Jump to content

fio

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈfiːoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: fī·ō — morphologica: fi-o

Verbum temporale

[+/-]

fīō, fĭĕrī, factus sum

  1. E statu altero in statum alterum ire.

Coniugatio

[+/-]

Verbum finitum

Thema Vox activa
fi- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. fīō fīam   fīēbam fierem fīam  
II. sing. fīs fīās fī! fīēbās fierēs fīēs
III. sing. fit fīat   fīēbat fieret fīet
I. plur. fīmus fīāmus   fīēbāmus fierēmus fīēmus  
II. plur. fītis fīātis fīte! fīēbātis fierētis fīētis fītōte!
III. plur. fīunt fīant   fīēbant fierent fīent

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
fierī futūrum,
-am, -um esse
  futūrus,
-a, -um

Gerundium Gerundivum Supinum
faciendī faciendus, -a, -um factum factū

Dictiones collatae

[+/-]

Collocationes

Dictiones derivatae

[+/-]

Composita

Translationes

[+/-]

Loci

[+/-]
Cicero Benedictus de Spinoza
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

class.

saec. XVII.