Μετάβαση στο περιεχόμενο

NGC 1783

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: Sky map 4h 59m 8.8s, −65° 59′ 7″

NGC 1783
Εικόνα του NGC 1783 από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Χαμπλ.[1]
Παρατηρησιακά δεδομένα (εποχή J2000)
ΑστερισμόςΔοράς[2]
Ορθή αναφορά04h 59m 08.6s[3]
Απόκλιση-65° 59′ 15.8″[3]
Απόσταση160 Kly[4] (49 kpc[4])
Φαινόμενο μέγεθος (V)10.93[5]
Φαινόμενες διαστάσεις (V)5.3′ × 4.7′[3]
Φυσικά χαρακτηριστικά
Μάζα(9.8×104[5] Μ)
Εκτιμώμενη ηλικία1.70±0.05 Gyr[5]
Άλλοι προσδιορισμοίESO 85-SC29
Δείτε επίσης: Σφαιρωτό σμήνος, Κατάλογος σφαιρωτών σμηνών

Το NGC 1783 (καταγράφεται και ως ESO 85-SC29) βρίσκεται στον αστερισμό Δοράδα και είναι σφαιρωτό σμήνος αστέρων στο Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου. Έχει φαινόμενο μέγεθος 10,39[5] που το καθιστά ένα από τα λαμπρότερα σμήνη αστέρων του Μεγάλου Νέφους του Μαγγελάνου. Το ανακάλυψε ο αστρονόμος Τζον Χέρσελ (John Herschel) στις 13 Δεκεμβρίου 1835 ενώ αργότερα ο Γιόχαν Ντράιερ (Johan Dreyer) τον περιέγραψε σε ελεύθερη απόδοση ως «αρκετά φωτεινό, μεγάλο, στρογγυλό, σταδιακά φωτεινότερο στο κέντρο, διάστικτο χωρίς να είναι ευδιάκριτα τα μέλη του»[2]

Εκτιμάται πως είναι ηλικίας 1,7 δισεκατομμυρίων ετών. Η συνολική του μάζα υπολογίζεται πως είναι 9.8×104 M και η ολική του φωτεινότητα 3.77×105 L, δίνοντας λόγο μάζας-φωτός 0,26.[5]

  1. «A youthful cluster». ESA/Hubble Picture of the Week. https://www.spacetelescope.org/images/potw1534a/. Ανακτήθηκε στις 24 August 2015. 
  2. 2,0 2,1 «New General Catalogue Objects: NGC 1750 - 1799». Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2015. 
  3. 3,0 3,1 3,2 «NGC 1783». SIMBAD. Centre de données astronomiques de Strasbourg. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2015. 
  4. 4,0 4,1 «NED results for object NGC 1783». NASA/IPAC Extragalactic Database. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2015. 
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Song, Ying-Yi; Mateo, Mario; Bailey, John I.; Walker, Matthew G.; Roederer, Ian U.; Olszewski, Edward W.; Reiter, Megan; Kremin, Anthony (2021). «Dynamical masses and mass-to-light ratios of resolved massive star clusters – II. Results for 26 star clusters in the Magellanic Clouds». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 504 (3): 4160–4191. doi:10.1093/mnras/stab1065. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 1783 στο Wikimedia Commons