kultywator

Polish

Etymology

Internationalism; compare English cultivator, French cultivateur, German Kultivator.

Pronunciation

• IPA^(key): /kul.tɘˈva.tɔr/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -atɔr
• Syllabification: kul‧ty‧wa‧tor

Noun

kultywator m inan

1. (agriculture) cultivator (device used to loosen or stir the soil)

   Synonym: drapacz

Declension

Declension of kultywator

	singular	plural
nominative	kultywator	kultywatory
genitive	kultywatora	kultywatorów
dative	kultywatorowi	kultywatorom
accusative	kultywator	kultywatory
instrumental	kultywatorem	kultywatorami
locative	kultywatorze	kultywatorach
vocative	kultywatorze	kultywatory

Noun

kultywator m pers (female equivalent kultywatorka)

1. (literary) cultivator (person who ensures that an element of culture is not forgotten and that it develops)

Declension

Declension of kultywator

	singular	plural
nominative	kultywator	kultywatorzy/kultywatory (deprecative)
genitive	kultywatora	kultywatorów
dative	kultywatorowi	kultywatorom
accusative	kultywatora	kultywatorów
instrumental	kultywatorem	kultywatorami
locative	kultywatorze	kultywatorach
vocative	kultywatorze	kultywatorzy

Derived terms

adjective

• kultywatorowy

 

verb

• kultywatorować impf

 

Related terms

adjective

• kultywacyjny

 

noun

• kultywacja

 

verb

• kultywować impf

 

Further reading

• kultywator in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kultywator in Polish dictionaries at PWN