Ζαν Μπατίστ Περέν

Ζαν Μπατίστ Περέν
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Jean Perrin (Γαλλικά)
Γέννηση	30  Σεπτεμβρίου 1870 Λιλ
Θάνατος	17  Απριλίου 1942 Νέα Υόρκη
Υπηκοότητα	Γαλλία
Σπουδές	Πανεπιστήμιο του Παρισιού, École Normale Supérieure και Lycée Janson de Sailly
Γνωστός για	Les Atomes και Œuvres scientifiques de Jean Perrin
Σύζυγος	Henriette Perrin-Duportal
Τέκνα	Francis Perrin και Aline Lapicque
Βραβεύσεις	Βραβείο Νόμπελ Φυσικής (1926), Μετάλλιο Ματεούτσι (1911), Ταξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής (1926), Great Gold medal of the Société d'Encouragement au Progrès (1938), Ταξιάρχης του Τάγματος του Λεοπόλδου Β΄ (1926), βραβείο Λα Καζ της Γαλλικής Ακαδημίας Επιστημών (1914), αλλοδαπό μέλος της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου (28  Φεβρουαρίου 1918), Vallauri Prize (1907) και d:Q110929260 (1913)
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέας	φυσική και φυσικές επιστήμες μη ζωντανών συστημάτων
Αξίωμα	πρόεδρος (1  Ιανουαρίου 1936, 31  Δεκεμβρίου 1936) και πρόεδρος (1  Ιανουαρίου 1929, 31  Δεκεμβρίου 1929)
Ιδιότητα	φυσικός, διδάσκων πανεπιστημίου, συνθέτης, χημικός και θεωρητικός φυσικός
Διδακτορικός καθηγητής	Jules Violle
Ακαδημαϊκός τίτλος	καθηγητής πανεπιστημίου
Υπογραφή
δεδομένα ()

Ο Ζαν Μπατίστ Περέν (γαλλ. Jean Baptiste Perrin, 30 Σεπτεμβρίου 1870 – 17 Απριλίου 1942) ήταν Γάλλος φυσικός, βραβευμένος με το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1926.

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Ζαν Μπατίστ Περέν γεννήθηκε στη Λιλ της Γαλλίας και σπούδασε στο École Normale Supérieure στο Παρίσι. Έγινε βοηθός στη σχολή κατά τη διάρκεια της περιόδου 1894-1897, όταν άρχισε η μελέτη των καθοδικών ακτίνων και των ακτίνων Χ. Το 1897 πήρε το διδακτορικό του (γαλλικά: docteur ès sciences). Τον ίδιο χρόνο διορίστηκε λέκτορας στη φυσικοχημεία στη Σορβόννη. Έγινε καθηγητής στο πανεπιστήμιο το 1910, και κατείχε αυτή τη θέση μέχρι τη γερμανική κατοχή στη Γαλλία, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου.

Έρευνα

Το 1895 ο Ζαν Περέν έδειξε ότι οι καθοδικές ακτίνες αποτελούνται από σωματίδια με αρνητικό ηλεκτρικό φορτίο. Υπολόγισε τον αριθμό Αβογκάντρο μέσω διαφόρων μεθόδων. Εξήγησε την ηλιακή ενέργεια με βάση τις θερμοπυρηνικές αντιδράσεις του υδρογόνου.

Μετά τη δημοσίευση του Άλμπερτ Αϊνστάιν (1905) για τη θεωρητική εξήγηση της κίνησης Μπράουν από την άποψη των ατόμων, ο Περέν έκανε το πείραμα για τη δοκιμή και την επαλήθευση των προβλέψεων του Αϊνστάιν, με αποτέλεσμα τη διευθέτηση της μακράς διαμάχης σχετικά με την ατομική θεωρία του Τζον Ντάλτον. Τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1926 για την εργασία του επί της ασυνεχούς δομής της ύλης.