Saltu al enhavo

Aŭdo

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Aŭdo estas la maniero, per kiu oni uzas la senson (nomitan aŭdado) per siaj oreloj, por percepti sonojn. Kiam io faras sonon, vere ĝi faras ondojn de moviĝanta aerpremo. La aeraj molekuloj mem ne iras longe for, sed la ondoj iras de iu loko al alia, eble grandan distancon. La moviĝanta aero igas parton de la ena orelo moviĝi, vibri kiel membrano de tamburo (kio okazas pri la miringo), kaj ties movoj estas konsciataj en la cerbo pere de la aŭdonervo. Pli granda frekvenco de movado kreas pli altan sonon, kaj malpli granda frekvenco kreas pli malaltan.

Oni konsideras, ke homo aŭdas sonojn, kies frekvencoj estas inter 20 Hz kaj 20 000 Hz.

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Ekzistas pluraj proverboj pri aŭdado en la Proverbaro Esperanta de L. L. Zamenhof, inter ili[1]:

  • Citaĵo
     Kiu aŭskultas, kie li ne devas, tiu aŭdas, kion li ne revas. 
  • Citaĵo
     Parolanto semas, aŭdanto rikoltas. 
  • Citaĵo
     Unu vido taŭgas pli ol dek aŭdoj. 

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. Lernu. Arkivita el la originalo je 2011-12-25. Alirita 2008-12-21 .