Montzoi-klima tropikal
Montzoi-klima tropikala edo subekuatoriala klima tropikalaren azpimota bat da, montzoia nagusi dena, hau da, antizikloi subtropikalen mendebaldeko ertzetatik datorren itsas aire tropikal bero eta hezearen masa. Köppen sisteman Am bezala sailkatua dago eta tropikoetan izaten dute.
Azpimarratu behar da askotan montzoi-klima baino ez diote, nahiz eta tropikalak ez diren beste klima askok izen hori izan ohi duten (adibidez, montzoi-klima epela edo montzoi-klima kontinentala edo mantxuriarra).
Ezaugarriak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Montzoi-eskualdeek eurite ziklonikoen eta orografikoen bidez jasotzen dute urteko prezipitazio gehiena, nahiz eta mekanismo konbektiboak prezipitazio batzuk ere eragiten dituen. Batez beste, urteko prezipitazioa 1.500 mm ingurukoa da, baina aldaketa asko daude denbora- eta espazio-banaketan.[1][2] Montzoi-klima tropikal baten hilabeterik lehorrenak, batez beste, 60 mm baino gutxiago ditu; horregatik, kontraste zuzena egiten du sabana tropikaleko klima batekin, zeinaren hilabeterik lehorrenak 60 mm baino gutxiagoko prezipitazioa duen, eta baita hileroko prezipitazioa batez bestekoa baino txikiagoa ere. Funtsean, montzoi-klima tropikal batek sabana tropikaleko klima batek baino prezipitazio gehiago izateko joera du, edo urtaro lehor ez hain nabarmenak ditu. Montzoi-klima tropikala, sabana tropikaleko klima baino gutxiago aldatzen da tenperaturan urtebetez. Klima honek hilabete lehorragoa du, ia beti neguko solstizioaren ondoren edo handik gutxira gertatzen dena.[3] Euri gutxiago egiten duen estazio oso markatua du, eta gehieneko plubiometrikoa, Tropiko Arteko Konbergentzia Eremutik gertu dagoenean lortzen dena. Kontinenteen ekialdean gertatzen da, eta aire-masetara igotzera behartzen duen oztopo orografiko bat dagoenean indartzen da. Oso klima euritsua da udan, urtean 2.000 mm ingurukoa, gutxienez. Udako hilabete bero eta lehorren batez besteko tenperatura 27 °C eta 32 °C artekoa da, baina tenperatura maximoa 38 °C eta 48 °C artekoa da maiatzean eta ekainean.[2] Köppen sailkapenean, Am da, baina neurri batean Aw ere montzoitzat jo daiteke, benetako montzoi-klima batean haize fresko eta lehorren urtaroaren eta euri handiko haize bero eta hezeen arteko aldea markatuta egon daitekeelako, hegoaldeko Asian gertatzen den bezala.[4]
Eremuak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Af klima ekuatorialaren eta Aw sabana tropikaleko klimaren arteko mugan dago, hau da, klima tropikalaren beste bi moten artean. Klima mota honetako eremu adierazgarrienak honako hauek dira: hego-ekialdeko Asia, Ipar Amerikan Mexikoko golkoan eta Floridako hegoaldean, Ertamerikako eta Karibeko zati handi bat, Hego Amerikako eremu zabalak eta Madagaskarko kostaldea Afrikan.
Bere biozenosi tipikoa baso tropikal heze eta lehorra da, eta bere domeinu morfoklimatikoa oihan tropikalarena.
Hona hemen Miamiren datuak:
Datu klimatikoak (Miami, 1981-2010) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Hila | Urt | Ots | Mar | Api | Mai | Eka | Uzt | Abu | Ira | Urr | Aza | Abe | Urtekoa |
Batez besteko tenperatura maximoa (°C) | 25 | 26 | 27 | 28 | 30 | 32 | 33 | 33 | 32 | 30 | 28 | 25 | 29 |
Batez besteko tenperatura minimoa (°C) | 15 | 17 | 18 | 20 | 23 | 24 | 25 | 25 | 25 | 23 | 20 | 17 | 21 |
Euria (mm) | 41 | 57 | 76 | 80 | 137 | 245 | 165 | 226 | 250 | 161 | 83 | 52 | 1572.5 |
Euri egunak (≥ 0.01 inch) | 6.9 | 6.5 | 7.0 | 6.4 | 10.0 | 16.4 | 16.9 | 18.9 | 17.9 | 12.7 | 8.4 | 7.2 | 135.2 |
Eguzki orduak | 220.1 | 217.5 | 275.9 | 294.0 | 300.7 | 288.0 | 310.0 | 288.3 | 261.0 | 260.4 | 222.0 | 217.0 | 3154.9 |
Iturria: https://www.nws.noaa.gov/climate/xmacis.php?wfo=mfl NOAA |
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ (Gaztelaniaz) «9.4.2: Clima de Monzón Tropical» LibreTexts Español 2022-10-30.
- ↑ a b (Gaztelaniaz) Hazan. (2018-09-19). «Clima Monzónico, Ubicación, Vegetación Natural, Climatología, Geografía» Ecologia.
- ↑ (Ingelesez) Hess, Darrel. (2000). Physical geography : a landscape appreciation. (6. argitaraldia) Prentice Hall ISBN 0-13-020263-0. OCLC .43724491.
- ↑ Irene Sendiña & Vicente Pérez. (2006). Fundamentos de meteorología. U. Santiago de Compostela.