Books by Serhun Al
Patterns of Nationhood and Saving the State in Turkey tackles a theoretical puzzle in understand... more Patterns of Nationhood and Saving the State in Turkey tackles a theoretical puzzle in understanding the state policy changes toward minorities and nationhood, first by placing the state in the historical context of the international system and second by unpacking the state through analysis of intra-elite competition in relation to the counter-discourses by minority groups within the context of the Ottoman Empire and Turkey.
What explains the persistence and change in state policies toward minorities and nationhood? Under what conditions do states change their policies toward minorities? Why do the state elites reconsider the state- minority relations and change government policies toward nationhood? Adopting a comparative-historical analysis, the book unpacks these research questions and builds a theoretical framework by looking at three paradigmatic policy changes: Ottomanism in the mid-19th century, Turkish nationalism in the early 1920s, and multiculturalism in Turkey in the early 2000s. While the book reveals the role of international context, intrastate elite competition, and non-state actors in such policy changes, it argues that state elites adopt either exclusionary or inclusionary policies based on the idea of “survival of the state.”
This edited volume introduces the political, social and economic intra-Kurdish dynamics in the Mi... more This edited volume introduces the political, social and economic intra-Kurdish dynamics in the Middle East by comparatively analyzing the main actors, their ideas, and political interests. As an ethnic group and a nation in the making, Kurds are not homogeneous and united but rather the Kurdish Middle East is home to various competing political groups, leaderships, ideologies, and interests. Although many existing studies focus on the Kurds and their relations with the nation-states that they populate, few studies analyze the Kurdish Middle East within its own debates, conflicts and interests from a comparative perspective across Iran, Iraq, Turkey, and Syria. This book analyzes the intra-Kurdish dynamics with historically-grounded, theoretically-informed, and conceptually-relevant scholarship that prioritizes comparative politics over international relations.
Book Chapters by Serhun Al
A Hundred Years of Republican Turkey (Eds. Alp Yenen & Erik-Jan Zürcher), 2023
This is a short analysis of Mehmet Ali Birand's interview with Ocalan in 1988 in Bekaa Valley. It... more This is a short analysis of Mehmet Ali Birand's interview with Ocalan in 1988 in Bekaa Valley. It is interesting that after more than 35 years many topics in the interview remain relevant today with regards to the Kurdish question in the Middle East.
A Companion to Modern Turkey's Centennial (Edinburgh University Press, 2023)
Modern Turkey’s engagement with the Middle East was largely driven by
defensive Realpolitik until... more Modern Turkey’s engagement with the Middle East was largely driven by
defensive Realpolitik until the end of the twentieth century. This is why scholars have been puzzled with the increasing militarization and offensiveness of Turkish foreign policy, particularly in the Middle East, as well as severing ties with the US-led Western alliance in the 21st century. The debates have been centered on the ideological choices (neo-Ottoman and Islamist) of the ruling Justice and Development Party (AKP in Turkish) since 2002 in the leadership of Recep Tayyip Erdogan. This chapter will
broadly outline Turkey’s engagement with the Middle East since the early Republic and discuss the main continuities and ruptures until today.
This chapter analyzes how economic and trade relations among Kurds across borders are promoted vi... more This chapter analyzes how economic and trade relations among Kurds across borders are promoted via ethnic capital. Assimilation as a means toward an end of homogenization is assumed to minimize transaction costs that would otherwise be higher under multiethnic and multilinguistic social order. This is why homogenizing national outlook through assimilation has been the conventional governing mechanism of the nation-states in the twentieth century. However, scholars of ethnicity and migration have shown that how ethnic distinctiveness within the conceptual framework of ethnic capital can lead to better socioeconomic mobility among migrant communities. Although the role of ethnic capital among migrant communities have been studied extensively, the ways that how and when ethnic capital would function in a nonmigrant transnational setting—that is a geographical-cultural context within which a single ethnic group dominantly populates and cuts across national borders—have mostly been neglected. By taking the case of Kurdish identity in the Middle East, this article analyzes the role of ethnic capital among Kurds across borders in their trading and labor market activities. It is argued that as assimilation policies by the nation-states decline, opportunity spaces for the use of ethnic capital across borders increases with the outcome of regional economic development.
