hvískra

Icelandic

Verb

hvískra (weak verb, third-person singular past indicative hvískraði, supine hvískrað)

1. to whisper

Declension

hvískra — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að hvískra
supine (sagnbót)		hvískrað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hvískrandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hvískra	við hvískrum	present (nútíð)	ég hvískri	við hvískrum
	þú hvískrar	þið hvískrið		þú hvískrir	þið hvískrið
	hann, hún, það hvískrar	þeir, þær, þau hvískra		hann, hún, það hvískri	þeir, þær, þau hvískri
past (þátíð)	ég hvískraði	við hvískruðum	past (þátíð)	ég hvískraði	við hvískruðum
	þú hvískraðir	þið hvískruðuð		þú hvískraðir	þið hvískruðuð
	hann, hún, það hvískraði	þeir, þær, þau hvískruðu		hann, hún, það hvískraði	þeir, þær, þau hvískruðu
imperative (boðháttur)	hvískra (þú)	hvískrið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	hvískraðu	hvískriði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hvískrast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að hvískrast
supine (sagnbót)		hvískrast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hvískrandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hvískrast	við hvískrumst	present (nútíð)	ég hvískrist	við hvískrumst
	þú hvískrast	þið hvískrist		þú hvískrist	þið hvískrist
	hann, hún, það hvískrast	þeir, þær, þau hvískrast		hann, hún, það hvískrist	þeir, þær, þau hvískrist
past (þátíð)	ég hvískraðist	við hvískruðumst	past (þátíð)	ég hvískraðist	við hvískruðumst
	þú hvískraðist	þið hvískruðust		þú hvískraðist	þið hvískruðust
	hann, hún, það hvískraðist	þeir, þær, þau hvískruðust		hann, hún, það hvískraðist	þeir, þær, þau hvískruðust
imperative (boðháttur)	hvískrast (þú)	hvískrist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	hvískrastu	hvískristi *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hvískraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hvískraður	hvískruð	hvískrað		hvískraðir	hvískraðar	hvískruð
accusative (þolfall)	hvískraðan	hvískraða	hvískrað		hvískraða	hvískraðar	hvískruð
dative (þágufall)	hvískruðum	hvískraðri	hvískruðu		hvískruðum	hvískruðum	hvískruðum
genitive (eignarfall)	hvískraðs	hvískraðrar	hvískraðs		hvískraðra	hvískraðra	hvískraðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hvískraði	hvískraða	hvískraða		hvískruðu	hvískruðu	hvískruðu
accusative (þolfall)	hvískraða	hvískruðu	hvískraða		hvískruðu	hvískruðu	hvískruðu
dative (þágufall)	hvískraða	hvískruðu	hvískraða		hvískruðu	hvískruðu	hvískruðu
genitive (eignarfall)	hvískraða	hvískruðu	hvískraða		hvískruðu	hvískruðu	hvískruðu

Synonyms

• hvísla
• pukra
• pískra

Old Norse

Etymology 1

From Proto-Germanic *hwīskrōną.

Verb

hvískra

1. to whisper

Conjugation

Conjugation of hvískra — active (weak class 2)

infinitive	hvískra
present participle	hvískrandi
past participle	hvískraðr
indicative	present	past
1st-person singular	hvískra	hvískraða
2nd-person singular	hvískrar	hvískraðir
3rd-person singular	hvískrar	hvískraði
1st-person plural	hvískrum	hvískruðum
2nd-person plural	hvískrið	hvískruðuð
3rd-person plural	hvískra	hvískruðu
subjunctive	present	past
1st-person singular	hvískra	hvískraða
2nd-person singular	hvískrir	hvískraðir
3rd-person singular	hvískri	hvískraði
1st-person plural	hvískrim	hvískraðim
2nd-person plural	hvískrið	hvískraðið
3rd-person plural	hvískri	hvískraði
imperative	present
2nd-person singular	hvískra
1st-person plural	hvískrum
2nd-person plural	hvískrið

Conjugation of hvískra — mediopassive (weak class 2)

infinitive	hvískrask
present participle	hvískrandisk
past participle	hvískrazk
indicative	present	past
1st-person singular	hvískrumk	hvískruðumk
2nd-person singular	hvískrask	hvískraðisk
3rd-person singular	hvískrask	hvískraðisk
1st-person plural	hvískrumsk	hvískruðumsk
2nd-person plural	hvískrizk	hvískruðuzk
3rd-person plural	hvískrask	hvískruðusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	hvískrumk	hvískruðumk
2nd-person singular	hvískrisk	hvískraðisk
3rd-person singular	hvískrisk	hvískraðisk
1st-person plural	hvískrimsk	hvískraðimsk
2nd-person plural	hvískrizk	hvískraðizk
3rd-person plural	hvískrisk	hvískraðisk
imperative	present
2nd-person singular	hvískrask
1st-person plural	hvískrumsk
2nd-person plural	hvískrizk

Descendants

• Icelandic: hvískra
• >? Norn: hvista
• Norwegian Nynorsk: kviskra, kviska
  • → Norwegian Bokmål: kviskre
• Swedish: viska
• Danish: hviske
  • Norwegian Bokmål: hviske

Etymology 2

Noun

hvískra

1. indefinite genitive plural of hvískr

References

• hvískra in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.