affix

Αγγλικά (en)

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
affix	affixes

affix ^(en)

• (γλωσσολογία) πρόσφυμα, παράθημα

Ρήμα

ενεστώτας	affix
γ΄ ενικό ενεστώτα	affixes
αόριστος	affixed
παθητική μετοχή	affixed
ενεργητική μετοχή	affixing

affix ^(en)

• (μεταβατικό) κολλάω, επικολλώ

  ⮡  I affixed two pieces of wood together.

  Κολλάω δυο ξύλα.

  ≈ συνώνυμα: → δείτε τη λέξη stick