Колдиц
| Колдиц | |
 | |
| |
  Колдиц | |
| Управа | |
| Земја | Германија |
|---|---|
| Покраина | Саксонија |
| Округ | Лајпциг |
| Градски единици | 4 |
| Градоначалник | Манфред Хајнц (СлДП) |
| Основни податоци | |
| Површина | 83,55 км2 |
| Надм. височина | 156 м |
| Население | 8.381 (31 декември 2022)[1] |
| - Густина | 100 жит/км2 |
| Други информации | |
| Часовен појас | CET/CEST (UTC+1/+2) |
| Рег. табл. | L |
| Пошт. бр. | 04680 |
| Повик. бр. | 034381 |
| Портал | www.colditz.de |
| Местоположба на градот Колдиц во рамките на округот Лајпциг | |
 | |
| Координати | 51°07′N 12°49′E / 51.117° СГШ; 12.817° ИГД |
Колдиц (германски: Colditz) — град во округот Лајпциг, во сојузната покраина Саксонија, Германија, близу Лајпциг, сместен на бреговите на реката Мулде.
Градот е најпознат по неговиот замок, Замок Колдиц, кој бил користен како принуден камп, ментална институција и воен камп во текот на Првата светска војна и како Офлаг IV-C во Втората светска војна.
Историја
[уреди | уреди извор]Првите докази за населба, сместена на реката Мулде, наречена Cholidistcha се од 1046 година.[2]
Во 1083 година, Хајнрих Четврти предложил грофот Випрехт од Гројцш да изгради замок на ридот над реката. Во текот на XII век биле изградени куќите околу плоштадот, како и црквата Свети Никола. Во 1265 му биле доделени градските права. Во 1504, пекарот ненамерно предизвикал пожар во градот, со што градското собрание, црквата, замокот и голем дел од градот изгореле. Во 1506, започнала обновата и биле изградени нови згради околу руинираниот замок.
Во текот на XVII век се развиле текстилната и ткајачката индустрија. Во XVIII век, глината од околината на Колдиц започнала да се користи во фабриката за порцелан во Мајсен, која била основана во 1710 од изборниот кнез на Саксонија. Во 1804 била основана фабрика за керамика во Колдиц од Thomsberger & Hermann.
Во текот на Втората светска војна градот не доживеал никаква штета. Градот станал седиште за воениот персонал, кои ги чувале воените заробеници во замокот, кој бил претворен во камп. На 14 април 1945, американската армија влегла во градот и ги ослободила затворениците. Меѓутоа, со договорите потпишани на Јалта, Американците се повлекле и биле заменети од советските окупациски силе во јуни 1945. Како последица на тоа, Колдиц и целата покраина Саксонија станале дел од Источна Германија. Во 1958 била отворена фабрика за порцелан[2].
Од повторното обединување на Германија во 1990, се прават напори за зголемување на бројот на туристите. Замокот бил обновен и добил музеј.[3] Големите поплави во август 2002 предизвикале штета на стариот град, но биле поправени.
Знаменитости
[уреди | уреди извор]- Замок Колдиц
- Црква Свети Никола - првично изградена во средината на XII век
- Стариот плоштад - Markt[4]
- Долен плоштад - Untermarkt 3
Збратимени градови
[уреди | уреди извор]Колдиц е збратимен со:
Сообраќај
[уреди | уреди извор]Во близина на градот се наоѓаат два аеродрома: Аеродром Лајпциг-Алтенбург (26 км) и Аеродром Лајпциг/Хале (52 км).
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Тековно население по општини во 2022 г.“. Статистичка служба на Саксонија. 2024. (германски)
- ↑ 2,0 2,1 „Официјална страница“. Град Колдиц. Посетено на 13 јули 2008.
- ↑ Замок Колдиц
- ↑ https://www.colditz.de/data/include_stadt/stadtfuerer.php Архивирано на 3 февруари 2007 г. Водич низ Колдиц (на германски)
- Колдиц во Историскиот именик на места во Саксонија (германски)
Надворешни врски
[уреди | уреди извор] |
„Колдиц“ на Ризницата ? |
- Официјална страница (германски)
- Замок Колдиц: Опис на градбата Архивирано на 3 мај 2007 г.
- Информации за посетителите за замокот Колдиц
- Германски воени доказ
- VirtualColditz.com - Видеа и слики од денешниот замок Колдиц
| ||||||||
|