heugelijk

Dutch

Alternative forms

heuglijk

Etymology

From Middle Dutch heugelijc, equivalent to heug +‎ -(e)lijk. The original meaning of the first component, also found in verheugen (“to make happy”), was “joy”, giving rise to the original meaning of “joyous”. A second sense arose by reinterpretation under the influence of later heugen (“to remember”).^[1]

Pronunciation

IPA^(key): /ˈɦøːɣə.lək/
Audio: (file)

Adjective

heugelijk (comparative heugelijker, superlative heugelijkst)

joyous, festive
memorable

Declension

Declension of heugelijk
uninflected	heugelijk
inflected	heugelijke
comparative	heugelijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		heugelijk	heugelijker	het heugelijkst het heugelijkste
indefinite	m./f. sing.	heugelijke	heugelijkere	heugelijkste
	n. sing.	heugelijk	heugelijker	heugelijkste
	plural	heugelijke	heugelijkere	heugelijkste
definite		heugelijke	heugelijkere	heugelijkste
partitive		heugelijks	heugelijkers	—

References

^ Philippa, Marlies, Debrabandere, Frans, Quak, Arend, Schoonheim, Tanneke, van der Sijs, Nicoline (2003–2009) Etymologisch woordenboek van het Nederlands (in Dutch), Amsterdam: Amsterdam University Press

[1] Philippa, Marlies, Debrabandere, Frans, Quak, Arend, Schoonheim, Tanneke, van der Sijs, Nicoline (2003–2009) Etymologisch woordenboek van het Nederlands (in Dutch), Amsterdam: Amsterdam University Press

[1]