Μετάβαση στο περιεχόμενο

Westlife

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Westlife
Οι Westlife στην περιοδεία Βαρύτητα, τον Οκτώβριο του 2011 στο Ανόι
Βιογραφικό
ΚαταγωγήΣλίγκο+Δουβλίνο, Ιρλανδία
ΕίδηΠοπ
Παρουσία
  • 1998–2012
  • 2018–σήμερα
Δισκογραφικές
Συνεργασία
Ιστοσελίδαwestlife.com
Μέλη
  • Σέιν Φίλαν
  • Μαρκ Φίχιλι
  • Κίαν Έγκαν
  • Νίκι Μπάιρν
Πρώην μέλη
  • Μπράιαν Μακφάντεν
Westlife
Οι Westlife τραγούδησαν στην Απονομή των Νόμπελ Ειρήνης το 2009
Είδος τέχνηςποπ μουσική, Μπλου-άιντ σόουλ, ποπ ροκ και οπερατική ποπ
ΒραβεύσειςThe Record of the Year και Premios Oye!
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Οι Westlife (σύντμηση: W ή WL) είναι ιρλανδικό ποπ συγκρότημα τραγουδιστών, που σχηματίστηκε το 1998 στο Σλίγκο, διαλύθηκαν το 2012 και επανασυνδέθηκαν το 2018. Υπέγραψαν πρώτα με τον Σάιμον Κάουελ στο Ηνωμένο Βασίλειο, τον Κλάιβ Ντέιβις στις ΗΠΑ και είχαν για μάνατζερ τους Λούις Γουολς και Σόνι Ταχάρ.[1] Τώρα, το συγκρότημα αποτελείται από τους Σέιν Φίλαν, Μαρκ Φίχιλι, Κίαν Έγκαν και Νίκι Μπάιρν.

Οι Westlife έγιναν διάσημοι με το ντεμπούτο του διεθνούς ομώνυμου μουσικού άλμπουμ τους, Westlife (1999). Ακολούθησαν τα Coast to Coast (2000), World of Our Own (2001), Unbreakable - The Greatest Hits Vol. 1 (2002) και Turnaround (2003), με τα οποία συνεχίστηκαν οι επιτυχίες της ομάδας παγκοσμίως. Πριν από την έναρξη της Περιοδείας:Turnaround το 2004, ένα από τα αρχικά μέλη, ο Μπράιαν Μακφάντεν, αποχώρησε από το συγκρότημα. Τα τέσσερα εναπομείναντα μέλη συνέχισαν ως ομάδα και κυκλοφόρησαν τα άλμπουμ με διασκευές "Let's Be Frank" (2004) και "The Love Album" (2006) και τα μουσικά άλμπουμ Face to Face (2005) και Back Home (2007). Μετά από παύση των ηχογραφήσεων για σχεδόν ένα χρόνο το 2008, επανασυνδέθηκαν και κυκλοφόρησαν τα μουσικά άλμπουμ We Are (2009) και Gravity (2010), καθώς και το άλμπουμ συλλογής "Greatest Hits" (2011). Μετά από οκτώ χρόνια, το κουαρτέτο κυκλοφόρησε το 11ο μουσικό άλμπουμ, με τίτλο Spectrum, το 2019. Το πρώτο του σινγκλ "Hello My Love " κυκλοφόρησε την 10η Ιανουαρίου 2019, το 2ο σινγκλ "Better Man " την 29 Μαρτίου 2019, το 3ο σινγκλ " Dynamite " την 5η Ιουλίου 2019 και το 4ο σιγνκλ είχε τίτλο "My Blood".

Οι Westlife έχουν πραγματοποιήσει πάνω από 45 εκατομμύρια πωλήσεις μουσικών άλμπουμ [2][3] και συνολικά 55 εκατομ. πωλήσεις δίσκων σε όλον τον κόσμο.[4] 33 άλμπουμ κορυφώθηκαν στην πρώτη θέση παγκοσμίως από το 1999 έως το 2011. Το επίσημο κανάλι τους στο YouTube έχει πάνω από ένα δισεκατομμύριο προβολές και περισσότερους από 2,2 εκατομμύρια συνδρομητές,[5] έχουν στριμαριστεί πάνω από 300 εκατομμύρια φορές,[6] το 2018 είχαν περισσότερα από 550 στριμ στο Spotify και τον Μάιο του 2019 είχαν περισσότερους από ένα εκατομμύριο οπαδούς στην εν λόγω πλατφόρμα πολυμεσικής μετάδοσης συνεχούς ροής. Έχουν περισσότερους από ένα εκατομμύριο οπαδούς στη μεγαλύτερη εφαρμογή στριμ μουσικής στην Κίνα, την QQ Music. Έχουν κυκλοφορήσει σινγκλ που έγιναν επιτυχίες, όπως τα: "Swear It Again", "If I Let You Go", "Flying Without Wings", "I Have a Dream", "Seasons in the Sun", "Fool Again", "My Love", "What Makes a Man", "Uptown Girl", "Unbreakable", "When You're Looking Like That", "Queen of My Heart", "Mandy", "Tonight", "Hey Whatever", "You Raise Me Up", "Bop Bop Baby", "The Rose", και "World of Our Own". 19 από τα 29 σινγκλ τους που κυκλοφόρησαν μόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο έχουν πιστοποιήσεις από το 1999 έως το 2019, 17 από τα 29 σινγκλ έφτασαν στις 2 κορυφαίες θέσεις του Βρετανικού Πίνακα Κατατάξεων το 1999-2009, και 24 από τα 29 έφτασαν τις 2 κορυφαίες θέσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο. Είναι το αγορίστικο συγκρότημα που είναι δεύτερο στον αριθμό πιστοποιήσεων του Βρετανικού Πίνακα, με πρώτους τους Take That. Επίσης, έχουν τις περισσότερες πιστοποιήσεις για σινγκλ ποπ συγκροτήματος και ανδρικού συγκροτήματος στον Πίνακα των Νο. 1 καλλιτεχνών του ΗΒ, από τον καιρό των Beatles .

Είναι οι κάτοχοι των ακόλουθων παγκόσμιων ρεκόρ Γκίνες: πρώτα ότι επέτυχαν 7 διαδοχικές φορές την 1η θέση στα σινγκλ του Ηνωμένου Βασιλείου, τις περισσότερες δημόσιες εμφανίσεις ποπ συγκροτήματος σε 36 ώρες, τα περισσότερα σιγνκλ που έκαναν ντεμπούτο στο Νο. 1 του Βρετανικού πίνακα, και είναι το συγκρότημα που πραγματοποίησε τις περισσότερες πωλήσεις δίσκων στο Ηνωμένο Βασίλειο τον 21ο αιώνα.[7][8][9]

Σύμφωνα με την Βρετανική φωνογραφική βιομηχανία (BPI), οι Westlife έχουν πιστοποιηθεί για 12 εκατομμύρια άλμπουμ και 8,4 εκατομμύρια σινγκλ στο Ηνωμένο Βασίλειο.[10][11] Επί του παρόντος, κατατάσσονται στην 24η θέση ως προς τα περισσότερα νούμερο ένα άλμπουμ όλων των εποχών.[12] Η ομάδα έχει κυκλοφορήσει 14 νούμερο ένα σινγκλ ως αναγνωρισμένοι καλλιτέχνες μόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο. 16 κορυφώθηκαν εντός των 2 πρώτων θέσεων, 19 στις τρεις, 22 στις πέντε, 25 στις δέκα, 26 στις είκοσι, 27 στις 30, 28 στις 40 και 29 στις 75, και επίσης 7 δίσκοι τους έφτασαν στην 1η θέση και συνολικά 11 κορυφώθηκαν στις 4 πρώτες θέσεις, καθιστώντας τους πιο παραγωγικούς καλλιτέχνες στην κορυφή του Ιρλανδικού Πίνακα. Το 2012, η Official Charts Company κατέταξε τους Westlife στην 34η θέση των καλλιτεχνών με τις περισσότερες πωλήσεις σινγκλ, στην 16η θέση των συγκροτημάτων με τις περισσότερες πωλήσεις, και στην 14η θέση των αγορίστικων ποπ συγκροτημάτων με τις περισσότερες επιτυχίες στο τοπ 10, στην ιστορία της βρετανικής μουσικής.[13]

Οι Westlife είναι λοιπόν ένα από τα πιο επιτυχημένα μουσικά συγκροτήματα όλων των εποχών και ένα από τα λίγα αγορίστικα συγκροτήματα που η επιτυχία τους συνεχίστηκε για πολύ καιρό μετά την κορύφωσή. Στις κατατάξεις των αγορίστικων συγκροτημάτων με τις περισσότερες πωλήσεις όλων των εποχών, βρίσκονται στην όγδοη θέση παγκοσμίως, στην πρώτη θέση των συγκροτημάτων από την Ιρλανδία παγκοσμίως, στην πρώτη θέση των μη Αμερικανικών συγκροτημάτων μετά τους Bay City Rollers το '70, και είναι οι μοναδικοί που δεν έκαναν θραύση στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Οι Westlife δεν έχουν μπει δυνατά στην αμερικανική αγορά μέχρι στιγμής, με μόνο ένα επιτυχημένο σινγκλ το 2000, το "Swear It Again". Εντούτοις, οι Ηνωμένες Πολιτείες κατατάχθηκαν στις πέντε πρώτες θέσεις ως προς τον αριθμό των προβολών, με συνολικά άνω των 30 εκατομμυρίων ετήσια, στο επίσημο κανάλι τους στο YouTube, όπου πολλά βίντεο μεταφορτώθηκαν από τον Ιούνιο του 2018.[14]

Το συγκρότημα έχει λάβει πολλά βραβεία, με συμπεριλαμβανόμενα ένα Παγκόσμιο Μουσικό Βραβείο, δύο βραβεία Brit, τέσσερα βραβεία MTV, τέσσερα βραβεία Record of the Year, και συνολικά 97 βραβεία και 20 υποψηφιότητες (με μη συμπεριλαμβανόμενα τα βραβεία των σόλο καλλιτεχνών) ως τώρα. Ως προς τις ζωντανές εμφανίσεις τους, οι Westlife έχουν 5,5 εκατομμύρια πωλήσεις εισιτηρίων για τις 13 συναυλίες τους παγκοσμίως μέχρι στιγμής. Ακόμα κατέχουν τα ρεκόρ για τις περισσότερες εμφανίσεις στο SSE Arena του Μπέλφαστ και στο SSE Arena του Γουέμπλεϊ. Τα εισιτήρια για το Στάδιο Κορκ Παρκ εξαντλήθηκαν στον χρόνο ρεκόρ των 5 λεπτών. Επίσης έκαναν την μεγαλύτερη εμφάνιση σε αρένα όλων των εποχών στο Ηνωμένο Βασίλειο.[15] Η 13η, η πιο πρόσφατη περιοδεία τους με τίτλο "The Twenty Tour" ήταν η πρώτη ως προς την ταχύτητα πώλησης των εισιτηρίων.[16]

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Αρχή: Μπάιρν, Έγκαν, Φίχιλι, Φίλαν και Μακφάντεν

