შინაარსზე გადასვლა

ბერკელიუმი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
ბერკელიუმი
97Bk
[247]
5f9 7s2
ბერკელიუმი, 97Bk
ზოგადი თვისებები
მარტივი ნივთიერების ვიზუალური აღწერა მოვერცხლისფრო ლითონი
მასური რიცხვი 247
ბერკელიუმი პერიოდულ სისტემაში
წყალბადი ჰელიუმი
ლითიუმი ბერილიუმი ბორი ნახშირბადი აზოტი ჟანგბადი ფთორი ნეონი
ნატრიუმი მაგნიუმი ალუმინი სილიციუმი ფოსფორი გოგირდი ქლორი არგონი
კალიუმი კალციუმი სკანდიუმი ტიტანი ვანადიუმი ქრომი მანგანუმი რკინა კობალტი ნიკელი სპილენძი თუთია გალიუმი გერმანიუმი დარიშხანი სელენი ბრომი კრიპტონი
რუბიდიუმი სტრონციუმი იტრიუმი ცირკონიუმი ნიობიუმი მოლიბდენი ტექნეციუმი რუთენიუმი როდიუმი პალადიუმი ვერცხლი კადმიუმი ინდიუმი კალა სტიბიუმი ტელური იოდი ქსენონი
ცეზიუმი ბარიუმი ლანთანი ცერიუმი პრაზეოდიმი ნეოდიმი პრომეთიუმი სამარიუმი ევროპიუმი გადოლინიუმი ტერბიუმი დისპროზიუმი ჰოლმიუმი ერბიუმი თულიუმი იტერბიუმი ლუტეციუმი ჰაფნიუმი ტანტალი ვოლფრამი რენიუმი ოსმიუმი ირიდიუმი პლატინა ოქრო ვერცხლისწყალი თალიუმი ტყვია ბისმუტი პოლონიუმი ასტატი რადონი
ფრანციუმი რადიუმი აქტინიუმი თორიუმი პროტაქტინიუმი ურანი (ელემენტი) ნეპტუნიუმი პლუტონიუმი ამერიციუმი კიურიუმი ბერკელიუმი კალიფორნიუმი აინშტაინიუმი ფერმიუმი მენდელევიუმი ნობელიუმი ლოურენსიუმი რეზერფორდიუმი დუბნიუმი სიბორგიუმი ბორიუმი ჰასიუმი მეიტნერიუმი დარმშტადტიუმი რენტგენიუმი კოპერნიციუმი ნიჰონიუმი ფლეროვიუმი მოსკოვიუმი ლივერმორიუმი ტენესინი ოგანესონი
Tb

Bk

(Upu)
კიურიუმიბერკელიუმიკალიფორნიუმი
ატომური ნომერი (Z) 97
პერიოდი 7 პერიოდი
ბლოკი f-ბლოკი
ელექტრონული კონფიგურაცია [Rn] 5f9 7s2
ელექტრონი გარსზე 2, 8, 18, 32, 27, 8, 2
ელემენტის ატომის სქემა
ფიზიკური თვისებები
აგრეგეგატული მდგომ. ნსპ-ში მყარი სხეული
დნობის
ტემპერატურა
ბეტა: 986 °C ​(1259 K, ​​1807 °F)
დუღილის
ტემპერატურა
ბეტა: 2627 °C ​(2900 K, ​​4760 °F)
სიმკვრივე (ო.ტ.) ალფა: 14.78 გ/სმ3
ბეტა: 13.25 გ/სმ3
დნობის კუთ. სითბო 7.92 კჯ/მოლი
ატომის თვისებები
ჟანგვის ხარისხი +2, +3, +4, +5
ელექტროდული პოტენციალი
ელექტრო­უარყოფითობა პოლინგის სკალა: 1,3
იონიზაციის ენერგია
  • 1: 601 კჯ/მოლ
ატომის რადიუსი ემპირიული: 170 პმ

ბერკელიუმის სპექტრალური ზოლები
სხვა თვისებები
ბუნებაში გვხვდება სინთეზირების შედეგად
მესრის სტრუქტურა ჰექსაგონალური
თბოგამტარობა 10 ვტ/(·K)
მაგნეტიზმი პარამაგნეტიკი
CAS ნომერი 7440-40-6
ისტორია
სახელწოდება მომდინარეობს აღმოჩენის ქალაქის „ბერკლი“ სახელის მიხედვით
აღმომჩენია გლენ სიბორგი, სტენლი ტომფსონი და ალბერტ გიორსო (1949)
ბერკელიუმის მთავარი იზოტოპები
იზო­ტოპი გავრცე­ლება­დობა ნახევ.
დაშლა
(t1/2)
რადიო.
დაშლა
პრო­დუქტი
245Bk სინთ 4.94 დღ-ღ ε 245Cm
α 241Am
246Bk სინთ 1.8 დღ-ღ α 242Am
ε 246Cm
247Bk სინთ 1380 წ α 243Am
248Bk სინთ >300 წ α 244Am
249Bk სინთ 330 დღ-ღ β 249Cf
α 245Am
სდ

ბერკელიუმი[1][2], ბერკლიუმი (ლათ. Berkelium; ქიმიური სიმბოლო — ) — ელემენტთა პერიოდული სისტემის მეშვიდე პერიოდის, ჯგუფგარეშე (ძველი კლასიფიკაციით მესამე ჯგუფის თანაური ქვეჯგუფის, IIIბ) ხელოვნურად მიღებული რადიოაქტიური ქიმიური ელემენტი. განეკუთვნება აქტინოიდების ოჯახს. მისი ატომური ნომერია — 97, tდნ (ბეტა) — 986 °C, tდუღ (ბეტა) — 2627 °C, სიმკვრივე (ბეტა) — 13.25 გ/სმ3. ბერკელიუმი სინთეზირებულია ამერიკელი მეცნიერების გლენ სიბორგის, სტენლი ტომფსონისა და ალბერტ გიორსოს მიერ 1949 წელს, ციკლოტრონზე α-ნაწილაკებით ამერიციუმის ჟანგის დასხივების შედეგად. სახელი ეწოდა სამეცნიერო კვლევითი ცენტრის — ქალაქ ბერკლის (კალიფორნია, აშშ) მიხედვით.

იზოტოპები და ვალენტობა

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ცნობილია ბერკლიუმის იზოტოპები 243-250 მასური რიცხვებით. სხვა აქტინოიდებისგან განსხვავებით წყალხსნარებში ბერკლიუმი იცვლის ვალენტობას, ძირითადად კი 3-ვალენტოვანია.

რესურსები ინტერნეტში

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]