Paxoi
Παξοί (el) | ||||
Localización | ||||
---|---|---|---|---|
| ||||
Estado | Grecia | |||
División administrativa | administración descentralizada do Peloponeso, Grecia Occidental e as Illas Xónicas | |||
Periferias | rexión das Illas Xónicas | |||
Prefecturas | unidade periférica de Corfú | |||
Poboación | ||||
Poboación | 2.300 (90,91 hab./km²) | |||
Xeografía | ||||
Parte de | ||||
Superficie | 25,3 km² | |||
Medición | 3 () × 10 () km | |||
Bañado por | Mar Xónico | |||
Altitude | 248 m | |||
Identificador descritivo | ||||
Código postal | 490 82 | |||
Fuso horario | ||||
Sitio web | paxi.gr |
Paxoí ou Paxos (grego: Παξοί) é o nome dado ao grupo máis pequeno das illas Xónicas (o Heptanese). En grego é unha forma plural, refírese a un conxunto de illas, a maior das cales son Paxos e Antípaxos (unha pequena illa próxima famosa polo seu viño, e dúas das praias de area máis fina do mar Xónico). Na mitoloxía grega, Poseidón creou a illa de Corfú golpeando co seu tridente, para que el e a súa esposa Anfitrite puidesen ter un pouco de paz e tranquilidade.
Historia
[editar | editar a fonte]Aínda que posiblemente habitada desde tempos prehistóricos, crese que os fenicios foron os primeiros poboadores de Paxos. O nome crese que se deriva de Pax que significaba lousa na súa lingua.
Roma gobernou a illa desde o 2º século a.C., e durante o período bizantino, e a Idade Media foi constantemente atacada por piratas. Logo de varios gobernantes e cruzados pasaron pola illa que foi tomada polos venecianos ao final do século 14.
Durante as guerras napoleónicas as illas Xónicas foron tomadas por Francia e a alianza ruso-turca. O 13 de febreiro de 1814, a illa de Paxoí foi entregada á fragata da Royal Navy HMS Apollo e 160 soldados do 2ª de Infantaría Lixeira Grega de Cefalonia e o 35 Rexemento dos Rangers Corsos Reais. Para rematar, os británicos, estableceron a Unión Xónica en 1815. En 1864, xunto co resto da Heptanese, Paxoí foi cedida a Grecia.
Xeografía
[editar | editar a fonte]A illa ten aproximadamente dez quilómetros de longo e nalgún punto chega aos dous de ancho. A costa oeste está dominada por escarpados cantís calcarios brancos que están moi erosionados a nivel do mar existen moitas covas que se poden explorar nas excursións que saen de Gaios. Gran parte da atractiva paisaxe está cuberta de oliveiras. Estes esténdense desde Lakka, a concello portuaria do norte, a través de Magazia e ata Gaios, a capital. A produción de aceite de oliva, a fabricación de xabón e a pesca foron substituídos polo turismo como a industria principal a mediados dos sesenta, dando lugar a un auxe da construción que alterou en gran xeito a liña de costa ao redor de Gaios, a "capital" da demos(comunidade) . Hai barcos con conexións diarias en jetfoil con Kerkyra (Corfú) e co continente en Parga, así como un servizo de hidroavión regular a Corfu na tempada turística. Tamén se poden arranxar excursións a Albania (a localidade de Saranda e o magnífico asentamento Greco-romano de Butrint) cos operadores de jetfoil locais.
Comunidades e asentamentos
[editar | editar a fonte]- Antípaxos (illa próxima).
- Mogonisi (illa próxima).
- Nisaki ou Panagia (illa próxima).
- Katsonisi (illa próxima).
- Apergatika.
- Argyratika.
- Aronatika.
- Dalietatika.
- Gaios (capital).
- Gramatikeika.
- Lakka (o segundo asentamento máis grande).
- Longos (terceiro maior asentamento).
- Magazia.
- Makratika.
- Ozias.
- Plátanos (ou Fontana / Fountana).
- Porto Longos.
- Velianitatika (ou Veliantatika).
- Vlachopoulatika.
- Zenebissatika.