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κίαν Έγκαν, ο Μαρκ Φίχιλι και ο Σέιν Φίλαν ήταν συμμαθητές στο Κολέγιο Σάμερχιλ στο Σλίγκο Ιρλανδίας. Και οι τρεις συμμετείχαν σε μία σχολική παραγωγή του Grease, μαζί με άλλους συντελεστές από το Σλίγκο, ονομαστικά τους Ντέρεκ Λέισι, Γκράχαμ Κεϊρόν και Μάικλ Γκάρετ. Αυτή θεωρείται ως η αρχή της σταδιοδρομίας των Westlife. Οι έξι προαναφερθέντες καλλιτέχνες σχημάτισαν ένα ποπ συγκρότημα τραγουδιστών που ονομάστηκε Έξι ως Ένα (Six as One) το 1997. Αργότερα άλλαξαν το όνομα του συγκροτήματος σε IOYOU. Πριν από αυτό, ο Έγκαν ήταν μέλος σε ένα πανκ-ροκ συγκρότημα που ονομαζόταν Skrod (Σκροντ). Το συγκρότημα, με μάνατζερ τη χορογράφο Μαίρη ΜακΝτόνα και άλλα δύο ανεπίσημα πρόσωπα, κυκλοφόρησαν ένα σινγκλ με τίτλο "Together Girl Forever" (Μαζί Κοπέλα Για Πάντα) με την δισκογραφική Sound Records, το οποίο ήταν γραμμένο από τους Φίχιλι και Φίλαν, μαζί με τους Ιρλανδούς συναδέλφους τους από τα συγκροτήματα Those Nervous Animals (Αυτά τα Νευρικά Ζώα) και The Strong are Lonely (Οι Δυνατοί είναι Μόνοι), τους Πάντραιγκ Μίχαν και Ντάραχ Κόνολι. Το τραγούδι "Everlasting Love" (Παντοτινή Αγάπη) που συμπεριλήφθηκε στο σινγκλ ήταν γραμμένο από τους Φίχιλι, Κεϊρόν, Μίχαν και Κόνολι. Υπάρχει επίσης ένα τραγούδι που δεν κυκλοφόρησε και έχει τίτλο "Good Thing" (Καλό Πράγμα).[17] Η ΜακΝτόνα συνάντησε για πρώτη φορά τον Έγκαν όταν ήταν μαθητής 6 χρονών στα εβδομαδιαία μαθήματα χορού της, και γνώρισε τους Φίλαν και Φίχιλι στις αρχές της εφηβείας τους, όταν πρωταγωνίστησαν στις παραστάσεις Olvier και Godspell για την Sligo Fun Company.

Ο[νεκρός σύνδεσμος] Λουίς Γουολς, ο μάνατζερ των Westlife
Οι[νεκρός σύνδεσμος] Westlife υπέγραψαν πρώτα με τον Σάιμον Κάουελ .

Ο Λούις Γουολς, ο μάνατζερ του Ιρλανδικού αγορίστικου συγκροτήματος Boyzone, γνωρίστηκε με το συγκρότημα κατόπιν σύστασης από την μητέρα του Φίλαν, τη Μάε Φίλαν, αλλά δεν κατάφεραν να κλείσουν συμφωνία με τον Σάιμον Κάουελ της δισκογραφικής BMG. Ο Κάουελ είπε στον Γουολς: «Θα πρέπει να απολύσετε τουλάχιστον τρεις από αυτούς. Έχουν πολύ καλές φωνές, αλλά είναι το πιο άσχημο συγκρότημα που έχω δει ποτέ στη ζωή μου.»[18] Τα τρία μέλη του συγκροτήματος (Λέισι, Καϊρόν και Γκάρετ) βγήκαν εκτός της νέας ομάδας, και κατόπιν ακροάσεων που πραγματοποιήθηκαν στο Δουβλίνο προσλήφθηκαν οι Νίκι Μπάιρν και Μπράιαν Μακφάντεν. Πριν από αυτό ο Μακφάντεν ήταν μέλος του R&B συγκροτήματος Καρτέλ.

Το νέο συγκρότημα, που σχηματίστηκε την 3η Ιουλίου 1998, μετονομάστηκε σε Westside, αλλά ήδη ένα άλλο συγκρότημα χρησιμοποιούσε αυτό το όνομα, οπότε τελικά το άλλαξαν σε Westlife. Φαίνεται πως ο Γουολς ήδη τους αποκαλούσε Westlife προτού παρουσιαστεί το όνομα Westside.[19] Στο αυτοβιογραφικό βιβλίο Westlife - Our Story, ο Μπάιρν αποκάλυψε ότι, αντίθετα με τους υπόλοιπους στην ομάδα, ήθελε να αλλάξει το όνομα σε West High. Ο Μακφάντεν άλλαξε ελαφρά την ορθογραφία του ονόματός του από Brian (Μπράιαν) σε Bryan (Μπρίαν) για να υπογράφει αυτόγραφα γρηγορότερα. Ο τραγουδιστής των Boyzone, ο Ρόναν Κίτιν, ανέλαβε την θέση του μάνατζερ μαζί με τον Γουολς. Προσπάθησαν μια δεύτερη φορά και κατάφεραν να υπογράψουν συμβόλαιο με την BMG. Έχουν υπογράψει συμβόλαιο τεσσάρων εκατομμυρίων λιρών με την RCA Records. Η πρώτη μεγάλη επιτυχία των Westlife ήταν το 1998 όταν άνοιξαν τις συναυλίες των Boyzone και Backstreet Boys στο Δουβλίνο. Αργότερα, κέρδισαν ένα ιδιαίτερο βραβείο Smash Hits Roadshow στο Smash Hits Poll Winners Party του ίδιου έτους. Η πρώτη τους ζωντανή τηλεοπτική εμφάνιση στην Ιρλανδία και παγκοσμίως ήταν στην Ιρλανδική τηλεοπτική σειρά The Late Late Show την 13η Νοεμβρίου 1998, όπου τραγούδησαν το "Flying Without Wings" (Πετώντας Χωρίς Φτερά).[20] Μετά κυκλοφόρησαν έναν EP δίσκο (45 στροφών) με τίτλο " Swear It Again" (Ορκίσου Το Ξανά). Και τα δύο τραγούδια που ηχογράφησαν ως Westside ήταν παραγωγής του Στηβ Μακ και γραμμένα από τους Μακ και Γουέιν Έκτορ. Τα EP και σινγκλ του ντεμπούτου ήταν επιλογές του Κάουελ με την καθοδήγηση του πατέρα του, Έρικ Κάουελ. Ο πατέρας του δήλωσε στη συνέχεια: «Πιστεύω ότι θα γίνουν μεγάλοι».

Διεθνής επιτυχία, Πρώτος δίσκος, Coast to Coast, World of Our Own και σούπερ σταρ (1999-2002)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Απρίλιο του 1999 οι Westlife κυκλοφόρησαν το πρώτο τους σιγνκλ, "Swear It Again", που αμέσως κορυφώθηκε στις κατατάξεις της Ιρλανδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου για δύο εβδομάδες. Έγινε το σινγκλ με τις περισσότερες πωλήσεις σε μια εβδομάδα από πρωτοεμφανιζόμενους καλλιτέχνες.[21][22] Την εβδομάδα που κυκλοφόρησε και ανακοινώθηκε η επιτυχία τους, ο πατέρας του Κάουελ πέθανε. Το δεύτερο σιγνκλ με τίτλο "If I Let You Go" (Αν Σε Αφήσω Να Φύγεις) κυκλοφόρησε τον Αύγουστο του 1999, και τους καθιέρωσε ως το πρώτο αγορίστικο συγκρότημα που έφτασε στο Νο.1 με τα πρώτα δύο σινγκλ.[23] Επίσης τραγούδησαν για δισεκατομμύρια στην τελετή για την ανάδειξη της Μις Κόσμος. Το τρίτο σινγκλ ήταν το φημισμένο "Flying Without Wings" (το τρίτο τους No.1) και κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο. Το "Flying Without Wings" συμπεριλήφθηκε στα σάουντρακ της ταινίας της Warner Brothers με τίτλο Pokémon: The Movie 2000 (Πόκεμον: Η Ταινία 2000). Το πρώτο τους άλμπουμ, με τον τίτλο Westlife, κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 1999 και έφτασε στο Νο 2 του Ηνωμένου Βασιλείου και στο πρώτο τους Νο. 1 στην Ιρλανδία. Ήταν ο πιο επιδεικτικός δίσκος στο τοπ 40 της Βρετανικής μουσικής ιστορίας, όταν την 58η εβδομάδα του στον Πίνακα Κατατάξεων ανέβηκε από το Νο 79 στο Νο 3 προτού πέσει στο Νο. 37 την επόμενη εβδομάδα.[24] Παρά την ιστορία του, ο δίσκος πέτυχε να φτάσει στο Νο. 1 της Σκωτίας το 2001 με πρώτη εμφάνιση στο Νο 6 των Σκωτσέζικων Κατατάξεων το 1999.[25]

Τον Δεκέμβριο του 1999 κυκλοφόρησαν το τέταρτο σινγκλ που ήταν διπλό, με τα κομμάτια "I Have A Dream"/"Seasons in the Sun" (Έχω Ένα Όνειρο/Εποχές στον Ήλιο). Έριξε το "The Millennium Prayer" (Η Προσευχή της Χιλιετίας) του Κλιφ Ρίτσαρντ από την κορυφή και έγινε το Νο. 1 Χριστουγεννιάτικο σινγκλ του Ηνωμένου Βασιλείου. Ήταν επίσης το τέταρτο νούμερο ένα του συγκροτήματος.[26][27] Ήταν η πρώτη επίσημη μουσική εμφάνιση του 21ου αιώνα στον Βρετανικό Πίνακα και επίσης το τελευταίο νούμερο ένα του 20ου αιώνα. Είναι επίσης το μοναδικό που είχε 4 νούμερο ένα στο Βρετανικό Πίνακα σε ένα χρόνο μόνο. Το πέμπτο και τελευταίο σινγκλ του δίσκου, με τίτλο "Fool Again" (Τρελός Ξανά), κορυφώθηκε στο Νο. 1.[28] Με αυτό, έσπασαν τα ρεκόρ του μοναδικού αντρικού συγκροτήματος του οποίου όλα τα σινγκλ ενός άλμπουμ έφτασαν στο νούμερο 1 στο Ηνωμένο Βασίλειο, και του μοναδικού αντρικού συγκροτήματος με τα περισσότερα πρωτότυπα τραγούδια σε ένα άλμπουμ που ανέβηκε κατ 'ευθείαν στο νούμερο 1 στο Ηνωμένο Βασίλειο με πολλά και / ή με 4 πρωτότυπα σινγκλ. Στη συνέχεια, οι Westlife υπέγραψαν με την δισκογραφική Arista Records για τη Βορειοαμερικανική χώρα, κατόπιν ακρόασης από τον ιδρυτή της, Κλάιβ Ντέιβις.[29] Μετά ξεκίνησαν μια προωθητική περιοδεία στις Ηνωμένες Πολιτείες για το σινγκλ "Swear It Again" και έφτασε στη θέση No 20 του Billboard Hot 100.[30] Ακολούθησε μία περιοδεία στην Ασία για την υποστήριξη του πρώτου δίσκου τους προτού κυκλοφορήσουν το δεύτερο άλμπουμ. Την 1η Ιουλίου 2000, τιμήθηκαν ως Ελεύθεροι Πολίτες του δήμου Σλίγκο.[31]

Ο Κίαν Τζον Φράνσις Κέλι Έγκαν (αριστερά) και ο Νίκολας Μπέρναρντ Τζέιμς Άνταμ ΜακΓκάρι Μπάιρν Τζούνιορ (δεξιά) είναι δύο από τα αρχικά μέλη των Westlife.

