plægja

See also: plœgja

Icelandic

Etymology

From Old Norse plœgja, from Proto-Germanic *plōgijaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʰlaiːja/

  Rhymes: -aiːja

Verb

plægja (weak verb, third-person singular past indicative plægði, supine plægt)

1. to plough/plow [intransitive or with accusative]

   Synonym: erja

Conjugation

plægja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að plægja
supine (sagnbót)		plægt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		plægjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég plægi	við plægjum	present (nútíð)	ég plægi	við plægjum
	þú plægir	þið plægið		þú plægir	þið plægið
	hann, hún, það plægir	þeir, þær, þau plægja		hann, hún, það plægi	þeir, þær, þau plægi
past (þátíð)	ég plægði	við plægðum	past (þátíð)	ég plægði	við plægðum
	þú plægðir	þið plægðuð		þú plægðir	þið plægðuð
	hann, hún, það plægði	þeir, þær, þau plægðu		hann, hún, það plægði	þeir, þær, þau plægðu
imperative (boðháttur)	plæg (þú)	plægið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	plægðu	plægiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

plægjast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að plægjast
supine (sagnbót)		plægst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		plægjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég plægist	við plægjumst	present (nútíð)	ég plægist	við plægjumst
	þú plægist	þið plægist		þú plægist	þið plægist
	hann, hún, það plægist	þeir, þær, þau plægjast		hann, hún, það plægist	þeir, þær, þau plægist
past (þátíð)	ég plægðist	við plægðumst	past (þátíð)	ég plægðist	við plægðumst
	þú plægðist	þið plægðust		þú plægðist	þið plægðust
	hann, hún, það plægðist	þeir, þær, þau plægðust		hann, hún, það plægðist	þeir, þær, þau plægðust
imperative (boðháttur)	plægst (þú)	plægist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	plægstu	plægisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

plægður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	plægður	plægð	plægt		plægðir	plægðar	plægð
accusative (þolfall)	plægðan	plægða	plægt		plægða	plægðar	plægð
dative (þágufall)	plægðum	plægðri	plægðu		plægðum	plægðum	plægðum
genitive (eignarfall)	plægðs	plægðrar	plægðs		plægðra	plægðra	plægðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	plægði	plægða	plægða		plægðu	plægðu	plægðu
accusative (þolfall)	plægða	plægðu	plægða		plægðu	plægðu	plægðu
dative (þágufall)	plægða	plægðu	plægða		plægðu	plægðu	plægðu
genitive (eignarfall)	plægða	plægðu	plægða		plægðu	plægðu	plægðu

Derived terms

• dagplægja

Related terms

• plógur