This chapter emphasizes the human security concerns of the Kurds and how it shapes their threat p... more This chapter emphasizes the human security concerns of the Kurds and how it shapes their threat perception in the Middle East. The security dimension of nationalism has been mostly understudied as many studies on nationalism have focused on the political and social dimensions. However, both for state nationalisms and minority nationalisms, security aspect remains an important dimension in the emergence and path dependency of nationalist discourses. Yet, what these nationalisms understand from security differ to a great extent. While state nationalism prioritizes the security of the state in the sense of its territorial integrity and the interests of “national security” defined by state actors, minority nationalisms tend to define security in broader terms which is beyond the state-centric approach. The security understanding of minority nationalisms tend to be closer to what the United Nations Development Programme framed as “human security.” This chapter attempts to examine the function of nationalism as an instrument of security which is understood differently by state and minority group actors through an analysis of the emergence and historical evolution of Turkey’s Kurdish question. Recent events such as the so-called Kurdish Opening, peace process with the outlawed Kurdistan Workers’ Party (PKK), renewed violence and Turkey’s ambiguous approach to the Kurds under the Islamic State threat in Syria, and the rising popularity of the pro-Kurdish Peoples’ Democratic Party (HDP) will be discussed within the theoretical framework of competing security understandings of state and non-state actors.
Journal Articles by Serhun Al
Alternatives , 2024
Turkey's domestic and foreign policy agendas have long been dominated by the state survival polit... more Turkey's domestic and foreign policy agendas have long been dominated by the state survival politics ('Beka Meselesi' in Turkish). This survival logic is so powerful as it gravitates around collective anxieties and their reproduction since the beginning of the early Republican period, the separation of Turkey along ethnic lines being the most distressing. Building on this, this article makes two claims. Firstly, it argues that alternative interpretations have emerged regarding Turkey's self-image under the Justice and Development Party's (JDP) rule. Specifically, the JDP elites re-imagined the country's standing in world politics by drawing on the nostalgia for Ottoman grandeur. With this new self-image in mind, the JDP elites have critically engaged with the survival codes and priorities of the 'Old' Turkey by taking these notions as negative reference points in shaping the 'New' Turkey's foreign policy direction. With this revised worldview and self-image, Turkey would finally reclaim its agenda-setter role in International Relations based on the historical, political, and sociocultural links with its imperial geography and beyond. Secondly, we argue that this shift from a more defensive survival-based approach towards a more offensive-interventionist imperial stance has twofold dynamics. On the one hand, it has emerged in parallel to the changing nature of international order, that is, multipolarity and the rise of illiberalism. On the other hand, it has gained further momentum by the rising Turkish military-industrial complex that is closely linked with Turkey's post-2016 realities. The article unpacks Turkey's bid for neo-imperial standing in an evolving international order by drawing on the self-interrogative reflexivity approach in ontological security theory.
Mülkiye Dergisi , 2024
over time. In exploring the evolution of the survival discourse, this article combines discourse ... more over time. In exploring the evolution of the survival discourse, this article combines discourse analysis and historical analysis methods. It does so by going back to the 1806-1812 Ottoman-Russian War and tracing the spiral of violence that started with this war.
Turkish Studies , 2024
When and under what conditions do ideologically similar nationalist parties adopt different posit... more When and under what conditions do ideologically similar nationalist parties adopt different positions and discourses about refugees and immigrants? We address this question by examining nationalist parties' approaches toward Syrian refugees in Turkey. Documenting these differences based on an original Twitter dataset and party manifestos, we argue that electoral dynamics under the new presidential system have shaped nationalist parties' discourses about refugees in the country. In particular, we explore how preelectoral alliances and a strategic opening in the political space have motivated nationalist parties to amplify, ambiguate, or silence their otherwise conservative and nativist refugee discourses. Additionally, we maintain that urbanization has influenced the discursive strategies of nationalist party elites toward immigrants and refugees, giving rise to contradictory forms of nationalism in urban areas, including both far-right and liberal nationalisms. Overall, this study offers valuable insights into the complex interactions between refugee politics, electoral dynamics, nationalism, and urbanization in Turkey.