Ο δεύτερος δίσκος τους με τίτλο Coast to Coast (Από Ακτή σε Ακτή) κυκλοφόρησε ένα χρόνο αργότερα και ήταν το πρώτο τους Βρετανικό Νο. 1, που ξεπέρασε το Forever των Spice Girls με μεγάλη διαφορά, και έλαβε μεγάλη δημοσιότητα από τα Βρετανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης. Το 2000 ήταν το 4ο της χώρας ως προς τον αριθμό πωλήσεων.[32][33] Αυτό το δεύτερο άλμπουμ τους έφτασε το Νο.2 στην Ιρλανδία. Του άλμπουμ προηγήθηκε ένα ντουέτο με τη Μαράια Κάρεϊ στο τραγούδι "Against All Odds (Take a Look at Me Now)" (Ενάντια στις Πιθανότητες (Κοίταξέ Με Τώρα) και το πρωτότυπο τραγούδι "My Love" (Αγάπη Μου). Και τα δύο έφτασαν το Νο. 1 στις Κατατάξεις του Ηνωμένου Βασιλείου, και ήταν το 6ο και το 7ο νούμερο ένα του συγκροτήματος αντίστοιχα.[34][35] Με αυτά οι Westlife κατέρριψαν το απροσδόκητο ρεκόρ των περισσότερων διαδοχικών σινγκλ στο Νο 1 του Ηνωμένου Βασιλείου, και ήταν το ταχύτερο νούμερο ένα που ξεπέρασε το προηγούμενο ρεκόρ του Έλβις Πρίσλεϊ των τριών ετών, με 23 μήνες.[36] Ωστόσο, τον Δεκέμβριο του 2000, το όγδοο και αποκλειστικό για την Ιρλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο σινγκλ με τίτλο "What Makes a Man" (Τι Κάνει Τον Άντρα) έφτασε μόνο μέχρι τη δεύτερη θέση.[37] Το σινγκλ "My Love" κατά τρόπο αμφιλεγόμενο χρησιμοποιήθηκε από την CIA ως μέρος ενός προγράμματος βασανιστηρίων στο Αφγανιστάν. Σύμφωνα με την Αμερικανική Ένωση Πολιτικών Ελευθεριών, «η μουσική κοπάνιζε διαρκώς ως μέρος ενός σχεδίου που επιτίθεται στις αισθήσεις των κρατουμένων».[38] Επέζησαν τον μεγάλο σεισμό του Μεξικού το 2000 και τους κεραυνούς.[39] Εκτός του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας, κέρδισαν επιτυχία στις κατατάξεις με τα "I Lay My Love on You" (Αποθέτω την Αγάπη Μου σε Εσένα) και "When You're Looking Like That" (Ενώ Δείχνεις Έτσι). Και αυτή τη φορά, μπήκαν στο τοπ 10 στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιρλανδία και πωλήθηκαν πάνω από 2,5 εκατομμύρια αντίτυπα στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού.[40][41] Επίσης, αυτήν την χρονιά ξεκίνησαν την πρώτη τους παγκόσμια περιοδεία, με τίτλο "Where Dreams Come True Tour" (Περιοδεία Όπου τα Όνειρα Πραγματοποιούνται).[22] Τη 19η Νοεμβρίου 2001 κυκλοφόρησε μια ηχογράφηση από τη ζωντανή συναυλία στο Δουβλίνο. Επίσης τον ίδιο μήνα οι Westlife κυκλοφόρησαν το τρίτο άλμπουμ τους με τίτλο World of Our Own (Ένας Κόσμος Δικός Μας), που ήταν το δεύτερο που έγινε Νο. 1 στο Ηνωμένο Βασίλειο και το τρίτο Νο. 1 στην Ιρλανδία.

Τα "Uptown Girl" (Κοπέλα των Προαστίων), "Queen of My Heart" (Βασίλισσα της Καρδιάς Μου) και " World of Our Own" κυκλοφόρησαν ως σινγκλ που κορυφώθηκαν στο No. 1 στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ήταν τα 8ο, 9ο και 10ο νούμερο ένα τους, αντίστοιχα.[42][43][44] Το " Bop Bop Baby " κυκλοφόρησε ως σινγκλ και έφτασε μέχρι το No. 5 στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το 2002, οι Westlife ξεκίνησαν τη δεύτερη παγκόσμια περιοδεία τους, το World of Our Own Tour (In the Round). Συνολικά το 2002, η IRMA απένειμε την πλακέτα συγκροτήματος για τις πωλήσεις 1 εκατομμύριου αντίτυπων στην Ιρλανδία και κατατάχθηκαν στην έβδομη θέση των Ιρλανδών εκατομμυριούχων ηλικίαw κάτω των 30 ετών, με συνολική περιουσία 18 εκατομμύρια ευρώ των πέντε μελών.[45] Για κάθε εμφάνιση έκαστο μέλος του συγκροτήματος κέρδιζε 228.000 ευρώ, που σημαίνει ότι οι 68 εμφανίσεις απέδωσαν 1,55 εκατομμύρια ευρώ μέχρι τον Ιούνιο του 2002. Υπήρχε μεγάλη ροή χρήματος από τις πωλήσεις των εμπορευμάτων τους, ενώ για μια διαφήμιση της Adidas η αμοιβή τους ανήλθε σε 488.000 ευρώ για έκαστο μέλος, με συνολικό εισόδημα 3,33 εκατομμύρια ευρώ έκαστου μέλους στο τέλος της εν λόγω περιοδείας.[22][46]

Unbreakable, Turnaround και η αποχώρηση του Μπρίαν (2002-2004)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο[νεκρός σύνδεσμος] Μπράιαν Μακφάντεν άφησε τους Westlife για την οικογένειά του και αργότερα κυκλοφόρησε τη σόλο μουσική του.

Οι Westlife πραγματοποίησαν πάνω από 12 εκατομμύρια πωλήσεις σε διάστημα τριών ετών.[47] Το 2002 κυκλοφόρησαν το 11ο σινγκλ που έγινε Νο. 1 στο Η.Β., το "Unbreakable" (Ακατάλυτη).[48] Εν μέσω φημολογίας για ρήξη, κυκλοφόρησαν το πρώτο τους άλμπουμ-συλλογή με τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους, το Νοέμβριο, με τίτλο Unbreakable - The Greatest Hits Vol. 1, που ανέβηκε στην 1η θέση στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην Ιρλανδία. Ήταν το 3ο νούμερο ένα τους στο Η.Β. και το 4ο στην Ιρλανδία. Την ίδια περίοδο το συγκρότημα πέτυχε το παγκόσμιο ρεκόρ Guinness για τις περισσότερες δημόσιες εμφανίσεις ποπ συγκροτήματος σε χρονικό διάστημα 36 ωρών. Έκαναν στάσεις σε πέντε διαφορετικές πόλεις (Δουβλίνο, Μπέλφαστ, Εδιμβούργο, Λονδίνο και Μάντσεστερ ) για να προωθήσουν το καινούργιο άλμπουμ τους. Ακολούθησε η κυκλοφορία του διπλού σινγκλ "Tonight / Miss You Nights" (Απόψε / Νύχτες που Μου Λείπεις), που έκανε ντεμπούτο στο No.3 στο Ηνωμένο Βασίλειο και στο Νο. 1 στην Ιρλανδία.[49] Τότε, η Because Films Inspire έκανε ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο "Wild Westlife", σε σκηνοθεσία Ίαν ΜακΝτόναλντ και πρωταγωνιστές τα μέλη του συγκροτήματος, που παρουσίασαν την καθημερινότητά τους ως μουσικοί και τις εμπειρίες τους από τις περιοδείες. Προβλήθηκε στο BBC Choice.[50] Το 2003, οι Westlife ξεκίνησαν την τρίτη παγκόσμια περιοδεία τους με τίτλο The Greatest Hits Tour (Περιοδεία: Οι Μεγαλύτερες Επιτυχίες) και προσκλήθηκαν να παίξουν στην ετήσια Παρέλαση Τυμπανοκρουστών του Εδιμβούργου, αγνοώντας τις φήμες για χώρισμα, όπως κάνουν τα περισσότερα συγκροτήματα της ποπ μετά από ένα δίσκο μεγαλύτερων επιτυχιών και μία περιοδεία.[51] Τον Νοέμβριο του 2003 κυκλοφόρησε η ζωντανή ηχογράφηση μιας συναυλίας από την περιοδεία.

Τον Σεπτέμβριο του 2003, οι Westlife κυκλοφόρησε το "Hey Whatever" (Εϊ Ό,τι Νά'ναι), που κορυφώθηκε στο No.4 στο Ηνωμένο Βασίλειο.[52] Το τέταρτο μουσικό άλμπουμ τους, το Turnaround (Μεταστροφή), κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο, έφτασε στο No 1 του Η.Β., και ήταν το τέταρτο νούμερο ένα. Επίσης ήταν το πέμπτο νούμερο ένα τους στην Ιρλανδία. Μία εβδομάδα πριν την κυκλοφορία του άλμπουμ είχαν κυκλοφορήσει το "Mandy" (Μάντι), που έγινε το δωδέκατο νούμερο ένα του συγκροτήματος. Η διασκευή τους τιμήθηκε με άλλο ένα βραβείο "Record of the Year", που ήταν το τρίτο τους σε λιγότερο από πέντε χρόνια.[53] Θεωρείται επίσης ως το σινγκλ με το μεγαλύτερο άλμα προς την κορυφή (από το No. 200 στο Νο. 1) στη μουσική ιστορία του Ηνωμένου Βασιλείου.[54] Το "Obvious" (Προφανές) ήταν το τελευταίο σινγκλ του άλμπουμ που κυκλοφόρησε και έφτασε στο Νο. 3 των κατατάξεων.

Την 9η Μαρτίου 2004, τρεις εβδομάδες πριν αναχωρήσουν για την τέταρτη παγκόσμια περιοδεία τους, ο Μακφάντεν άφησε το συγκρότημα για να περάσει περισσότερο χρόνο με την οικογένειά του, και έξι μήνες αργότερα κυκλοφόρησε σόλο κομμάτια του.[55] Εκείνη την ημέρα, πραγματοποιήθηκε συνέντευξη Τύπου όπου παρευρέθησαν όλα τα μέλη της ομάδας, και έκαστο έδωσε τη δική του προσωπική συναισθηματική ομιλία. Η τελευταία δημόσια εμφάνιση του Μακφάντεν ως μέλος των Westlife ήταν στο νυχτερινό κέντρο Powerhouse (μετάφραση: Σταθμός Παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας) του Νιούκασλ, την 27 Φεβρουαρίου 2004.[56][57] Ο Μακφάντεν παρακολούθησε την πρώτη ημέρα της περιοδείας του συγκροτήματος ως μέρος του κοινού. Η τελευταία φορά που οι πέντε συναντήθηκαν μαζί δημόσια, ήταν όταν ο Μακφάντεν για την Ιρλανδική τηλεοπτική εκπομπή Anonymous, μεταμφιέστηκε ως θαυμαστής των Westlife και πήγε σε μία εκδήλωση υπογραφής δίσκων τον Νοέμβριο του 2005, και η εκπομπή προβλήθηκε τον Ιανουάριο του 2006. Στη συνέχεια, ξεκίνησε μια καριέρα σόλο και επανέφερε την ορθογραφία του ονόματος του στο αρχικό. Κυκλοφόρησε το πρώτο του σόλο σινγκλ με τίτλο "Real To Me" (Αληθινό Για Εμένα), που έκανε ντεμπούτο στο Νο. 1 του Ηνωμένου Βασιλείου, και λίγο αργότερα κυκλοφόρησε το πρώτο του σόλο άλμπουμ με τίτλο Irish Son (Ιρλανδός Γιος) με την Sony Music.[58] Αργότερα ο Μακφάντεν κυκλοφόρησε και άλλα άλμπουμ και σινγκλ, που όμως γνώρισαν μέτρια μόνο επιτυχία.

