ποτό

Greek

Etymology

From Ancient Greek ποτόν (potón), noun use of the neuter form of ποτός (potós, “drinkable”), from Proto-Hellenic *potós, from Proto-Indo-European *ph₃tós (“(having been) drunk; having drunk”), derived from the root *peh₃- (“to drink”). Cognate with Italian poto.

Pronunciation

• IPA^(key): /poˈto/

Noun

ποτό • (potó) n (plural ποτά)

1. beverage, drink

Declension

Declension of ποτό

	singular	plural
nominative	ποτό (potó)	ποτά (potá)
genitive	ποτού (potoú)	ποτών (potón)
accusative	ποτό (potó)	ποτά (potá)
vocative	ποτό (potó)	ποτά (potá)

Related terms

• απότιστος (apótistos, “unwatered”, adjective)
• κρασοπότηρο n (krasopótiro, “wine glass”)
• ποτάμι n (potámi, “river, stream”)
• ποταμός m (potamós, “river, stream”)
• ποτηράκι n (potiráki, “small glass”)
• ποτήρι n (potíri, “glass, tumbler”)
• πότης m (pótis, “drinker”)
• ποτίζω (potízo, “to water, to irrigate”)
• πότισμα n (pótisma, “watering”)
• ποτιστήρι f (potistíri, “watering can”)
• ποτιστής m (potistís, “waterer”)
• ποτιστικός (potistikós, “watering”, adjective)
• ποτίστρα f (potístra, “water trough, watering hole”)
• ποτοαπαγόρευση f (potoapagórefsi, “prohibition”)
• ποτοποιείο n (potopoieío, “distillery”)
• ποτοποιός m (potopoiós, “distiller”)
• ποτοπωλείο n (potopoleío, “wine shop”)
• πότρια f (pótria, “drinker”)

References

• ποτό, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

Further reading

• ποτό on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el