żydowski

Polish

Etymology

From żyd +‎ -owski.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʐɘˈdɔf.ski/

• Audio 1:

  (file)

• Audio 2:

  (file)

• Rhymes: -ɔfski
• Syllabification: ży‧dow‧ski

Adjective

żydowski (not comparable, no derived adverb)

1. (relational) Jewish

Declension

Declension of żydowski (velar)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	żydowski		żydowska	żydowskie	żydowscy	żydowskie
genitive	żydowskiego		żydowskiej	żydowskiego	żydowskich
dative	żydowskiemu, żydowsku1		żydowskiej	żydowskiemu, żydowsku1	żydowskim
accusative	żydowskiego	żydowski	żydowską	żydowskie	żydowskich	żydowskie
instrumental	żydowskim		żydowską	żydowskim	żydowskimi
locative	żydowskim		żydowskiej	żydowskim	żydowskich

¹Archaic.

Noun

żydowski m inan

1. Yiddish (West Germanic, or more specifically High German, language that developed from Middle High German dialects, with an admixture of vocabulary from multiple source languages, including Hebrew-Aramaic, Romance, Slavic, English, etc., and mostly written in Hebrew characters, which is used mainly among Ashkenazic Jews from Central and Eastern Europe)

   Synonym: jidysz

Derived terms

nouns

• ryba po żydowsku
• żydowskość

 

Further reading

• żydowski in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• żydowski in Polish dictionaries at PWN