Λιγότερο από ένα μήνα μετά την αποχώρηση του Μακφάντεν, το συγκρότημα ξεκίνησε την περιοδεία "Turnaround Tour".[59] Μια ζωντανή έκδοση του "Flying Without Wings " από την εν λόγω περιοδεία κυκλοφόρησε επίσημα για ψηφιακή λήψη στο Ηνωμένο Βασίλειο, και κέρδισε το Νο. 1 στις Βρετανικές ψηφιακές λήψεις.[60] Τον Νοέμβριο του 2003 κυκλοφόρησε η ζωντανή ηχογράφηση μιας συναυλίας στη Στοκχόλμη της Σουηδίας, από την περιοδεία Turnaround.

Face to Face, Back Home και άλμπουμ διασκευών (2004-2008)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Σεπτέμβριο του 2004, τραγούδησαν στην εκδήλωση για τα Παγκόσμια Μουσικά Βραβεία, όπου αναγνωρίστηκαν ως οι καλύτεροι Ιρλανδοί Καλλιτέχνες της χρονιάς. Στη συνέχεια, κυκλοφόρησαν το 5ο άλμπουμ τους, που ήταν εμπνευσμένο από το Rat Pack, με τίτλο "...Allow Us to Be Frank" (Ας Είμαστε Ειλικρινείς), που κορυφώθηκε στο Νο. 3. Κανένα σινγκλ δεν κυκλοφόρησε από αυτό το άλμπουμ στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά το τραγούδι "Ain't That a Kick in the Head?" (Δεν Είναι Αυτή Έκπληξη;) και το μουσικό του βίντεο, κυκλοφόρησε για ψηφιακή λήψη στο Ηνωμένο Βασίλειο και κορυφώθηκε στο Νο 4, και ως φυσικό σινγκλ σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Τα κομμάτια "Smile" και "Fly Me to the Moon", με τα μουσικά τους βίντεο, κυκλοφόρησαν μόνο ως ψηφιακές λήψεις.

Πριν από την κυκλοφορία του άλμπουμ ...Allow Us to Be Frank οι Westlife αναζήτησαν τον «ιδανικό θαυμαστή» για να βοηθήσει στην προώθηση του άλμπουμ τους.[61] Μετά από ακροάσεις του στυλ X Factor, βρήκαν την Τζόαν Χίντλεϊ μαζί με την οποία ηχογράφησαν το "The Way You Look Tonight" (Ο Τρόπος Που Δείχνεις Απόψε).[22] Για να σηματοδοτηθεί αυτή η ιδιαίτερη συνεργασία, μεταδόθηκε ένα ειδικό πρόγραμμα, στο οποίο παρουσιάζονταν οντισιόν και ζωντανές εμφανίσεις, με τίτλο She's The One (Εκείνη Η Μία), με παρουσιάστρια την Κέιτ Θόρντον.[62] Παρουσιάστηκε επίσης μια ζωντανή παράσταση από τους πατεράδες τους στη δική τους εκδοχή του "That's Life" (Αυτή Είναι Ζωή). Οι Westlife συνέχισαν την περιοδεία στην Ευρώπη ως μέρος του "The Number Ones Tour" (Περιοδεία: Τα Νούμερο Ένα) που ξεκίνησε στις αρχές του 2005. Η περιοδεία κατατάχθηκε στο Νο. 84 παγκοσμίως με 191.361 πωλήσεις εισιτηρίων για τις συναυλίες.[63] Τον Νοέμβριο του 2005 κυκλοφόρησε μια ζωντανή ηχογράφηση από μία συναυλία της περιοδείας στο Σέφιλντ.

Μέχρι το 2004, είχαν ήδη πάνω από 30 εκατομμύρια πωλήσεις δίσκων, το μεγαλύτερο live act στο Ηνωμένο Βασίλειο, και εισόδημα περίπου £4 εκατομ. έκαστος, όπως αναφέρθηκε το 2005.[64] Τον Οκτώβριο του 2005, οι Westlife επέστρεψαν με το σινγκλ επανόδου τους, με τίτλο "You Raise Me Up" (Με Ανεβάζεις), που πήραν από το έκτο άλμπουμ τους με τίτλο Face to Face (Πρόσωπο με Πρόσωπο), που ήταν και το 13ο τους Νο.1. Την 5 Νοεμβρίου 2005 και τα δύο τους, το άλμπουμ και το σινγκλ, βρίσκονταν ταυτόχρονα στο No.1 του Ηνωμένου Βασιλείου, ενώ ήταν η 2η εβδομάδα του σινγκλ. Ήταν η πρώτη φορά που δείχθηκε τέτοια υπεροχή στις Ιρλανδικές μουσικές κατατάξεις.[65][66] Ήταν το πέμπτο Νο. 1 τους στο Ηνωμένο Βασίλειο και το έκτο στην Ιρλανδία. Το "You Raise Me Up" ήταν το τέταρτο κομμάτι τους που βραβεύτηκε ως Record of the Year στο Ηνωμένο Βασίλειο. Τον Δεκέμβριο κυκλοφόρησαν για 2ο σινγκλ το "When You Tell Me That You Love Me" (Όταν Μου Λες Ότι Με Αγαπάς), ένα ντουέτο με τη Νταϊάνα Ρος, και έκανε ντεμπούτο στο Νο. 2.[67] Αυτό το σιγνκλ σηματοδότησε το 14ο έτος από την αρχική εκδοχή της Νταϊάνα Ρος, που όταν κυκλοφόρησε το 1991 έκανε ντεμπούτο στο Νο. 2, στην ίδια θέση. Στη συνέχεια, οι Westlife κυκλοφόρησαν για τρίτο σινγκλ το "Amazing" (Φοβεροί), που έκανε ντεμπούτο στο No. 4.[68] Μετά από αυτό, οι Westlife αναχώρησαν για την περιοδεία " Face to Face Tour ", ταξιδεύοντας εκτενώς στο Ηνωμένο Βασίλειο, την Ιρλανδία, την Αυστραλία και την Ασία. Αυτή η περιοδεία σηματοδότησε την πρώτη φορά που οι Westlife ταξίδεψαν στην ηπειρωτική Κίνα για μια συναυλία.[69][70] Η περιοδεία κατατάχθηκε στην έκτη θέση της χρονιάς με 32 συναυλίες και 238.718 θεατές.[59] Τον Νοέμβριο του 2006 κυκλοφόρησε η ζωντανή ηχογράφηση μιας από τις συναυλίες της περιοδείας στο Wembley Arena. Το συγκρότημα είχε το 45% της Βρετανικής αγοράς δίσκων αντρικών συγκροτημάτων.[71] Μέχρι τότε, είχαν ήδη πουλήσει πάνω από 36 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως.

Στα τέλη του 2006, οι Westlife υπέγραψαν μια ολοκαίνουργια συμφωνία για πέντε άλμπουμ με τη δισκογραφική Sony BMG Music Entertainment. Το έβδομο άλμπουμ τους, το The Love Album (Το Άλμπουμ της Αγάπης) ήταν μία συλλογή που περιλάμβανε τις διασκευές δημοφιλών τραγουδιών αγάπης. Ο δίσκος ξεπέρασε τα άλμπουμ συλλογής των Oasis, των Beatles και των U2 στην πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του και ανέβηκε κατ 'ευθείαν στο Νο 1 στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην Ιρλανδία. Το 2006 ήταν το άλμπουμ με τις περισσότερες πωλήσεις στην Ιρλανδία, το έβδομο No 1 τους εκεί και το 6ο Νο. 1 τους στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το πρώτο σινγκλ του άλμπουμ είχε τίτλο "The Rose" (Το Τριαντάφυλλο) και έγινε το 14ο Νο. 1 τους στο Ηνωμένο Βασίλειο.[72]

Οι[νεκρός σύνδεσμος] Westlife σε συναυλία το 2006

Έτσι, οι Westlife ήρθαν στην 3η θέση (μαζί με τον Κλιφ Ρίτσαρντ) στο Ηνωμένο Βασίλειο ως προς τον μεγαλύτερο αριθμό σινγκλ που κορυφώθηκαν στο Νο. 1, με πρώτους τον Έλβις Πρίσλεϋ (21) και τους Beatles (17). Στην Ιρλανδία ήρθαν στη δεύτερη θέση (μαζί με τους Beatles), με πρώτους τους U2 (21). Για άλλη μια φορά τραγούδησαν στην τελετή για την ανάδειξη της Μις Κόσμος όπου τραγούδησαν το The Rose για δισεκατομμύρια θεατές. Στη συνέχεια, οι Westlife ξεκίνησαν την όγδοη παγκόσμια περιοδεία τους, με τίτλο " The Love Tour" (Περιοδεία: Η Αγάπη), στο Περθ της Αυστραλίας.[73] Το συγκρότημα ταξίδεψε σε άλλες Αυστραλιανές πόλεις προτού προχωρήσει στη Νότια Αφρική, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιρλανδία. Η περιοδεία είχε συνολικά ακαθάριστα έσοδα £1.031.033 από πωλήσεις.[74]

Την 5η Νοεμβρίου 2007, οι Westlife κυκλοφόρησαν το όγδοο άλμπουμ τους με τίτλο Back Home (Πίσω στο Σπίτι), που περιείχε 9 καινούρια τραγούδια μαζί με τρεις διασκευές. Το άλμπουμ έκανε ντεμπούτο στο No.1 στο Ηνωμένο Βασίλειο, ήταν το έβδομο Νο. 1 τους και επίσης το πέμπτο ως προς τον αριθμό πωλήσεων το 2007 στο Ηνωμένο Βασίλειο.[75] Ήταν το όγδοο Νο. 1 τους στην Ιρλανδία. Το πρώτο σινγκλ που κυκλοφόρησαν από το άλμπουμ ήταν το "Home" (Σπίτι), που κορυφώθηκε στο No.3 στο Ηνωμένο Βασίλειο.[76][77] Το κομμάτι "I'm Already There" (Είμαι Ήδη Εκεί), που δεν κυκλοφόρησε ως σινγκλ, μπήκε στον πίνακα κατατάξεων του Ηνωμένου Βασιλείου αποκλειστικά μόνο από τον αριθμό ψηφιακών λήψεων, μετά από μια παράσταση σε μία εκπομπή του The X Factor UK .

Την 15η Δεκεμβρίου 2007, παρουσίασαν μια δίωρη παράσταση με τίτλο The Westlife Show όπου τραγούδησαν 10 από τα κομμάτια τους, εκ των οποίων μερικά ήταν ψηφισμένα στο διαδίκτυο από τους θαυμαστές τους και μερικά ήταν από τον δίσκο Back Home. Παρουσιάστρια ήταν η Χόλι Γουίλουμπι.[78] Λίγους μήνες αργότερα, ανακοινώθηκε και κυκλοφόρησε για 2ο σινγκλ το "We Against the World" (Εμείς Εναντίον Του Κόσμου) στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιρλανδία. Την 25η Φεβρουαρίου 2008, πριν κυκλοφορήσει το δεύτερο σινγκλ, ξεκίνησαν την περιοδεία με τίτλο "Back Home Tour" (Περιοδεία: Πίσω στο Σπίτι). Αυτή η περιοδεία σηματοδότησε την πρώτη φορά που το συγκρότημα ταξίδεψε και έπαιξε στη Νέα Ζηλανδία, όπου εξαντλήθηκαν τα εισιτήρια για τις 4 συναυλίες τους στο Ώκλαντ, το Ουέλλινγκτον, το Νιου Πλίμουθ και το Κράισττσερτς. Εν τω μεταξύ, κυκλοφόρησαν το "Something Right" (Κάτι Σωστό) ως δεύτερο σινγκλ και το "Us Against the World" έγινε το τρίτο σινγκλ τους στην Ευρώπη και την περιοχή Ασίας-Ειρηνικού. Και τα δύο τραγούδια είχαν καλή απόδοση σε αρκετούς μουσικούς πίνακες κατατάξεων.

