Vital Brazil
| Vital Brazil | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| Naskiĝo | la 28-an de aprilo 1865 en Campanha, Minas-Ĝerajso, Brazilo | ||||
| Morto | 8-a de majo 1950 (85 jaroj) en Rio-de-Ĵanejrio, Brazilo | ||||
| Religio | Kristano | ||||
| Lingvoj | portugala vd | ||||
| Ŝtataneco | Brazilano | ||||
| Familio | |||||
| Edz(in)o | Dinah Carneiro Vianna de Oliveira (en)   vd
| ||||
| Infanoj | Acácia Brazil de Mello (en) vd
| ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | biologo kuracisto imunologo herpetologist (en) vd
| ||||
| Laborkampo | Imunologio | ||||
| Labor-institucioj | Instituto Butantan | ||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Vital Brazil Mineiro da Campanha[1], konata kiel Vital Brazil (28-a de aprilo 1865 - 8-a de majo 1950) estis brazila kuracisto, biomedicina sciencisto kaj imunologo, konata pro la malkovro de la ĝeneralvalida kontraŭserpenta serumo uzita por trakti mordojn de venenaj serpentoj de la genroj Crotalus, Bothrops kaj Elaps[2]. Li ankaŭ estis la unua se temas pri evoluigi kontraŭ-skorpian kaj kontraŭ-araneajn serumojn. Li estis la fondinto de la Butantan Instituto, esplora centro situanta en San-Paŭlo, la unua en la mondo dediĉita ekskluzive al baza kaj aplikata toksologio, nome la scienco pri venenaj bestoj.[3][4]
Vital Brazil tiel komencis serion de eksperimentaj esploroj, kaj en 1901 li povis pruvi, ke monovalentaj serumoj kontraŭ aziaj specioj estas nepraktikaj kontraŭ sudamerikaj serpentoj, kaj procedis al disvolvigo de siaj unuaj monovalentaj serumoj kontraŭ la plej oftaj envenenigoj en Brazilo, tiuj produktitaj de la genroj Bothrops, Crotalus kaj Elaps (reprezentitaj respektive de la jararaka serpento, de la krotalo kaj de la korala serpento). Li trovis plurajn klinikajn kaj biokemiajn similecojn inter kaj eŭropaj kaj krotalaj envenenigoj kaj tial li estis la unua kiu atingis polivalentan serumon, t.e., samtempe efikan kontraŭ ambaŭ specioj, kio reprezentis sukcesegon kontraŭ la severa mortindico kaŭzita de ĉi tiuj specioj en norda, centra kaj suda Ameriko. En kelkaj jardekoj, tiu mortindico, kiu estis pli alta ol 25% ĝis 20% de morditaj homoj, falis al malpli ol 2%.
Instituto Butantan
[redakti | redakti fonton]
Vital Brazil estis la kreinto de la Instituto Butantan, en San-Paŭlo, kiu estis instalita sur malnova bieno malproksima de la urbo, aĉetita de la registaro de la ŝtato San-Paŭlo por ke funkciu laboratorio por produktado de vakcinoj.
La aĉeta dokumento por la bieno estas datita la 24an de decembro 1899. De tiu malfortika kaj malfacila komenco, la Instituto kreskis rapide. En 1901, li jam produktis kontraŭ-pestajn kaj kontraŭ-serpentajn serumojn, tial la nomon Instituto Serunterápico de la ŝtato San-Paŭlo. En 1925, ĝi estis renomita Instituto Butantan.[3]
La Instituto restas centro de referenco kaj plejboneco en pluraj sciencaj areoj[5]
La graveco
[redakti | redakti fonton]
La malkovro fare de Vital Brazil pri la specifeco de antipiretaj serumoj estigis novan koncepton en imunologio, kaj lia laboro pri la dozo de antipiretaj serumoj generis teknologion senprecedencan. La kreado de specifaj kontraŭperspirantaj serumoj kaj la versa kontraŭ-serpentan ofertis al medicino, por la unua fojo, vere efikan produkton en la kuracado de serpentaĵoj, kiuj, sen anstataŭaĵo, daŭre savis centojn da vivoj en la lastaj cent jaroj.[3]
Konservita dum scienca konferenco en Usono en 1915, lia laboro baldaŭ vekis la intereson de Eŭropo, kie li tiutempe estis ĉe la avangardo de medicina esplorado kaj akiris tutmondan agnoskon. La Instituto Butantan reprezentas limŝtonon en la brazila eksperimenta scienco. Disvolvante signifan nombron de altkvalita scienca esplorado, edukante kamparajn popolojn al adopto de kuracado kaj antaŭzorgo de serpentmordoj kaj kreado de tio, kio eble estis la unua efika instruado por plenkreskuloj, ĉi tiu Instituto ludis tiutempe gravan socian rolon.[3]
Instituto Vital Brazil
[redakti | redakti fonton]Post forlaso de la direkto al Instituto Butantan en 1919, Vitala Brazilo iris al Rio-de-Ĵanejro. Malgraŭ esti invitita de Carlos Chagas por labori en Manguinhos (renomita FioCruz), li decidis fondi novan laboratorion, ĉar li opiniis, ke Brazilo bezonas pli da sciencaj institucioj, kie studado kaj esplorado zorgos solvi iliajn gravajn problemojn.
En Niterói, kun la subteno de la tiama prezidanto de la ŝtato Rio-de-Ĵanejro, d-ro Raul de Morais Veiga, li fondis la Instituton Vital-Brazil, la nunan Instituton Vitalan Brazilon SA (Centro por Esploro, Instruado, Disvolviĝo kaj Produktado de Imunobiologiaj Medicinoj, Enportoj kaj Teknologio por Sano), en julio 1919.
La nunaj instalaĵoj, konsiderataj juvelo de moderna arkitekturo[6], projektitaj kaj konstruitaj de Álvaro Vital Brazil, tiam 34-jara filo de sciencisto Vital Brazilo, unu el la grandaj nomoj de moderna brazila arkitekturo apud Lúcio Costa kaj Oscar Niemeyer, malfermiĝis la 11an de septembro 1943 kun ĉeesto de la prezidanto de la respubliko, Getúlio Vargas. Ili okupas areon de 100 mil m² kaj konstruaĵon de 20 mil m², en la kvartalo Vital Brazil, en la urbo Niterói.
Ĝia seriozeco, persistemo kaj sindediĉo igis tiun Instituton alia grava esplorcentro, unika por sia organizo sur la landa nivelo kaj internacie agnoskita scienca starigo pro la valora laboro farita tie.