How did the First World War (1914-1918) and its aftermath shape and transform the Kurdish politic... more How did the First World War (1914-1918) and its aftermath shape and transform the Kurdish political activism and Kurdish nationalism in the Middle East? How did the Treaty of Sèvres (1920) and its clauses offering the Kurds an opportunity for self-determination influence the Turkish nationalism and the worldview of the founding fathers of the Republic? In the light of these questions, this article seeks to understand and explain the inter-dependent relationship between the Kurdish aspirations for self-determination and the making of the modern Turkish state and the Republican mindset in the early twentieth century. In so doing, the global market of ideas and the transnational historical context (e.g. debates over Wilsonian self-determination and nationhood, centralization vs. decentralization) will be taken into account as well as the ruptures and continuities in the Ottoman-Turkish state tradition against the state-seeking nationalisms. Understanding this historical context influenced by the transnational and local societal and political forces would shed light to unpacking the state-minority relations in Turkey in general and the modern Kurdish question in the Middle East in particular.
Kurds are considered to be one of the largest ethnic groups in the world-with a population of mor... more Kurds are considered to be one of the largest ethnic groups in the world-with a population of more than 30 million people-who do not have their own independent state. In the Middle East, they are the fourth largest ethnic group after Arabs, Persians, and Turks. The statelessness of such a major group with an increasing ethnic and national consciousness in the post-Ottoman world led to their traumatic insecurities in the hands of majority-led nation states that used modern technologies of social engineering including displacement, dehumanization, assimilation, and genocidal acts throughout the 20th century. With the memory of such traumatic insecurities, the driving force of contemporary Kurdish nationalism in the Middle East has primarily been the question of state or state-like entities. Yet, Kurds are not a homogeneous group with a collective understanding of security and self-government. Rather, there are political-organizational rivalries within Kurds across Iraq, Syria, Turkey, and Iran. Thus, it is important to understand the multifaceted Kurdish politics in the Middle East within a global-historical perspective where global power rivalries, regional geopolitics, and intra-Kurdish organizational competition are interwoven together. While the opportunities for Kurdish self-determination were missed in the early 20th century, resilient Kurdish political organizations emerged within the bipolar international context of the Cold War. The American hegemony in the post-Cold War era transformed the Kurdish political status in the geopolitics of the Middle East, where the 1991 Gulf War, the 2003 Iraq War, and the broader war on terror provided the Kurds with many political opportunities. Finally, the shifting regional and global alliances in the post-Arab Spring era-where the Islamic State of Iraq and Syria (ISIS) has become the global nemesis-created new political opportunities as well as significant threats for the Kurds.
25 Eylül 2017’de Irak Kürdistan Bölgesel Yönetimi (IKBY) başkanı Mesud Barzani önderliğinde gerçe... more 25 Eylül 2017’de Irak Kürdistan Bölgesel Yönetimi (IKBY) başkanı Mesud Barzani önderliğinde gerçekleştirilen bağımsızlık referandumuna açık destek veren tek ülke İsrail oldu. Özellikle Barzani yönetiminin yakın müttefiki olan Amerika Birleşik Devletleri (ABD) Irak toprak bütünlüğünün Ortadoğu’nun istikrarı için önemli olduğunu vurgulayarak Barzani’nin bağımsızlık referandumunu ertelemesi çağrısında bulundu. Bölgesel güçler Türkiye ve İran da referanduma sert tepki verdiler. Uluslararası
kamuoyunun, büyük devletlerin ve bölgesel güçlerin yalnızlaştırdığı Barzani yönetiminin bağımsızlık referandumuna bir tek İsrail açıktan destek verdi. Başbakan Benjamin Netanyahu ve diğer hükümet yetkilileri yaptıkları açıklamalarda İsrail devletinin Irak Kürtlerinin devlet kurmak için çabalarını desteklediğini beyan ettiler. Neden İsrail, ABD ve Batılı birçok devletin destek vermediği referanduma açıktan destek beyanında bulundu? Bu davranış Uluslararası İlişkiler teorileri bağlamında nasıl açıklanabilir? Bu makale devletlerin kaygı ve varoluşsal tehditleri önlemek için öz-kimlikleri etrafında oluşturduğu söylemlerin ve davranışların sürekliliğine dikkat çeken Ontolojik Güvenlik Teorisi (OGT) üzerinden İsrail’in Irak Kürdistanı’na desteğini açıklıyor. Bu makalede
tartışılacağı üzere Realist teorinin fiziksel güvenlik ve hayatta kalma çerçevesinin ötesine geçen OGT yaklaşımına göre İsrail bu desteği vermeseydi kendi ontolojik güvenliğini tehlikeye atacaktı. Referandum sürecinde İsrail, Kürdistan ve uluslararası basında çıkan demeç ve görüşlere dayanarak İsrail’in desteği irdelenecektir.