Η 10η επέτειος και η παύση (2008-2009)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2005 - 2008, το Music Week δημοσίευσε στον ιστότοπό του ότι οι Westlife ήταν επίσημα τρίτοι στις κατατάξεις για τις περιοδείες αυτού του διαστήματος, και έβδομοι για το 2008.[79] Την 28η Μαρτίου 2008, μετά από 27 συναυλίες με εξαντλημένα εισιτήρια, έκλεισαν τα 10 χρόνια ζωής του συγκροτήματος και 250.000 πωλήσεις εισιτηρίων. Και τα τέσσερα μέλη αποθανατίστηκαν αφήνοντας τα αποτυπώματα των χεριών τους σε πλάκες, στην Πλατεία της Φήμης του Γουέμπλεϊ που μοιάζει με τη Λεωφόρο της Δόξας στο Χόλυγουντ.[80] Στη συνέχεια, για να εορτάσουν την επέτειο του δέκατου χρόνου τους στη μουσική σκηνή, οι Westlife διοργάνωσαν μία ιδιαίτερη εκδήλωση με τίτλο 10 Χρόνια Westlife, μια συναυλία για την οποία εξαντλήθηκαν τα εισιτήρια, στο 33ο μεγαλύτερο στάδιο του κόσμου και 4ο μεγαλύτερο της Ευρώπης,[81] στο Πάρκο Κροκ την 1η Ιουνίου 2008,[82] μία «ποπ εξτραβαγκάνζα» όπως την περιέγραψε ο Έγκαν.[83] Ήταν η δεύτερη φορά που πρωταγωνίστησαν Ιρλανδοί καλλιτέχνες στο γήπεδο, με πρώτους τους U2.[84] Ο Φίλαν επιβεβαίωσε ότι θα κυκλοφορήσει και το αντίστοιχο DVD με τη ζωντανή κινηματογράφηση της συναυλίας. Οι Westlife ανακοίνωσαν ότι θα κάνουν μία παύση στη σταδιοδρομία τους για ένα χρόνο μετά την περιοδεία Back Home [85] και ότι δεν θα κυκλοφορήσουν άλμπουμ το 2008, επειδή θα επενδύσουν περισσότερο χρόνο στην παραγωγή του δέκατου άλμπουμ τους.[86] Όπως υποσχέθηκε, ο επίσημος ιστότοπος του συγκροτήματος την 27η Σεπτεμβρίου 2008 επιβεβαίωσε ότι την 24η Νοεμβρίου 2008 θα κυκλοφορήσει ένα DVD με τίτλο 10 Χρόνια Westlife - Ζωντανά στο Στάδιο Κροκ Παρκ, το οποίο πήγε κατ 'ευθείαν στο No 1 των κατατάξεων μουσικών DVD του Ηνωμένου Βασιλείου, της Ιρλανδίας, της Νότιας Αφρικής, του Χονγκ Κονγκ και της Νέας Ζηλανδίας Καθώς το συγκρότημα ολοκλήρωνε άλλη μια επιτυχημένη περιοδεία, ο Γουολς ανακοίνωσε στην εκπομπή Xpose ότι η 1η Ιουλίου 2008 θα ήταν η επίσημη έναρξη της μακρύτερης παύσης στην ιστορία των Westlife. Είπε ότι θα ήταν ένα διάλειμμα ενός έτους, από εκείνη την ημέρα έως την 1η Ιουλίου 2009. Την 13η Δεκεμβρίου 2008, ενώ είχαν διάλειμμα, οι Westlife έκαναν μια απροσδόκητη εμφάνιση στους τελικούς του X Factor, όπου τραγούδησαν το "Flying Without Wings" με τους επιλαχόντες JLS. Μετά την παράσταση, ο Φίλαν και ο Μπάιρν έδωσαν συνέντευξη στο The Xtra Factor με τον Κίτιν του συγκροτήματος Boyzone και τον Στήβεν Γκέιτλι. Καθώς και οι JLS τραγούδησαν το "I'm Already There", η έκδοση των Westlife για το τραγούδι επανήλθε στο No.63 των Βρετανικών κατατάξεων και μπήκε στο Νο. 47 της Ιρλανδίας από τις πολλές ψηφιακές λήψεις και μόνο. Την τελευταία εβδομάδα του Ιανουαρίου 2009 κυκλοφόρησε ένα DVD με τίτλο Η συλλογή Καραόκε. Ήταν η πρώτη φορά που η Sony Music κυκλοφόρησε έναν επίσημο δίσκο Καραόκε για μουσικά βίντεο σε μορφή DVD. Στο τεύχος της 27 Φεβρουαρίου 2009 της ημίφυλλης εφημερίδας Herald Ireland, ο Γουολς αποκάλυψε ότι ο Κάουελ είχε ήδη επιλέξει τρία νέα τραγούδια τα οποία πίστευε ότι θα γίνονταν αμέσως επιτυχίες. Την 18η Μαρτίου 2009, οι Westlife κέρδισαν για ένατη συνεχή φορά το Bραβείo Μέτεορ 2009 για την Καλύτερη Ποπ Ερμηνεία Ιρλανδών.

Where We Are και Gravity (2009–2010)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το δέκατο άλμπουμ τους με τίτλο "Where We Are" (Όπου Είμαστε), κυκλοφόρησε την 30η Νοεμβρίου 2009 στο Ηνωμένο Βασίλειο και κορυφώθηκε στο No. 2 στις κατατάξεις των άλμπουμ στην Ιρλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Το πρώτο σινγκλ, με τίτλο "What About Now" (Τι Λες Για Τώρα), είχε κυκλοφορήσει λίγες εβδομάδες νωρίτερα, την 23η Οκτωβρίου 2009, ενώ από την προηγούμενη μέρα υπήρχε η δυνατότητα ψηφιακής λήψης του. Το εν λόγω σινγκλ κορυφώθηκε στο Νο.2 εξίσου στις Ιρλανδικές και στις Βρετανικές κατατάξεις των σινγκλ, και κατατάχθηκε στο Νο. 85 ως προς τον επίσημο αριθμώ πωλήσεων στο τέλος του έτους.[87] Τον επόμενο μήνα ανακοινώθηκε ότι οι Westlife συμπεριλήφθηκαν στο Βιβλίο με Παγκόσμια Ρεκόρ Γκίνες ως το συγκρότημα με τις περισσότερες πωλήσεις δίσκων του 21ου αιώνα, με πωλήσεις 10,74 εκατομ, δίσκων μόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Οι Westlife τραγούδησαν στην απονομή των Νόμπελ Ειρήνης το 2009

Στις αρχές του 2010 ο Κάουελ κανόνισε να πάρουν μέρος στο φιλανθρωπικό σινγκλ της Αϊτής με το "Everybody Hurts" (Όλοι Πονάνε).[88] Το εν λόγω σινγκλ κορυφώθηκε στο Νο. 1 στις Ιρλανδικές και τις Βρετανικές κατατάξεις. Η περιοδεία για την υποστήριξη του δίσκου ονομάστηκε "The Where We Are Tour" (Περιοδεία: Όπου Είμαστε). Η περιοδεία ξεκίνησε στο Νο. 50 των κατατάξεων για τις συναυλίες περιοδείας του τρίτου τρίμηνου του έτους, με 241.865 πωλήσεις εισιτηρίων.[89] Τον Νοέμβριο του 2010 κυκλοφόρησε η ζωντανή ηχογράφηση μιας από τις συναυλίες της περιοδείας στο Λονδίνο . Το ενδέκατο άλμπουμ ηχογραφήθηκε και επιμελήθηκε μαζί με τον τραγουδοποιό και παραγωγό Τζον Σανκς, στο Λονδίνο και το Λος Άντζελες, και ήταν εξ ολοκλήρου παραγωγή του Σανκς.[90] Την 14η Νοεμβρίου 2010 κυκλοφόρησε το single "Safe" (Ασφαλή). Έκανε ντεμπούτο στο Νο. 10 των Βρετανικών κατατάξεων την 21η Νοεμβρίου και ήταν το 25ο σινγκλ του συγκροτήματος που έφτασε στο τοπ 10 των σινγκλς στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το νέο άλμπουμ με τίτλο Gravity (Βαρύτητα) κυκλοφόρησε την 22η Νοεμβρίου 2010.[91] Πήγε στο Νο. 1 στην Ιρλανδία και στο Νο. 3 στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ήταν το ένατο νούμερο ένα τους στην Ιρλανδία.

Η δεκαετία του 2000 τελείωσε με 275 σινγκλ να έχουν φτάσει στο Νο. 1 του Βρετανικού Πίνακα Κατατάξεων. Αυτήν την περίοδο, οι Westlife ήταν το πιο επιτυχημένο συγκρότημα και βρέθηκαν στην πρώτη θέση με 11 σινγκλ που έγιναν Νο. 1 κατά την εν λόγω δεκαετία μόνο, και επίσης κορυφαία παρουσία με 14 εβδομάδες παραμονής στο Νο. 1. Από τα 14 σινγκλ τους, που έγιναν Νο. 1, τα δέκα έχουν κυκλοφορήσει αυτήν την δεκαετία. Οι Westlife είναι επίσης το Νο. 2 των κατατάξεων ως μουσική παρουσία με τις περισσότερες πωλήσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο του 21ου αιώνα. Και στο Νο. 2 των καλλιτεχνών από την προηγούμενη δεκαετία, το '90, στις Βρετανικές κατατάξεις άλμπουμ και σινγκλ. Ενώ το 2005, στα μέσα της δεκαετίας, βρίσκονταν στην πέμπτη θέση.[92]

Οι Westlife χαρακτηρίστηκαν ως οι τέταρτοι πιο δουλευταράδες μουσικοί καλλιτέχνες και το τρίτο σκληρότερα εργαζόμενο συγκρότημα στο Ηνωμένο Βασίλειο από την Performing Rights Society (PRS, Εταιρεία Δικαιωμάτων Ερμηνείας) το 2010.[93] Για τον ίδιο χρόνο το Billboard κατάρτισε πίνακα με τις κορυφαίες διεθνείς περιοδεύουσες εκδηλώσεις παγκοσμίως, στον οποίο το συγκρότημα πήρε την 14η θέση με $ 5.104.109 εκτιμώμενο καθαρό εισόδημα από τα μικτά κέρδη της περιοδείας (υποθέτοντας μία περικοπή 34% για προμήθειες και έξοδα).[94] Τον Μάρτιο του 2011 ξεκίνησαν την ενδέκατη μεγάλη περιοδεία τους, με τίτλο Gravity Tour (Περιοδεία: Βαρύτητα). Αυτή η περιοδεία σηματοδότησε την πρώτη φορά που το συγκρότημα ταξίδεψε για συναυλίες στο Ομάν, τη Ναμίμπια, το Κουανγκτσόου και το Βιετνάμ.

