wietsj

wietsjen aan 'ne boum

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

wietsj v /witʃ/

1. (plantje) e klein, buugzaam oetinj aan 'nen tak van 'ne boum of 'ne stroek, veural wen dae nag ane plantj vaszitj of ónregelmaotig aafgebraoken is

   Zoea wietsjken ein kump venienig aan wens te dao emes mit oppe vingere sleis.

Raod

De drie wäörd wiets, wietsj en wits deilen allemaol beteikenisse, meh kómme nörges gans euverein.

Aafbraeking

• wietsj

Net get anges gesjreve

• wiets, wits

Verwantje wäörd

• tak, wits, zwake

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	wietsj		wietsje	wietsjen
	IPA	/witʃ/	/widʒ/	/witʃe/	/witʃen/
dim.	sjrif	wietsjke	wietsjken	wietsjkes
	IPA	/witʃkʲe/	/witʃkʲen/	/witʃkʲes/	/witʃkʲez/

In anger spraoke

• Fins: varpu, vitsa
• Frans: brindille v
• Ieslandjs: kvistur g, angi^(is:) m
• Ingels: twig
• Macedonisch: ветка^(mk:) v
• Nederlandjs: twijg^(nl:) g
• Pruus: Zweig m
• Russisch: ветка^(ru:) v
• Spaans: ramita v, ramilla v
• Zweeds: kvist g