20. yüzyılın ilk çeyreğinde imparatorlukların ulus-devletlere evrimi sona yaklaşırken, Osmanlı İm... more 20. yüzyılın ilk çeyreğinde imparatorlukların ulus-devletlere evrimi sona yaklaşırken, Osmanlı İmparatorluğu içerisinden birçok topluluk kendi kaderini tayin etme imkânı bularak devletleşti. Bu devletleşme süreci uluslaşma süreci ile iç içe ilerledi ve homojen ulus yaratma adına ‘öteki’ sayılanlar çoğunlukla asimilasyon, dışlanma ve etnik temizlik politikalarına maruz kaldılar. Kürtler, hem tarihsel anlamda hem de
Osmanlı sonrası Ortadoğu siyasal coğrafyasının Irak, Suriye, Türkiye ve ayrıca İran’ın kesiştiği alanda yoğunlaşmalarına rağmen devletleşen topluluklar içerisinde yer alamadılar ve çoğunlukla ‘öteki’ konumuna düştüler. Bu bağlamda, 20. yüzyılın büyük bir bölümü merkezi devlet otoriterileri ile farklı Kürt grupları arasında siyasal ve kültürel
mücadeleler ile geçti. Buna parallel olarak akademik ve entellektüel anlamda da Kürtler ve Kürt Çalışmaları Ortadoğu Çalışmaları içerisinde çoğunlukla ‘öteki’ konumunda kaldı. Kürtler üzerine kısıtlı olan akademik çalışmalar ancak 20. yüzyıl sonu ve 21. yüzyıl başında Kürtlerin hem Ortadoğu’da hem de küresel anlamda daha fazla ‘görünür’ hale
gelmesi ile birlikte özellikle Avrupa ve Kuzey Amerika üniversitelerinde yaygınlaşmaya başladı. Siyaset bilimi, uluslararası ilişkiler, tarih, sosyoloji, iktisat ve antropoloji gibi farklı disiplinler ve farklı metodolojik yaklaşımlar üzerinden Kürtler ve Kürt coğrafyası daha da fazla araştırılmaya başlandı. Bu çalışma da son yıllarda ivme kazanan Kürt
Çalışmaları’nı Ortadoğu Çalışmaları içerisinde bazı kuramsal, metodolojik ve tematik konular içerisinde değerlendirmektedir. Oryantalizm ve post-kolonyal paradigmalar bağlamında Ortadoğu ve Kürt Çalışmaları karşılaştırılırken, metodoloji ve veri konusunda
Kürt Çalışmaları ele alınmaktadır. Kürt Çalışmaları’nın teritoryal sınırları ve Kürdoloji gibi kavramsal tanımlamalar ayrıca tartışılmaktadır. Bununla birlikte Ortadoğu Çalışmaları içerisinde çokça tartışılan milliyetçilik, İslam, demokratikleşme ve otoriterlik gibi konular Kürt Çalışmaları ekseninde karşılaştırmalı olarak değerlendirilmektedir. Genel
olarak, Kürt Çalışmaları’nın Ortadoğu Çalışmaları içerisinde Kürtlerin Ortadoğu’daki siyasal statüsüzlük ve güvenlikleştirme politikaları nedeniyle akademik kurumsallaşma bakımından geriden geldiği fakat hızla gelişmekte olan bir araştırma alanı olduğu ortaya
konmaktadır. Sonuç olarak, Kürt Çalışmaları’nın bu makalede tartışılan temaların ötesinde çok daha farklı temalar içerisinde de tartışılması gerektiği vurgulanmaktadır.
