“. Архивирано од изворникот на 2016-06-12. Посетено на 2015-12-20.
  29. ↑ https://www.bicycling.com/racing/2015-tour-de-france/stage-19-analysis-nibali-and-quintana-attack-froome
  30. ↑ https://allsports.com.gh/other_sports/cycling-nairo-quintana-will-keep-attacking-tour-de-france-leader-chris-froome-id4002681.html
  31. ↑ https://www.theguardian.com/sport/2015/jul/25/chris-froome-tour-de-france-nairo-quintana
  32. ↑ https://www.bicycling.com/racing/2015-tour-de-france/pinot-wins-alpe-dhuez-stage-20
  33. ↑ https://www.skysports.com/cycling/news/21683/9935123/vuelta-a-espana-chris-froome-nairo-quintana-among-leading-contenders
  34. ↑ https://www.cyclingweekly.co.uk/racing/vuelta-a-espana/nairo-quintana-confident-of-vuelta-a-espana-comeback-after-illness-190107
  35. ↑ „архивски примерок“. Архивирано од изворникот на 2015-12-08. Посетено на 2015-12-20.
  36. ↑ https://bleacherreport.com/articles/2565444-vuelta-a-espana-2015-stage-20-winner-highlights-updated-standings-schedule
  37. ↑ https://www.nytimes.com/2015/09/14/sports/cycling/fabio-aru-wins-vuelta-a-espana.html?_r=0
  38. ↑ Кларк, Стјуарт (3 ноември 2015). „Nairo Quintana adds Vuelta a España to hectic 2016 schedule“. Cycling Weekly. Посетено на 28 март 2016.
  39. ↑ Кларк, Стјуарт (4 ноември 2015). „Sagan, Quintana and Nibali to start seasons at Tour de San Luis“. Cycling Weekly. Посетено на 28 март 2016.
  40. ↑ Фратини, Кирстен (24 јануари 2016). „Dayer Quintana wins Tour de San Luis“. cyclingnews.com. Архивирано од изворникот на 2015-11-08. Посетено на 28 март 2016.
  41. ↑ Фотерингем, Аласдер (27 март 2016). „Quintana wins Volta a Catalunya“. cyclingnews.com. Посетено на 28 март 2016.
  42. ↑ „Nairo, podio en la Itzulia“. 9 април 2016. Посетено на 9 април 2016.
  43. ↑ „Nairo Quintana: "I've had physical problems"“. Le Tour de France. Архивирано од изворникот на 2017-02-03. Посетено на 25 јули 2016.
  44. ↑ „First Vuelta a Espana victory for Nairo Quintana“.
  45. ↑ https://www.cyclingnews.com/news/quintana-will-ride-the-2017-giro-ditalia/
  46. ↑ „Quintana seals Tirreno-Adriatico victory“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 14 март 2017. Посетено на 14 март 2017.
  47. ↑ https://www.cyclingnews.com/giro-ditalia/stage-9/results/
  48. ↑ Фаранд, Стивен (16 мај 2017). „Giro d'Italia: Dumoulin surges to pink in stage 10 time trial“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. Посетено на 16 мај 2017.
  49. ↑ Робертшо, Хенри (20 мај 2017). „Tom Dumoulin distances Nairo Quintana on summit finish to extend Giro d'Italia lead“. Cycling Weekly. Time Inc. UK. Посетено на 20 мај 2017.
  50. ↑ „Giro d'Italia - Stage 19“. www.procyclingstats.com. Посетено на 2 јуни 2017.
  51. ↑ „Giro d'Italia - Stage 20“. www.procyclingstats.com. Посетено на 2 јуни 2017.
  52. ↑ „Tom Dumoulin overhauls Nairo Quintana to win Giro d'Italia in nail-biting final time trial“. Cycling Weekly. 28 мај 2017. Посетено на 28 мај 2017.
  53. ↑ „Tom Dumoulin wins Giro d'Italia following time-trial masterclass“. Eurosport. 28 мај 2017. Посетено на 28 мај 2017.
  54. ↑ https://www.cyclingnews.com/news/quintana-admits-giro-tour-double-bid-has-not-worked-out/
  55. ↑ https://www.cyclingnews.com/features/a-history-of-giro-tour-double-failures/
  56. ↑ Гленденинг, Бери (25 јули 2018). „Tour de France 2018: Thomas extends lead as Quintana wins stage 17 – as it happened“. The Guardian (англиски). ISSN 0261-3077. Посетено на 25 јули 2018.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]
  • 1915–18 Прва светска војна
  • 1941–45 Втора светска војна
*На ова издание на Џиро се натпреварувале само екипи, без индивидуален пласман
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Наиро_Кинтана&oldid=5078614“