Greatest Hits, διάλυση (2011-2018)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 2011, οι Westlife είναι το μακροβιότερο κυρίαρχο συγκρότημα και δεύτερο ως προς τη χρονική διάρκεια παραμονής μίας μουσικής παρουσίας στην πρώτη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου στον 21ο αιώνα. Την 14η Μαρτίου 2011, οι Westlife επιβεβαίωσαν ότι εγκατέλειψαν τον Κάουελ μετά από 13 χρόνια και τη δισκογραφική του εταιρεία Syco Music μετά από εννέα χρόνια συνεργασίας. Το συγκρότημα ανέφερε την απόφαση της Syco να μην κυκλοφορήσουν ένα δεύτερο σινγκλ από το άλμπουμ Gravity, λόγω του ότι ο Μπάιρν θεώρησε ότι θα δυσαρεστήσουν,

Υπογράψαμε με τον Σάιμον το 1998 και ήταν εξαιρετικός, αλλά μετά παρουσιάστηκαν το The X Factor και το American Idol. Ο Σάιμον έγινε διάσημος ο ίδιος και τα ενδιαφέροντά του προσανατολίστηκαν αλλού και μακριά από τους Westlife. Σχεδόν αισθανθήκαμε λίγο δυσάρεστοι με τον Σάιμον Κάουελ, για να είμαι ειλικρινής. Το είχαμε (πλήρη υποστήριξη) με τον Σάιμον αλλά έγινε τόσο πολυάσχολος και τα έκανε όλα την εντελώς τελευταία στιγμή και χρειαζόμασταν κάποιον που να ασχολείται με αυτό όλην την ώρα.[95]

Την 23η Απριλίου 2011, στο λογαριασμό του Έγκαν στο Twitter δημοσιεύτηκε μια σειρά από τουιτ που έλεγαν ότι θα εγκατέλειπε το συγκρότημα. Αργότερα, δήλωσε ότι ο λογαριασμός του ήταν χακαρισμένος και αρνήθηκε την ανακοίνωση.[96] Αφού επέστρεψαν στην RCA Records με συμβόλαιο πλήρους απασχόλησης για ένα χρόνο, ανακοίνωσαν ότι το άλμπουμ τους με τίτλο Greatest Hits (Οι Μεγαλύτερες Επιτυχίες) θα κυκλοφορήσει την 21η Νοεμβρίου 2011. Έκανε ντεμπούτο στο Νο 1 της Ιρλανδίας και στο Νο 4 του Ηνωμένου Βασιλείου. Ήταν το δέκατο No 1 άλμπουμ τους στην Ιρλανδία. Το πρώτο σινγκλ με τίτλο "Lighthouse" (Φάρος) κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2011. Και ένα επόμενο προωθητικό σινγκλ με τίτλο "Beautiful World" (Όμορφος Κόσμος) κυκλοφόρησε μετά. Τον Οκτώβριο του 2011, ο Έγκαν απέκλεισε τις εικασίες ότι ο ΜακΦάντεν θα επανασυνδεόταν μαζί τους για το νέο άλμπουμ συλλογή και την προώθησή του για μία τηλεοπτική εκπομπή. Ο Έγκαν δήλωσε: «Όλες οι φήμες που θέλουν τον Μπράιαν να επανέρχεται στους Westlife είναι αναληθείς. Είμαστε συγκρότημα τεσσάρων εδώ και πολύ καιρό τώρα. Αγαπάμε τον Μπράιαν αλλά δεν πρόκειται να γίνει. Αυτό περιλαμβάνει και τις τυχόν τηλεοπτικές εμφανίσεις.»[97] Με ένα καινούργιο άλμπουμ συλλογή να ετοιμάζεται για κυκλοφορία, οι Westlife μάλλον θα έκαναν μια νέα περιοδεία για τις μεγαλύτερες επιτυχίες. Προγραμματίστηκε μία εμφάνισή τους στη φιλανθρωπικού χαρακτήρα Συναυλία ChildLine στο Δουβλίνο την 12 Νοεμβρίου 2011, και άλλη μία αποκλειστική συναυλία στο O2 Blueroom στο Δουβλίνο την 24η Νοεμβρίου.[98][99]

Το 2011 κατατάχθηκαν έβδομοι ως προς τον αριθμό ζωντανών εμφανίσεων σε σημαντικές εκδηλώσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο.[100] Ο Κάουελ περιέγραψε το συγκρότημα ως εργατικό και ενθουσιώδες. Είπε: «Δεν νομίζω ότι έχω γνωρίσει κανέναν που να εργάστηκε τόσο σκληρά όσο αυτοί οι τύποι. Ήταν σαν μικρά κουτάβια εκείνες τις μέρες. Όλα γίνονταν για τους θαυμαστές. Εκείνες τις μέρες το συγκρότημα ήταν τόσο ευτυχισμένο και τόσο ενθουσιώδες και ήθελε μόνο να τραγουδάει».[101] Τον Αύγουστο του 2011, στην εφημερίδα Irish Examiner αναφέρθηκε ότι τα κέρδη της επιχείρησης του συγκροτήματος αυξήθηκαν κατά πέντε φορές το 2010, από 35 εκατομ. ευρώ ή 31 εκατομ. στερλίνες σε ένα εκτιμώμενο ποσό 50 εκατομ. ευρώ για έκαστο μέλος στο συγκρότημα.[102][103]

Την 18η Οκτωβρίου 2011 ανακοινώθηκε επίσημα μία περιοδεία στο Ηνωμένο Βασίλειο, με συναυλίες σε ημερομηνίες που επιβεβαιώθηκαν για το Μάιο του 2012, και με τίτλο The Greatest Hits Tour (Περιοδεία: Οι Μεγαλύτερες Επιτυχίες) ή The Farewell Tour (Περιοδεία: Ο Αποχαιρετισμός). Το Stereoboard.com ανέφερε ότι τα εισιτήρια εξαντλήθηκαν μέσα σε λίγα λεπτά.[104] Την 19η Οκτωβρίου 2011, οι Westlife ανακοίνωσαν επισήμως ότι θα διαλυθούν μετά από ένα άλμπουμ και μια περιοδεία.

Μετά από 14 χρόνια, 26 επιτυχίες στα τοπ 10 με συμπεριλαμβανόμενα: 14 σινγκλ στο Νο. 1, 11 άλμπουμ στα τοπ 5, εκ των οποίων τα 7 έφτασαν στην κορυφή και έχουν συλλογικά 44 εκατομμύρια πωλήσεις αντιτύπων σε όλον τον κόσμο, 10 περιοδείες με εξαντλημένα εισιτήρια και αναρίθμητες αναμνήσεις που θα κρατήσουμε για πάντα, ανακοινώνουμε σήμερα το σχέδιό μας να βαδίσουμε σε ξεχωριστούς δρόμους μετά τη συλλογή με τις μεγαλύτερες επιτυχίες αυτά τα Χριστούγεννα και μία περιοδεία αποχαιρετισμού το επόμενο έτος. Η απόφαση είναι εντελώς καλή τη πίστει και έχοντας ζήσει μαζί όλη τη ζωή μας ως ενήλικες ως τώρα, επιθυμούμε ένα επάξια κερδισμένο διάλειμμα και αναζητούμε νέες προκλήσεις. Θεωρούμε τη συλλογή μεγαλύτερων επιτυχιών και την περιοδεία αποχαιρετισμού ως τον ιδανικό τρόπο να εορτάσουμε την φοβερή σταδιοδρομία μας μαζί με τους θαυμαστές μας. Πραγματικά ανυπομονούμε να ξεφύγουμε με την περιοδεία και να μας δουν οι θαυμαστές μας μια τελευταία φορά.

Με τα χρόνια, οι Westlife έχουν γίνει τόσο πολλά περισσότερα για μας από ένα συγκρότημα. Οι Westlife είναι μία οικογένεια. Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τους θαυμαστές μας που ήταν μαζί μας σε αυτό το φοβερό ταξίδι και είναι και μέρος της οικογένειάς μας. Ποτέ δεν φανταστήκαμε όταν ξεκινήσαμε το 1998 ότι 14 χρόνια αργότερα θα κάναμε ακόμα ηχογραφήσεις, περιοδείες και επιτυχίες μαζί. Ήταν ένα όνειρο που πραγματοποιήθηκε για όλους μας.

Κίαν, Μαρκ, Νίκι και Σέιν.[105]

Την ίδια περίοδο, η Βρετανική Επίσημη Εταιρεία Μουσικών Κατατάξεων συνέταξε το ιστορικό του συγκροτήματος στις κατατάξεις, που έδειχνε ότι πέρα από τα νούμερο ένα τους είχαν, 25 κομμάτια στο τοπ 10 του Ηνωμένου Βασιλείου, 26 στο Top 40, 27 στο 75, 20 εβδομάδες παραμονής στο No. 1, 76 εβδομάδες στο τοπ 10, 189 εβδομάδες στο Top 40 και 282 εβδομάδες στο Top 75 του Βρετανικού Πίνακα Κατατάξεων Σινγκλ. Και 7 άλμπουμ στο Νο. 1, 12 στο τοπ 10, 7 εβδομάδες παραμονής στο Νο. 1, 92 εβδομάδες στο τοπ 10, 189 εβδομάδες στο τοπ 40 και 299 εβδομάδες στο τοπ 75 του Βρετανικού Πίνακα Κατατάξεων Άλμπουμ.[106] Επίσης είχαν επτά δίσκους που έγιναν νούμερο ένα σε διάστημα οκτώ χρόνων. Τα περισσότερα νούμερο ένα από διαφορετικά άλμπουμ από μία μουσική παρουσία, συγκρότημα, ποπ συγκρότημα, και ανδρικό συγκρότημα στο Βρετανικό Πίνακα Κατατάξεων Άλμπουμ για τη δεκαετία 2000, και τη δεύτερη θέση ως προς τον αριθμό των νούμερο ένα, μαζί με τον Ροντ Στιούαρτ, από διαφορετικά άλμπουμ από μία μουσική παρουσία, συγκρότημα, ποπ συγκρότημα και ανδρικό συγκρότημα στο Ηνωμένο Βασίλειο συναθροισμένα ανά δεκαετία από τον καιρό των The Beatles κατά τη δεκαετία του 1960. Βρέθηκαν στην τρίτη θέση των συγκροτημάτων, και στην πρώτη θέση των ποπ συγκροτημάτων με τα περισσότερα νούμερο ένα και τοπ 10 στις Βρετανικές Κατατάξεις Σινγκλ. Έχουν 14 σινγκλ που έγιναν Νο. 1 σε οκτώ χρόνια και επτά που έφτασαν στο Νο. 2 σε δέκα χρόνια και σε επτά συναπτά έτη. Είναι επίσης το ποπ συγκρότημα και παρουσία, Ιρλανδικό συγκρότημα και παρουσία, και αντρικό συγκρότημα και παρουσία με τα περισσότερα Νο. 1 σινγκλ εν καιρώ ζωής όλων και περισσότερων των μελών. Συναγωνίστηκαν τους Beatles με τις περισσότερες επιτυχίες στο τοπ 3 συγκροτημάτων και αντρικών συγκροτημάτων. Συναγωνίστηκαν τους Take That με τις περισσότερες διαδοχικές επιτυχίες στο τοπ 3 από συγκρότημα και αντρικό συγκρότημα. Έχουν τις περισσότερες διαδοχικές επιτυχίες στο τοπ 3 με συμπεριλαμβανόμενο το σινγκλ του ντεμπούτου από αντρικό συγκρότημα και βρίσκονται μαζί με τις Spice Girls για τις κατηγορίες παρουσία, συγκρότημα, ποπ παρουσία και ποπ συγκρότημα. Τις περισσότερες διαδοχικές επιτυχίες στο τοπ 5 όλων των εποχών στο Ηνωμένο Βασίλειο από πρωτοεμφανιζόμενη παρουσία και συγκρότημα και από μία παρουσία, ένα συγκρότημα, ένα αντρικό συγκρότημα, μία ποπ παρουσία και ένα ποπ συγκρότημα. Συναγωνίστηκαν τη Μαντόνα με τις περισσότερες συνεχόμενες επιτυχίες στο τοπ 10 όλων των εποχών στο Ηνωμένο Βασίλειο. Έχουν τις περισσότερες συνεχόμενες επιτυχίες στα τοπ 10, τοπ 20, τοπ 40 και τοπ 75 από πρωτοεμφανιζόμενη μουσική παρουσία και συγκρότημα, και από μία παρουσία, ένα συγκρότημα, ένα αντρικό συγκρότημα, μία ποπ παρουσία και ένα αντρικό συγκρότημα στο Ηνωμένο Βασίλειο. Όλα, και τα δέκα μουσικά άλμπουμ των Westlife ανέβηκαν σε μία από τις 3 κορυφαίες θέσεις, τα έξι ανέβηκαν στο Νο. 1, ως προς τους δίσκους αγορίστικων συγκροτημάτων. Είναι η κορυφαία μουσική παρουσία, συγκρότημα, ποπ συγκρότημα και ποπ συγκρότημα από την Ιρλανδία στις Βρετανικές Κατατάξεις ΣΙνγκλ και Άλμπουμ των μουσικών καλλιτεχνών με τις περισσότερες πωλήσεις, μετά τους U2. Στη Δημοκρατία της Ιρλανδίας, έχουν 14 σινγκλ που έγιναν Νο. 1 και δέκα άλμπουμ που έγιναν Νο. 1, τα περισσότερα από ποπ συγκρότημα και παρουσία και αντρικό συγκρότημα και παρουσία, και Ιρλανδική παρουσία, συγκρότημα και αντρικό συγκρότημα μαζί με τους U2.