The pro-Kurdish nationalist mobilization in Turkey was mostly built on the right to self-determin... more The pro-Kurdish nationalist mobilization in Turkey was mostly built on the right to self-determination aligned with the Marxist-Leninist ideology for the insurgent Kurdistan Workers’ Party (PKK) in the early 1980s and ethnic minority rights for the secular-leftist pro-Kurdish legal parties in the 1990s. The Turkish state mostly framed the legal and illegal pro-Kurdish mobilization as ‘the enemy of the state’ and ‘the enemy of Islam’ in its counter-insurgency efforts. However, in the 2000s, the PKK and the pro-Kurdish legal parties became more tolerant and inclusive toward Islamic Kurdish identity by mobilizing their sympathizers in events such as ‘Civic Friday Prayers’ and a ‘Democratic Islamic Congress’. This move aimed to function as an antidote to the rising popularity of the ruling conservative Justice and Development Party (AKP) and the Kurdish Hizbullah in the early 2000s. In other words, Islam and pious Muslim identity has increasingly become contested among Turkish Islamists, Kurdish Islamists, and the secular Kurdish nationalists. This article seeks to unpack why, how, and under what conditions such competing actors and mechanisms shape the discursive and power relationships in the Kurdish-Turkish public sphere.
By a comparative case analysis of the Northern Ireland conflict and the Kurdish conflict in Turke... more By a comparative case analysis of the Northern Ireland conflict and the Kurdish conflict in Turkey, this article aims to make a contribution to the (de)securitisation literature. It raises two interrelated questions. First, under what conditions are states more likely to desecuritise minority identities? Second, what does desecuritisation entail? The conventional wisdom about desecuritisation, especially among the Copenhagen School scholars, is that it is the shift from emergency politics to normal politics within which the security speech act becomes absent. In turn, desecuritisation is assumed to be an agency-driven process. This article underlines some of the problems and insufficiencies of this approach and pushes forward an interpretation based on structure-driven processes along with agency-driven acts in the desecuritisation of minority identities. While we unpack the concept of desecuritisation further, as opposed to taking it at its face value (i.e. the absence of the security speech act), we place the process of desecuritisation into a specific historical context. We argue that states are more likely to desecuritise minority identities in three interrelated processes: first, when status-quo security discourses lose their legitimacy; second, when there is an elite change; and third, when there is an external pressure.
Why do some insurgencies attain their ultimate goal of statehood while others never do? Although ... more Why do some insurgencies attain their ultimate goal of statehood while others never do? Although explanations for insurgency success based on political will, natural resources, geography or diaspora involvement have advanced our understanding of the conditions under which insurgencies are likely to succeed in pursuing their statehood agenda, they have not adequately addressed the critical role of the major external actors (e.g. USA, UK, European Union, NATO (North Atlantic Treaty Organization)) and how significant these actors are in shaping the fate of many insurgencies around the world. In an effort to develop a model that explains insurgency outcome, this paper argues that external support or lack thereof is likely to shape insurgency outcome. When major external actors support insurgency, the movement is likely to succeed in pursuing its statehood agenda. Otherwise, the movement is likely to reconsider its political agenda if it lacks the necessary external support from major actors. This argument is demonstrated by a comprehensive study and comparison of two cases of insurgency, the Kosovo Liberation Army (KLA) and the Kurdistan Workers’ Party (PKK).
Bu rapor çözüm sürecinin 2015 Temmuz’dan sonra bozulması ile Güneydoğu’da başlayan PKK ve Türkiye... more Bu rapor çözüm sürecinin 2015 Temmuz’dan sonra bozulması ile Güneydoğu’da başlayan PKK ve Türkiye arasında ki yoğun şehir çatışmalarına, bizzat çatışmaların ortasında kalan bölge insanının nasıl yaklaştığı ve algıladığı sorusuna cevap aramaktadır. Bu soruya cevap ararken Ortadoğu’da ki Kürt dünyasını da (özellikle Irak ve Suriye) dikkate alarak bölgede yaşanan gelişmeleri daha geniş perspektiften ele almaya çalışmaktadır. Bu kapsamda Şubat-Mayıs 2016 tarihleri arasında Diyarbakır, Şanlıurfa, Mardin, Ankara ve Erbil’e saha araştırması sebebiyle çeşitli seyahatler gerçekleştirilmiştir. Farklı toplumsal ve siyasal kesimlerin temsilcilerinden yaklaşık 55 kişi ile derinlemesine mülakatlar yapılmıştır. Yerel halktan insanlarla yapılan serbest görüşmelerde eklendiğinde toplamda 100’e yakın kişi ile görüşülmüştür. Çözüm sürecinde ki siyasi, ekonomik ve fiziksel şartlar ciddi şekilde bölge halkı tarafından aranır ve özlemle anılırken, eski yanlışlardan ders çıkarılarak yeni bir çözüm sürecinin talebi farklı toplumsal kesimler tarafından dile getirildiği gözlemlendi. PKK’nın şehir savaşlarına girmesi halk tarafından onay bulmazken, devletin sert cevabı da sivil halkı zarara uğratabilecek derecede orantısız güç kullanımı olarak algılanmaktadır.
