Eftirfarandi er Jupyter Glósubók (e. Notebook). Jupyter Glósubækur eru vinsælasta leið upplýsingavísindamanna til að kynna niðurstöður sínar. Það má líkja þeim við 21. aldar vísindagrein.

Ég mæli með þessari brábæru grein sem fjallar meðal annars um Jupyter Glósubækur frá The Atlantic fréttablaðinu: The Scientific Paper Is Obsolete: Here's what's next.

Hér er úrtak:

The more sophisticated science becomes, the harder it is to communicate results. Papers today are longer than ever and ... depend on chains of computer programs that generate data, and clean up data, and plot data, and run statistical models on data. These programs tend to be both so sloppily written and so central to the results that it’s contributed to a replication crisis, or put another way, a failure of the paper to perform its most basic task: to report what you’ve actually discovered, clearly enough that someone else can discover it for themselves.

Jupyter Glósubækur innihalda allan kóða sem þarf til þess að staðfesta niðurstöðuna sjálf(ur), og vinna því gegn staðfestingarkrísunni sem hefur ríkt í vísindum síðastliðin ár.