Marco Aurelio
| Marco Aurelio | |
|---|---|
  | |
| Sexo | mascule |
| Nascentia | 121-04-26 (Roma) |
| Decesso | 180-03-17 (Vindobona) |
| Causa de decesso | Peste |
| Loco de reposo | Castel Sant'Angelo[*] |
| Supernomine | Verissimus |
| Ethnicitate | Romans[*] |
| Citatania | Roma antique |
| Occupation | politico[*], philosopho[*], scriptor, monarcha[*] |
| Obras notabile | Meditations[*] |
| Religion | Religion in Roma antique |
| Conjuge | Faustina the Younger[*] |
| Infantes | Commodus[*], Marcus Annius Verus Caesar[*], Annia Aurelia Galeria Faustina[*], Fadilla[*], Lucilla[*], Annia Cornificia Faustina Minor[*], Vibia Aurelia Sabina[*], Titus Aurelius Fulvus Antoninus[*], Domitia Faustina[*] |
| Parentes | matre Calvisia Domitia Lucilla[*] patre Marcus Annius Verus[*], Antoninus Pius[*] |
| Fratres/sorores | Annia Cornificia Faustina[*] |
| Lingua | latino, lingua grec ancian |
| Identificatores | |
| ISNI | 000000011031946X |
| VIAF | 102895066 |
| Commons | Marcus Aurelius |
| Marco Aurelio | |
|---|---|
| Nomine regnal | |
| IMP · CAES · M · AVRELIVS · ANTONINVS · AVG | |
| Principato | 8 de martio 161 – 17 de martio 180 |
| Predecessor | Antonino Pio |
| Collega | Lucio Vero (161-169), Commodo (177 e seqq.) |
| Successor | Commodo |
| Sposa | Faustina Minor (145-175) |
| Prole | Commodo e 13 alteres |
| Nomine original | |
| M · ANNIVS · CATILIVS · SEVERVS | |
| Dynastia | antonin |
| Patre | Marco Annio Vero |
| Matre | Domitia Lucilla |
| Nate | 26 de april 121 Roma |
| Morte | 13 de octobre 54 EC (al etate de 63 annos) Vindobona (probabilemente) |
| Occupation | philosopho-rege |
| Religion | pagan |
| Nomine divin | |
| DIVVS · MARCVS, DIVVS · M · AVRELIVS o DIVVS · M · ANTONINVS | |
| |
Marco Aurelio (in latino: Marcus Aurelius Antoninus Augustus) esseva un imperator roman del seculo 2, notate como un philosopho, scriptor e general. Quando ille esseva in campania contra le invasores marcoman, ille scribeva un libro de Meditationes, partialmente autobiographic, que attesta un forte influentia del stoicismo in su pensata. Le Meditationes son un de solmente cinque obras per autores stoic a superviver in forma integre; illo es reverite hodie como un monumento a un philosophia de servicio e incumbentia.
Quanto al politica interne, Marco Aurelio ha un reputation de clementia, bon senso e humanitate, in accordo con su preceptos philosophic. Hereditario del tradition del «cinque bon imperatores», i.e. le dynastia adoptive o antonin, Marco Aurelio participava harmoniosemente in le mesme dignitate imperial que su fratre adoptive, Lucio Vero. (In obedientia al instructiones del imperator Hadriano, Antonino Pio habeva adoptate e Marco e Lucio como su proprie heredes.) Le politica externe de Marco Aurelio esseva plus difficile, gratias a un activitate hostil crescente del parte del parthos e de varie tribos «barbare». Addente a iste difficultates, un seriose pesta feriva le imperio in 166 tamben.
Un patre de 14 filios, Marco Aurelio moriva in 180 durante un expedition contra le marcomannos, probabilemente in o presso Vindobona (le actual Vienna).