Uploads
Books by Serhun Al
What explains the persistence and change in state policies toward minorities and nationhood? Under what conditions do states change their policies toward minorities? Why do the state elites reconsider the state- minority relations and change government policies toward nationhood? Adopting a comparative-historical analysis, the book unpacks these research questions and builds a theoretical framework by looking at three paradigmatic policy changes: Ottomanism in the mid-19th century, Turkish nationalism in the early 1920s, and multiculturalism in Turkey in the early 2000s. While the book reveals the role of international context, intrastate elite competition, and non-state actors in such policy changes, it argues that state elites adopt either exclusionary or inclusionary policies based on the idea of “survival of the state.”
Book Chapters by Serhun Al
defensive Realpolitik until the end of the twentieth century. This is why scholars have been puzzled with the increasing militarization and offensiveness of Turkish foreign policy, particularly in the Middle East, as well as severing ties with the US-led Western alliance in the 21st century. The debates have been centered on the ideological choices (neo-Ottoman and Islamist) of the ruling Justice and Development Party (AKP in Turkish) since 2002 in the leadership of Recep Tayyip Erdogan. This chapter will
broadly outline Turkey’s engagement with the Middle East since the early Republic and discuss the main continuities and ruptures until today.
Journal Articles by Serhun Al
kamuoyunun, büyük devletlerin ve bölgesel güçlerin yalnızlaştırdığı Barzani yönetiminin bağımsızlık referandumuna bir tek İsrail açıktan destek verdi. Başbakan Benjamin Netanyahu ve diğer hükümet yetkilileri yaptıkları açıklamalarda İsrail devletinin Irak Kürtlerinin devlet kurmak için çabalarını desteklediğini beyan ettiler. Neden İsrail, ABD ve Batılı birçok devletin destek vermediği referanduma açıktan destek beyanında bulundu? Bu davranış Uluslararası İlişkiler teorileri bağlamında nasıl açıklanabilir? Bu makale devletlerin kaygı ve varoluşsal tehditleri önlemek için öz-kimlikleri etrafında oluşturduğu söylemlerin ve davranışların sürekliliğine dikkat çeken Ontolojik Güvenlik Teorisi (OGT) üzerinden İsrail’in Irak Kürdistanı’na desteğini açıklıyor. Bu makalede
tartışılacağı üzere Realist teorinin fiziksel güvenlik ve hayatta kalma çerçevesinin ötesine geçen OGT yaklaşımına göre İsrail bu desteği vermeseydi kendi ontolojik güvenliğini tehlikeye atacaktı. Referandum sürecinde İsrail, Kürdistan ve uluslararası basında çıkan demeç ve görüşlere dayanarak İsrail’in desteği irdelenecektir.
