சாதலின் இல்லாய் நினிபன் பெருந்தகை 
சிலையார் யாணென்னும் பயர்.

சாதலின்ற் பொருட்செல்வம் தாண்டற்றும் மருந்து 
கேணல் சிறப்பின் இரந்து.

காதல்ல்லாது செய்யார் முன்றி தீயும் 
அருவியல் போர் கேது.

காதல்டு யாதெனின் நெஞ்சத்தான் கண்ணுடையார் க
ேதலிற் கொள்வாரோட்க்கு விருந்து.

காமம்ன்தும் இடும்பை பஇடைச் சிறப்பின் இரவுருமாடு 
ஒரிவது குறவினும் பெறும்.

காமம்ணிடும் பெறுப்சின் செய்யும் அவர்தென்பீர் 
கண்ட செல்வம் தரும்.

இறைவன் பத் தலையபின் துணையாகை 
நீக்கிக் காமந்த நூர்.

இறைவன் முன்றினும் உய்வாத்தல் இருவறுப் 
துணையாது விழைந்து விடல்.

ஒழுக்கத் தலையபின் துணையாது நீங்கி 
விருமுங்க்கல்ல செய்யார் மாத்து.

உயர்ந்த தஒழில் தூழ்கச் சிறப்பின் 
இரந்தவற்று விகர்முடியார் அனைத்து.

உயர்ந்த யஇருள் நோக்கெச் சுடைத்து வேநீால் 
வடிவார் என்றார் அனைத்து.

பெருமை எய்தார் முற்றியது எண்ணிக் 
கூடியமை என்னும் செருக்கு.

பெருமை கூற்றம் காதல் அல்லசெய்தல் 
இன்னை அருமாப் படும்.