ჭაბუკი
ქართული
[რედაქტირება]ჭაბუკი
[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]წაკითხვა
[რედაქტირება]- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [t͡ʃʼɑbukʼi]
- აუდიო მაგალითი: ჭაბუკი ?
- დამარცვლა: ჭა·ბუ·კი, მრ. რ. ჭა·ბუ·კე·ბი, ჭა·ბუკ·ნი
მნიშვნელობა
[რედაქტირება]| ➤ ჭაბუკ-ი, ჭაბუკ-ის(ა), მრავლობითი: ჭაბუკ-ებ-ი, ჭაბუკ-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ახალგაზრდა, ყმაწვილი.
- 1974: ჭაბუა ამირეჯიბი, „დათა თუთაშხია“
- „ ეს ჭაბუკი მეწისქვილის შვილი გახლდათ, ასე, ოცი წლისა იქნებოდა.“
- ➤ სინონიმები: ახალგაზრდა, ჯეელი, ჯეილი, მოყმე, ვაჟი, ვაჟა, ვაჟკაცი, კაი ყმა
- ჯერ დაუვაჟკაცებელი, ყმაწვილი.
- 1894-1908: აკაკი წერეთელი, „ჩემი თავგადასავალი“
- „...თანდათან იზრდება, ფეხს იკიდებს, სანამ წკრიალით არ ჩამოცუნცულდება რომელსამე ხევში, სადაც, როგორც აღვირუსხმელი, სისხლჭარბი, თავმომწონე და შეუპოვარი, სანავარდოდ გამოსული ჭაბუკი , აღარავის ეკრძალვის, აღარაფერს ერიდება: მირბის და მიხტის ღრიალ-გრიალით!“
- ძველი: რაინდი, მოყმე.
- 1150-1200: მოსე ხონელი, ამირანდარეჯანიანი
- „ არაბთა მეფისა ბუმბერაზი იყო ლომი ჭაბუკი და იქი არა იყო კაცი მეომარი მისა. “
- რთული ფუძის მეორე შემადგენელი ნაწილი.
- მზეჭაბუკი
- „... რომ ლაპარაკი იყო დონ გრეგორიოზე, რომელსაც ვერც ერთი პირმშვენიერი მზეჭაბუკი ვერ შეედრება და იგი უაღრესი ხოტბის ღირსია.“
წარმოებული ლექსიკა
[რედაქტირება]თარგმანები
[რედაქტირება]წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 8, სვეტი 1219, თბილისი, 1964 წელი.- „ჭაბუკი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 611
- საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 603
- ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 531.
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 2, თბილისი: „მერანი“, 1993, გვ. 591.