Osmanlı sonrası Ortadoğu siyasal coğrafyasının Irak, Suriye, Türkiye ve ayrıca İran’ın kesiştiği alanda yoğunlaşmalarına rağmen devletleşen topluluklar içerisinde yer alamadılar ve çoğunlukla ‘öteki’ konumuna düştüler. Bu bağlamda, 20. yüzyılın büyük bir bölümü merkezi devlet otoriterileri ile farklı Kürt grupları arasında siyasal ve kültürel
mücadeleler ile geçti. Buna parallel olarak akademik ve entellektüel anlamda da Kürtler ve Kürt Çalışmaları Ortadoğu Çalışmaları içerisinde çoğunlukla ‘öteki’ konumunda kaldı. Kürtler üzerine kısıtlı olan akademik çalışmalar ancak 20. yüzyıl sonu ve 21. yüzyıl başında Kürtlerin hem Ortadoğu’da hem de küresel anlamda daha fazla ‘görünür’ hale
gelmesi ile birlikte özellikle Avrupa ve Kuzey Amerika üniversitelerinde yaygınlaşmaya başladı. Siyaset bilimi, uluslararası ilişkiler, tarih, sosyoloji, iktisat ve antropoloji gibi farklı disiplinler ve farklı metodolojik yaklaşımlar üzerinden Kürtler ve Kürt coğrafyası daha da fazla araştırılmaya başlandı. Bu çalışma da son yıllarda ivme kazanan Kürt
Çalışmaları’nı Ortadoğu Çalışmaları içerisinde bazı kuramsal, metodolojik ve tematik konular içerisinde değerlendirmektedir. Oryantalizm ve post-kolonyal paradigmalar bağlamında Ortadoğu ve Kürt Çalışmaları karşılaştırılırken, metodoloji ve veri konusunda
Kürt Çalışmaları ele alınmaktadır. Kürt Çalışmaları’nın teritoryal sınırları ve Kürdoloji gibi kavramsal tanımlamalar ayrıca tartışılmaktadır. Bununla birlikte Ortadoğu Çalışmaları içerisinde çokça tartışılan milliyetçilik, İslam, demokratikleşme ve otoriterlik gibi konular Kürt Çalışmaları ekseninde karşılaştırmalı olarak değerlendirilmektedir. Genel
olarak, Kürt Çalışmaları’nın Ortadoğu Çalışmaları içerisinde Kürtlerin Ortadoğu’daki siyasal statüsüzlük ve güvenlikleştirme politikaları nedeniyle akademik kurumsallaşma bakımından geriden geldiği fakat hızla gelişmekte olan bir araştırma alanı olduğu ortaya
konmaktadır. Sonuç olarak, Kürt Çalışmaları’nın bu makalede tartışılan temaların ötesinde çok daha farklı temalar içerisinde de tartışılması gerektiği vurgulanmaktadır.
What explains the persistence and change in state policies toward minorities and nationhood? Under what conditions do states change their policies toward minorities? Why do the state elites reconsider the state- minority relations and change government policies toward nationhood? Adopting a comparative-historical analysis, the book unpacks these research questions and builds a theoretical framework by looking at three paradigmatic policy changes: Ottomanism in the mid-19th century, Turkish nationalism in the early 1920s, and multiculturalism in Turkey in the early 2000s. While the book reveals the role of international context, intrastate elite competition, and non-state actors in such policy changes, it argues that state elites adopt either exclusionary or inclusionary policies based on the idea of “survival of the state.”
defensive Realpolitik until the end of the twentieth century. This is why scholars have been puzzled with the increasing militarization and offensiveness of Turkish foreign policy, particularly in the Middle East, as well as severing ties with the US-led Western alliance in the 21st century. The debates have been centered on the ideological choices (neo-Ottoman and Islamist) of the ruling Justice and Development Party (AKP in Turkish) since 2002 in the leadership of Recep Tayyip Erdogan. This chapter will
broadly outline Turkey’s engagement with the Middle East since the early Republic and discuss the main continuities and ruptures until today.
kamuoyunun, büyük devletlerin ve bölgesel güçlerin yalnızlaştırdığı Barzani yönetiminin bağımsızlık referandumuna bir tek İsrail açıktan destek verdi. Başbakan Benjamin Netanyahu ve diğer hükümet yetkilileri yaptıkları açıklamalarda İsrail devletinin Irak Kürtlerinin devlet kurmak için çabalarını desteklediğini beyan ettiler. Neden İsrail, ABD ve Batılı birçok devletin destek vermediği referanduma açıktan destek beyanında bulundu? Bu davranış Uluslararası İlişkiler teorileri bağlamında nasıl açıklanabilir? Bu makale devletlerin kaygı ve varoluşsal tehditleri önlemek için öz-kimlikleri etrafında oluşturduğu söylemlerin ve davranışların sürekliliğine dikkat çeken Ontolojik Güvenlik Teorisi (OGT) üzerinden İsrail’in Irak Kürdistanı’na desteğini açıklıyor. Bu makalede
tartışılacağı üzere Realist teorinin fiziksel güvenlik ve hayatta kalma çerçevesinin ötesine geçen OGT yaklaşımına göre İsrail bu desteği vermeseydi kendi ontolojik güvenliğini tehlikeye atacaktı. Referandum sürecinde İsrail, Kürdistan ve uluslararası basında çıkan demeç ve görüşlere dayanarak İsrail’in desteği irdelenecektir.
