Jump to content

அவை

From Wiktionary, the free dictionary

Tamil

[edit]

Pronunciation

[edit]

Etymology 1

[edit]

Borrowed from Sanskrit सभा (sabhā́, assembly, congregation), doublet of சபை (capai).

Noun

[edit]

அவை (avai)

  1. assembly of men
  2. assembly of learned men
  3. learned men, poets
Declension
[edit]
ai-stem declension of அவை (avai)
Singular Plural
Nominative அவை
avai
அவைகள்
avaikaḷ
Vocative அவையே
avaiyē
அவைகளே
avaikaḷē
Accusative அவையை
avaiyai
அவைகளை
avaikaḷai
Dative அவைக்கு
avaikku
அவைகளுக்கு
avaikaḷukku
Genitive அவையுடைய
avaiyuṭaiya
அவைகளுடைய
avaikaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative அவை
avai
அவைகள்
avaikaḷ
Vocative அவையே
avaiyē
அவைகளே
avaikaḷē
Accusative அவையை
avaiyai
அவைகளை
avaikaḷai
Dative அவைக்கு
avaikku
அவைகளுக்கு
avaikaḷukku
Benefactive அவைக்காக
avaikkāka
அவைகளுக்காக
avaikaḷukkāka
Genitive 1 அவையுடைய
avaiyuṭaiya
அவைகளுடைய
avaikaḷuṭaiya
Genitive 2 அவையின்
avaiyiṉ
அவைகளின்
avaikaḷiṉ
Locative 1 அவையில்
avaiyil
அவைகளில்
avaikaḷil
Locative 2 அவையிடம்
avaiyiṭam
அவைகளிடம்
avaikaḷiṭam
Sociative 1 அவையோடு
avaiyōṭu
அவைகளோடு
avaikaḷōṭu
Sociative 2 அவையுடன்
avaiyuṭaṉ
அவைகளுடன்
avaikaḷuṭaṉ
Instrumental அவையால்
avaiyāl
அவைகளால்
avaikaḷāl
Ablative அவையிலிருந்து
avaiyiliruntu
அவைகளிலிருந்து
avaikaḷiliruntu

Etymology 2

[edit]

From Proto-Dravidian *aw-ay (those persons). Cognate with Kannada ಅವು (avu), Malayalam അവ (ava), Telugu అవి (avi).

Pronoun

[edit]

அவை (avai)

  1. those; plural of அது (atu, that)

References

[edit]
  • University of Madras (1924–1936) “அவை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press