niepokojący

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From niepokoić +‎ -ący.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ɲɛ.pɔ.kɔˈjɔn.t͡sɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔnt͡sɘ
  • Syllabification: nie‧po‧ko‧ją‧cy

Adjective

[edit]

niepokojący (comparative bardziej niepokojący, superlative najbardziej niepokojący, derived adverb niepokojąco)

  1. worrying, alarming, disturbing, anxious, bothering, distressing, uncanny, uneasy, unsettling, disquieting, worrisome

Declension

[edit]

Participle

[edit]

niepokojący (active adjectival)

  1. active adjectival participle of niepokoić
[edit]
adjective
nouns
verbs

Further reading

[edit]