Osmanlı sonrası Ortadoğu siyasal coğrafyasının Irak, Suriye, Türkiye ve ayrıca İran’ın kesiştiği alanda yoğunlaşmalarına rağmen devletleşen topluluklar içerisinde yer alamadılar ve çoğunlukla ‘öteki’ konumuna düştüler. Bu bağlamda, 20. yüzyılın büyük bir bölümü merkezi devlet otoriterileri ile farklı Kürt grupları arasında siyasal ve kültürel
mücadeleler ile geçti. Buna parallel olarak akademik ve entellektüel anlamda da Kürtler ve Kürt Çalışmaları Ortadoğu Çalışmaları içerisinde çoğunlukla ‘öteki’ konumunda kaldı. Kürtler üzerine kısıtlı olan akademik çalışmalar ancak 20. yüzyıl sonu ve 21. yüzyıl başında Kürtlerin hem Ortadoğu’da hem de küresel anlamda daha fazla ‘görünür’ hale
gelmesi ile birlikte özellikle Avrupa ve Kuzey Amerika üniversitelerinde yaygınlaşmaya başladı. Siyaset bilimi, uluslararası ilişkiler, tarih, sosyoloji, iktisat ve antropoloji gibi farklı disiplinler ve farklı metodolojik yaklaşımlar üzerinden Kürtler ve Kürt coğrafyası daha da fazla araştırılmaya başlandı. Bu çalışma da son yıllarda ivme kazanan Kürt
Çalışmaları’nı Ortadoğu Çalışmaları içerisinde bazı kuramsal, metodolojik ve tematik konular içerisinde değerlendirmektedir. Oryantalizm ve post-kolonyal paradigmalar bağlamında Ortadoğu ve Kürt Çalışmaları karşılaştırılırken, metodoloji ve veri konusunda
Kürt Çalışmaları ele alınmaktadır. Kürt Çalışmaları’nın teritoryal sınırları ve Kürdoloji gibi kavramsal tanımlamalar ayrıca tartışılmaktadır. Bununla birlikte Ortadoğu Çalışmaları içerisinde çokça tartışılan milliyetçilik, İslam, demokratikleşme ve otoriterlik gibi konular Kürt Çalışmaları ekseninde karşılaştırmalı olarak değerlendirilmektedir. Genel
olarak, Kürt Çalışmaları’nın Ortadoğu Çalışmaları içerisinde Kürtlerin Ortadoğu’daki siyasal statüsüzlük ve güvenlikleştirme politikaları nedeniyle akademik kurumsallaşma bakımından geriden geldiği fakat hızla gelişmekte olan bir araştırma alanı olduğu ortaya
konmaktadır. Sonuç olarak, Kürt Çalışmaları’nın bu makalede tartışılan temaların ötesinde çok daha farklı temalar içerisinde de tartışılması gerektiği vurgulanmaktadır.
El propósito del presente artículo es explorar porqué y cómo algunos de los recientes levantamientos armados locales tienen la capacidad de convertirse en globales con una imagen transnacional de ‘justicia social’ mientras que otros fallan en la construcción de tal imagen a pesar de llegar a ser transnacionales. Los casos materia de análisis en este artículo son la movilización pro-Kurda bajo el liderazgo del Partido de los Trabajadores del Kurdistán (PKK por sus siglas en inglés) en Turquía y el movimiento del ejército Zapatista de Liberación pro-Maya (EZLN por sus siglas en inglés) de México. Al explicar el relativo éxito de este último, el estudio busca establecer conexiones con la literatura de la globalización, en términos generales) y en particular con la literatura del movimiento social transnacional. Particularmente el artículo se enfoca en la habilidad de los movimientos sociales para mercadear sus causas con buena imagen en la arena internacional. Como un todo, el artículo presenta varias diferencias estratégicas clave entre los dos movimientos tales como la posesión y el uso de armas, la duración de la resistencia armada y la estructura de liderazgo y organización para desempacar el por qué algunos movimientos sociales tienen más éxito en el mercadeo de sus causas como causas justas dentro de la ‘Sociedad civil global’ y porqué otros fallan en su intento de hacerlo y terminan siendo listados como organizaciones terroristas.