Μια δεύτερη δήλωση ανακοινώθηκε μέσω της επίσημης ιστοσελίδας τους, που έλεγε ότι οι θαυμαστές συνέχιζαν να είναι το καλύτερο σύστημα υποστήριξης.[107][108] Ορισμένοι από τους θαυμαστές στα κοινωνικά δίκτυα περιέγραψαν για τους εαυτούς τους ότι αισθάνονται «συντετριμμένοι» μετά τα νέα για τη διάλυση.[109][110] Οι χρήστες άφησαν τα μηνύματά τους στο Twitter με δίεση #WestlifeForever και #Westlife, και η τάση διαδόθηκε στην Ιρλανδία, την Ινδονησία, τη Νέα Ζηλανδία, τις Φιλιππίνες, τη Σιγκαπούρη, τη Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Ένα ζωντανό στριμ με Q&A (Ερωτήσεις και Απαντήσεις) μεταδόθηκε την 28η Οκτωβρίου 2011 ως ένα «ευχαριστώ» στους θαυμαστές τους. Ως μέρος αυτού, το τηλεοπτικό κανάλι ITV παρουσίασε ένα ανεπανάληπτο μουσικό γεγονός καθώς ανέβηκαν στη σκηνή για να τραγουδήσουν μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους, με τίτλο "Westlife: For the Last Time" (Westlife: Για Τελευταία Φορά).[111] Μια άλλη εκπομπή με τίτλο " The Westlife Show:Live" (Σόου των Westlife: Ζωντανά) μεταδόθηκε από το Studio One του Λονδίνου στο ίδιο κανάλι την 1η Νοεμβρίου 2011.[112] Στη συνέχεια, έκαναν μία ζωντανή επίσκεψη στο The Late Late Show (Η Πολύ Βραδινή Εκπομπή).[113] Τότε τιμήθηκαν από το Εκθεσιακό και Συνεδριακό Κέντρο της Σκωτίας με τέσσερα σκαμπό για μπαρ ειδικά κατασκευασμένα για να γίνουν πάγια στοιχεία στο βένιου εκδηλώσεων, αλλά τελευταία έχουν αφαιρεθεί για άγνωστο λόγο, όπως αποκάλυψε ο Μπάιρν. Αυτό σηματοδότησε ένα σύνολο από 49 εκπληκτικές παραστάσεις στο ΕΣΚΣ όπου διασκέδασαν πάνω από 380.000 θαυμαστές με τα χρόνια και πώλησαν περισσότερα εισιτήρια από οποιονδήποτε άλλον.[114] Η τελική συναυλία του συγκροτήματος έγινε την 23η Ιουνίου 2012 στο Στάδιο Κροκ Παρκ στην Ιρλανδία. Τα 82.300 εισιτήρια για την συναυλία εξαντλήθηκαν σε 4 λεπτά. Λόγω της μεγάλης ζήτησης, προγραμματίστηκε μία πρόσθετη εμφάνιση στο Κροκ Παρκ την 22η Ιουνίου 2012, που εξαντλήθηκε και αυτή. Μαζί, προσήλθαν συνολικά 187.808 θεατές τα δύο βράδια, που είναι περισσότεροι από την χωρητικότητα του εν λόγω σταδίου.[115] Η τελευταία τους συναυλία προβλήθηκε, επίσης, ζωντανά σε περισσότερες από 300 κινηματογραφικές αίθουσες στο Ηνωμένο Βασίλειο,[116] και 200 κινηματογραφικές αίθουσες σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβάνοντας το Βέλγιο, την Τσεχική Δημοκρατία, τη Δανία, την Εσθονία, τη Γερμανία, την Ινδονησία, Ιρλανδία, Μάλτα, Ολλανδία, τη Νορβηγία και τη Νότια Αφρική [117] και προβλήθηκε περαιτέρω τρεις ημέρες αργότερα λόγω της πολλής ζήτησης και σε περαιτέρω χώρες τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 2012.[118] Ήταν η μεγαλύτερη ζωντανή προσέλευση σε μια τελευταία ημερομηνία συναυλίας ποπ συγκροτήματος και επίσημα η 11η μεγαλύτερη προσέλευση σε υπαίθριο στάδιο παγκοσμίως.[119]

 2018–σήμερα: Επανασύνδεση, νέα σινγκλς, περιοδείες και Spectrum

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Οκτώβριο του 2018, μετά από ένα διάλειμμα επτά χρόνων, το συγκρότημα ανακοίνωσε ότι ανασχηματίστηκε και επιστρέφει στο χώρο της μουσικής με νέα κομμάτια και περιοδείες.[120] Στις 10 Ιανουαρίου 2019 κυκλοφόρησαν το σινγκλ Hello My Love (Γεια σου Αγάπη μου), το οποίο έγινε χρυσό (στο Η.Β.).[121] Στις 15 Νοεμβρίου 2019 κυκλοφόρησαν το ενδέκατο άλμπουμ του συγκροτήματος, το Spectrum (Φάσμα), το οποίο περιλάμβανε τα σινγκλ: Hello My Love, Better Man (Καλύτερος Άντρας), Dynamite (Δυναμίτης) και My Blood (Αίμα Μου). Το Spectrum έγινε χρυσό (στο Η.Β.).

Δισκογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μουσικά άλμπουμ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Westlife (1999)
  • Coast to Coast (2000)
  • World of our own (2001)
  • Turnaround (2003)
  • Allow Us To Be Frank (2004)
  • Face to Face (2005)
  • The Love Album (2006)
  • Back Home (2007)
  • Where We Are (2009)
  • Gravity (2010)
  • Spectrum (2019)