In le vista del historico Cassio Dion, Marco Aurelio
- «non trovava le bon fortuna que meritava, pro que non esseva forte del corpore e se implicava in multe calamitates durante practicamente su principato integre. De mi proprie parte, io le admira tanto plus pro iste mesme ration, que facie a tal difficultates extraordinari ille superviveva ipse e preservava le imperio. Solmente un cosa le preveniva de esser completemente felice, a saper que post cultivar e educar su filio del optime maniera, iste le disappunctava enormemente.»[1]
Con Marco Aurelio termina le succession de imperatores adoptive, reputate un del epochas del Imperio Roman del plus prospere, stabile e pacific. Le regno de Commodo vadeva inaugurar un periodo de tyrannia megalomane, sequite per instabilitate e guerras civil.
Marco Aurelio esseva divinisate per le Senato post su morte. On le venerava sub le nomine de dive Marco, o como dive Marco Aurelio o dive Marco Antonino (le formas Marco Aurelio e Marco Antonino coexisteva durante su vita).
Fontes
[modificar | modificar fonte]Le fontes major que describi le vita e regno de Marcus Aurelius es fragmentari e frequentemente inaffidable. Le gruppo de fontes le plus importante, le biographias continite in le Historia Augusta, pretende esser scribite per un gruppo de autores al initio del seculo IV d.C., ma se crede que illos esseva de facto scribite per un sol autor (referite hic como 'le biographo') circa 395 d.C.[2] Le biographias posterior e le biographias de imperatores subordinate e usurpatores es inaffidable, ma le biographias anterior, derivate primarimente de fontes anterior ora perdite (Marius Maximus o Ignotus), es considerate plus precise.[3] Pro le vita e regno de Marcus, le biographias de Hadrian, Antoninus, Marcus, e Lucius es majormente affidabile, ma illos de Aelius Verus e Avidius Cassius non lo es.[4]
Un corpo de correspondentia inter le preceptore de Marcus, Fronto, e varie officieros Antonin restante in un serie de manuscritos fragmentari, que coperi le periodo circa 138 a 166.[5][6] Le proprie Meditationes de Marcus offere un fenestra a su vita interior, ma es majormente non databile e face pauc referentias specific al affaires mundan.[7] Le fonte narrative principal pro le periodo es Cassius Dio, un senator grec de Nicaea in Bithynia, qui scribeva un historia de Roma ab su fundation usque a 229 in octanta libros. Dio es essential pro le historia militar del periodo, ma su prejudicios senatorial e forte opposition al expansion imperial obscura su perspectiva.[8] Alcun altere fontes literari provide detalios specific: le scriptiones del medico Galeno super le habitos del elite Antonin, le orationes de Aelius Aristides super le temperie del tempores, e le constitutiones preservate in le Digesto e Codex Justinianeus super le obra legal de Marcus.[9] Inscriptiones e reperta numismatic supplementa le fontes literari.[10]
Referentias
[modificar | modificar fonte]- ↑ Cassio Dion (c. 229). Historia roman 71.36.3–4
- ↑ Rohrbacher, p. 5.
- ↑ Birley, Marcus Aurelius, pp. 229–230. The thesis of single authorship was first proposed in H. Dessau's 'Über Zeit und Persönlichkeit der Scriptores Historiae AugustaePatrono:' (in German), Hermes 24 (1889), pp. 337ff.
- ↑ Birley, Marcus Aurelius, p. 230. On the HA Verus, see Barnes, 'Hadrian and Lucius Verus', pp. 65–74.
- ↑ Fleury, P. 2012. "Marcus Aurelius' Letters." In A Companion to Marcus Aurelius. Edited by M. van Ackeren, 62–76. Oxford and Malden, MA: Blackwell.
- ↑ Freisenbruch, A. 2007. "Back to Fronto: Doctor and Patient in His Correspondence with an Emperor." In Ancient Letters: Classical and Late Antique Epistolography. Edited by R. Morello and A. D. Morrison, 235–256. Oxford: Oxford Univ. Press.
- ↑ Birley, Marcus Aurelius, p. 227.
- ↑ Birley, Marcus Aurelius, pp. 228–229, 253.
- ↑ Birley, Marcus Aurelius, pp. 227–228.
- ↑ Birley, Marcus Aurelius, p. 228.
