حد روش
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
حد روش (با تلفظ [[الفبای آوانگاری بین‌المللی|/ʁoʃ/]]) به کمترین فاصلهٔ بین یک قمر که فاقد استحکام کششی است — یعنی تنها به واسطهٔ نیروی گرانش خودش منسجم مانده — و یک جسم سماوی دیگر گفته می‌شود که موجب فروپاشی قمر نگردد.[۱] فروپاشی قمر به علت نیروی کشندی حاصل از جسم سماوی دوم و بیشترشدن آن از جاذبهٔ خودی قمر رخ می‌دهد.
ماهواره‌ها (قمرهای مصنوعی) کوچکتر از آن هستند که متحمل نیروی کشندی قابل توجهی شوند.[۲]
اگر قمر و سیاره (جرم سماوی اصلی) دارای چگالی یکسانی باشند، حد روش حدود ۲٫۵ برابر شعاع سیاره تخمین زده می‌شود.[۳]
این حد نخستین بار توسط اخترشناس فرانسوی ادوارد روش (۱۸۲۰–۱۸۸۳ میلادی) محاسبه شد.[۲]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ "Roche Limit -- from Eric Weisstein's World of Physics". ScienceWorld (به انگلیسی). Retrieved 2014-08-19.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ "Roche limit (astronomy)". Encyclopedia Britannica (به انگلیسی). 2014. Retrieved 2014-08-19.
- ↑ "Frequently Asked Questions". Cassini Solstice Mission (به انگلیسی). 2009-09-04. Archived from the original on 23 April 2009. Retrieved 2014-08-19.
{{cite web}}: نگهداری یادکرد:تاریخ و سال (link)