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ McHugh, Connell (26 Σεπτεμβρίου 2018). «Westlife set for major comeback at Croke Park in summer 2019». Irish Mirror. 
  2. ↑ «'It's one of the biggest stages that we've ever done' – Westlife are putting on custom show for two nights at Croke Park». Irish Independent. 2 May 2019. https://m.independent.ie/entertainment/music/music-news/its-one-of-the-biggest-stages-that-weve-ever-done-westlife-are-putting-on-custom-show-for-two-nights-at-croke-park-38274943.html. Ανακτήθηκε στις 2 July 2019. 
  3. ↑ «Belfast goes crazy for Westlife». Belfast Telegraph. 3 May 2010. https://www.belfasttelegraph.co.uk/entertainment/music/news/belfast-goes-crazy-for-westlife-28534084.html. Ανακτήθηκε στις 12 May 2018. 
  4. ↑ «Gillian Filan, wife of Westlife's Shane, declared bankrupt – just SIX years after his own financial collapse». Daily Mirror. 4 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2018. 
  5. ↑ Indonesian Idol (5 Μαρτίου 2018). «SHANE FILAN – HEAVEN – Spekta Show Top 7 – Indonesian Idol 2018». 
  6. ↑ «PressReader.com – Connecting People Through News». www.pressreader.com. 
  7. ↑ Benett, Dave. «Westlife Party». Getty Images UK. 
  8. ↑ «UK Irish Embassy honours Westlife». Irish Examiner. 26 Νοεμβρίου 2003. 
  9. ↑ «Top-selling album act of the 21st century in the UK». 
  10. ↑ «Certified Awards». Bpi.co.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2019. 
  11. ↑ «The Official Top 20 biggest selling groups of all time revealed!». Officialcharts.com. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2014. 
  12. ↑ Myers, Justin (9 November 2018). «Acts with the most Number 1 albums on the Official UK Chart». Official Charts Company. https://www.officialcharts.com/chart-news/acts-with-the-most-number-1-albums-on-the-official-uk-chart__15643/. Ανακτήθηκε στις 31 January 2019. 
  13. ↑ «Official Singles Charts' biggest selling artists of all time revealed». Officialcharts.com. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2014. 
  14. ↑ «Westlife – Artist Insights – YouTube». 
  15. ↑ «Westlife – About». 25 Σεπτεμβρίου 2018. 
  16. ↑ «Westlife Announce 'The Twenty Tour'». Officialcharts.com. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2018. 
  17. ↑ «Westlife manager tells it straight». 29 October 2001. https://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/1626452.stm. 
  18. ↑ Cowell, Simon (2003). I Don't Mean to Be Rude, But... Broadway Books. ISBN 0-7679-1741-3. 
  19. ↑ Bower, Tom (2012). Sweet Revenge: The Intimate Life of Simon Cowell. Random House Publishing Group. ISBN 978-0345533951. 
  20. ↑ «Welcome Westside 1998». RTE. 
  21. ↑ Inc, Nielsen Business Media (5 Φεβρουαρίου 2000). «Dublin Darling Westlife Wins Over Europe, Aims For Success in U.S.». Billboard. 
  22. ↑ 22,0 22,1 22,2 22,3 «Westlife on GMTV». GMTV. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Δεκεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2007. 
  23. ↑ Inc, Nielsen Business Media (5 Φεβρουαρίου 2000). «ACTUAL ARTICLE TITLE BELONGS HERE!». Billboard. 
  24. ↑ «Record-Breakers and Trivia – Albums». everyhit.com. 
  25. ↑ «Scottish Albums (14 January 2001)». Official Charts Company. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2013. 
  26. ↑ «Westlife, Shania Top UK. Christmas Charts». Billboard. 20 Δεκεμβρίου 1999. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2007. 
  27. ↑ Sexton, Paul (10 Ιανουαρίου 2000). «Westlife Tops UK Singles Chart For 4th Week». Billboard. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2007. 
  28. ↑ Sexton, Paul (3 Απριλίου 2000). «Westlife Go Five For Five on UK Singles Chart». Billboard. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Δεκεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2007. 
  29. ↑ Taylor, Chuck (5 February 2000). «Dublin's Darling Westlife Wins Over Europe, Aims For Success in U.S.». Billboard (Nielsen Business Media) 112 (6): 110. ISSN 0006-2510. https://archive.org/details/sim_billboard_2000-02-05_112_6/page/110. 
  30. ↑ «Radio Concert Monitor | Professional Journal archives from». AllBusiness.com. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2011. 
  31. ↑ «Westlife Honoured with Freedom of Sligo 2000». rte.ie. 
  32. ↑ «Westlife Outlasts Spice Girls in UK Chart War». Billboard charts. 13 Νοεμβρίου 2000. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Δεκεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2007. 
  33. ↑ «Platinum Awards». British Phonographic Industry. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Δεκεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2007. 
  34. ↑ «Westlife Defy The 'Odds' On UK Singles Chart». Billboard charts. 25 Σεπτεμβρίου 2000. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Δεκεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2007. 
  35. ↑ «Westlife Continues UK Singles Chart Monopoly». Billboard charts. 6 Νοεμβρίου 2000. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Δεκεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2007. 
  36. ↑ Inc, Nielsen Business Media (18 Νοεμβρίου 2000). «ACTUAL ARTICLE TITLE BELONGS HERE!». Billboard. 
  37. ↑ «Bob The Builder Ends Westlife's UK Chart Run». Billboard charts. 26 Δεκεμβρίου 2000. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Δεκεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2007. 
  38. ↑ «Out of the Darkness». 
  39. ↑ Senior, Raymond. «ShowBiz Ireland – Westlife survive earthquake in Mexico». showbiz.ie. 
  40. ↑ O'Flynn, John (5 Ιουλίου 2017). The Irishness of Irish Music. ISBN 9781351543361. 
  41. ↑ «Billboard 11 Aug 2001». 11 Αυγούστου 2001. 
  42. ↑ Sexton, Paul (12 Μαρτίου 2001). «Westlife Return To Form on UK Singles Chart». Billboard charts. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2007. 
  43. ↑ Sexton, Paul (12 Νοεμβρίου 2001). «Westlife, Steps Top UK Charts». Billboard charts. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2007. 
  44. ↑ Sexton, Paul (19 Νοεμβρίου 2001). «Boy Bands Crowd UK Charts». Billboard charts. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2007. 
  45. ↑ «Westlife, 1,000,000 sales award». whytes.ie. 
  46. ↑ «Westlife of luxury; POP STARS ARE NO7 ON YOUNG RICH LIST. – Free Online Library». thefreelibrary.com. 
  47. ↑ Chua, Jonathan (17 Νοεμβρίου 2002). «Unbreakable: A fitting title for the Westlife». Philippine Star. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2007. 
  48. ↑ Sexton, Paul (11 Νοεμβρίου 2002). «Westlife, Blue Top UK Charts». Billboard charts. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2007. 
  49. ↑ Sexton, Paul (31 Μαρτίου 2003). «Linkin Park, Room 5 Crash into UK Charts». Billboard charts. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2007. 
  50. ↑ «BFI | Film & TV Database | WILD WESTLIFE (2002)». Ftvdb.bfi.org.uk. 16 Απριλίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2011. 
  51. ↑ «Westlife: The Greatest Hits Tour (2003)». Yahoo Music. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2007. 
  52. ↑ Sexton, Paul (22 Σεπτεμβρίου 2003). «Darkness, Black Eyed Peas Lead UK Charts». Billboard charts. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2007. 
  53. ↑ Sexton, Paul (1 Δεκεμβρίου 2003). «Young, Westlife Top UK Charts». Billboard charts. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2007. 
  54. ↑ «Record Breakers and Trivia: Singles: Individual Hits: Number 1s». EveryHit. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2008. 
  55. ↑ «WESTLIFE SPLIT – OFFICIAL – NME». 9 Μαρτίου 2004. 
  56. ↑ «Boy-band Westlife become foursome». BBC News. 9 March 2004. https://news.bbc.co.uk/1/hi/entertainment/music/3545399.stm. Ανακτήθηκε στις 22 December 2007. 
  57. ↑ «Westlife – Greatest Hits Tour [2004]». Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2007. 
  58. ↑ «Real To Me by Brian McFadden». Yahoo! UK. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2007. 
  59. ↑ 59,0 59,1 «Study: U.K. Arena Attendance, Ticket Sales Up». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2019. 
  60. ↑ «Westlife top first download chart». BBC. 1 September 2004. https://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/3617020.stm. 
  61. ↑ «Westlife She's the One (2004)». BFI. 16 Απριλίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2011. 
  62. ↑ «Westlife She's the One (2004)». 
  63. ↑ «Pollstar – Welcome to the New Pollstar!» (PDF). pollstarpro.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 8 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2019. 
  64. ↑ «Westlife: I'm with the brand». independent.co.uk. 
  65. ↑ «Westlife celebrate chart double». BBC News. 7 November 2005. https://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/4413466.stm. Ανακτήθηκε στις 22 December 2007. 
  66. ↑ Sexton, Paul (31 Οκτωβρίου 2005). «Westlife, Robbie Williams Top UK Charts». Billboard charts. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2007. 
  67. ↑ Sexton, Paul (19 Δεκεμβρίου 2005). «Obscure Duo Nizlopi Tops UK Singles Chart». Billboard charts. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2007. 
  68. ↑ Sexton, Paul (27 Φεβρουαρίου 2006). «Madonna, Jack Johnson Take Lead on UK Charts». Billboard charts. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2007. 
  69. ↑ «China youth prefer Westlife to politics». NineMSN. 17 Ιουλίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2007. 
  70. ↑ «Live at Wembley: Face To Face Tour 2006». HMV. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2007. 
  71. ↑ «SOLO MEN RULE U.K. MUSIC. WHY?». 
  72. ↑ Sexton, Paul (13 Νοεμβρίου 2006). «Westlife, Jamiroquai Assume Control of UK Charts». Billboard charts. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2007. 
  73. ↑ «Love Westlife?». GMTV. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Δεκεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2007. 
  74. ↑ «Curtains Up (or Down?) on the Concert Business – NARIP». www.narip.com. [νεκρός σύνδεσμος]
  75. ↑ Sexton, Paul (12 Νοεμβρίου 2007). «Leona Lewis, Westlife Lead UK Charts». Billboard charts. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2007. 
  76. ↑ «The UK Top 40 Singles». BBC Radio 1. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2007. 
  77. ↑ Wemyss, Euan (12 Νοεμβρίου 2007). «Westlife: Pop's not dead!». STV. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2007. [νεκρός σύνδεσμος]
  78. ↑ «The Westlife Show Live – Saturday 15 December». Tvthrong.co.uk. 15 Δεκεμβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2011. 
  79. ↑ Cardew, Ben. «Spice Girls top UK live league». Music Week. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2011. 
  80. ↑ «WEMBLEY ARENA – AMERICANA HOTEL LONDON UK – LAST MINUTE BOOKINGS – SPECIAL OFFERS – LONDON EVENTS – REGENTS PARK – DORSET SQUARE». americanahotel.co.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2019. 
  81. ↑ «Croke Park Stadium Venue Information». Croke Park Stadium. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Νοεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2008. 
  82. ↑ «10 Years of Westlife Concert». Westlife.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Δεκεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2007. 
  83. ↑ «60 SECONDS: Kian Egan». Metro (Associated Metro Limited). Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2008. 
  84. ↑ Deegan, Gordon. «Cash pile of €3.4m is sweet music to The Script's ears and that's before next year's Croker date». herald.ie. 
  85. ↑ «Westlife 'Back Home' Tour 2008». Metro Radio. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2007. 
  86. ↑ Moss, Caz. «Exclusive Westlife Mark Feehily Interview». Female First. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2007. 
  87. ↑ «Top 100 2009 – UK Music Charts». uk-charts.top-source.info. 
  88. ↑ Dyke, Peter (21 January 2010). «Simon Cowell to record charity single for Haiti». Daily Star. https://www.dailystar.co.uk/news/view/118204/Simon-Cowell-to-record-charity-single-for-Haiti/. Ανακτήθηκε στις 13 October 2011. 
  89. ↑ «Pollstar – Welcome to the New Pollstar!» (PDF). pollstarpro.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 19 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2019. 
  90. ↑ «Westlife announce new album release». Digital Spy. 5 Οκτωβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2011. 
  91. ↑ «Westlife New Album Announcement». Westlife.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Οκτωβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2010. 
  92. ↑ «Westlife celebrate chart double». BBC. 7 November 2005. https://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/4413466.stm. 
  93. ↑ «Andre named 'hardest working singer' – RTÉ Ten». Raidió Teilifís Éireann. 8 January 2011. https://www.rte.ie/ten/2011/0108/andrep.html. Ανακτήθηκε στις 13 October 2011. 
  94. ↑ «Billboard Jan 8 – Mar 26, 2011». 8 Ιανουαρίου – 26 Μαρτίου 2011. 
  95. ↑ «Westlife Felt 'Unloved' By Cowell». Contactmusic. 13 Απριλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2011. 
  96. ↑ «Westlife's Kian falls victim to Twitter hacker». 
  97. ↑ «Westlife | Egan: 'Mcfadden's Not Rejoining Westlife'». Contactmusic. 18 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2011. 
  98. ↑ «O2 Smart Sounds». O2online.ie. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2011. 
  99. ↑ «The Wanted, Westlife And Jedward Confirmed For Dublin's Cheerios Childline Concert 2011». Stereoboard.com. 8 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2011. 
  100. ↑ «X-Factor acts most prolific British performers, says PRS». CMU. 8 Δεκεμβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2013. 
  101. ↑ «Simon Cowell opens up on Westlife». Pressparty. 
  102. ↑ Deegan, Gordon (20 August 2011). «Cash at Westlife's firm grows five-fold in 2010». Irish Examiner. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-01-17. https://web.archive.org/web/20120117080116/https://www.examiner.ie/business/kfgbeyideysn/. Ανακτήθηκε στις 13 October 2011. 
  103. ↑ «Westlife hit the top five in the Irish chart with €35m – Herald.ie». 
  104. ↑ «Westlife Tickets For May 2012 Farewell Tour Sell-Out After Hysterical Rush For Tickets». Stereoboard.com. 21 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2011. 
  105. ↑ «After 14 Years...». 19 Οκτωβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2012. 
  106. ↑ «Westlife». OCC. 25 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2011. 
  107. ↑ «Official News (GLOBAL) – Statement From». Westlife. 25 Οκτωβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2011. 
  108. ↑ «Statement From Westlife». 25 Οκτωβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2012. 
  109. ↑ «Westlife announce that they are to split». Digitaljournal.com. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2011. 
  110. ↑ "Lifelong fan Laura Butler on the day the music died as Westlife called it quits"[νεκρός σύνδεσμος], herald.ie, 20 October 2011.
  111. ↑ «Westlife – For The Last Time (ITVl)». steveandersonproductions.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2019. 
  112. ↑ «Official News (GLOBAL) – The Westlife Show: Live – ITV1». Westlife. 23 Οκτωβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Νοεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2011. 
  113. ↑ «Fans in shock as Westlife call it a day after 14 years at the top». Herald.ie. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2011. 
  114. ↑ «Scottish tribute to Westlife's signature bar stool move». 
  115. ↑ «Westlife sell out show in record breaking time and add date». Music-News.com. 22 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2012. 
  116. ↑ «XL Video supplies LED Screens for Westlife Farewell Concert». Livedesign. 22 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2012. 
  117. ↑ «WESTLIFE – THE FAREWELL CONCERT: Saturday, June 23rd». Westlifecinema.com. 23 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2012. 
  118. ↑ «BBC – Westlife farewell to be screened live in cinemas across the UK, Ireland and mainland Europe – Media Centre». BBC. 
  119. ↑ «MCD records 'strong' profits». 
  120. ↑ «World Exclusive! Westlife - First Interview Back Together - RTÉ 2FM». web.archive.org. 23 Οκτωβρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2021. CS1 maint: Unfit url (link)
  121. ↑ «bpi awards». web.archive.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2021. CS1 maint: Unfit url (link)
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Westlife&oldid=10820840"