Μετάβαση στο περιεχόμενο

Εντουάρ Ρος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Εντουάρ Ρος
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Édouard Roche (Γαλλικά)
Γέννηση17  Οκτωβρίου 1820[1][2][3]
Μονπελιέ
Θάνατος27  Απριλίου 1883[2]
Μονπελιέ
Αιτία θανάτουπνευμονία[4]
ΥπηκοότηταΓαλλία
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Μονπελιέ
ΒραβεύσειςΙππότης της Λεγεώνας της Τιμής
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέαςαστρονομία
Ιδιότητααστρονόμος, μαθηματικός, μετεωρολόγος και διδάσκων πανεπιστημίου

Ο Εντουάρ Αλμπέρ Ρος (γαλλικά: Édouard Albert Roche‎‎, 17 Οκτωβρίου 182027 Απριλίου 1883) ήταν Γάλλος αστρονόμος και μαθηματικός, γνωστός για τη συνεισφορά του στην ουράνια μηχανική. Το όνομά του φέρουν σχετικές έννοιες, όπως η σφαίρα του Ρος, το Όριο του Ρος και ο λοβός του Ρος. Συνέγραψε επίσης έργα μετεωρολογίας.

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Εντουάρ Ρος γεννήθηκε στο Μονπελιέ και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Μονπελιέ, παίρνοντας το διδακτορικό του το 1844. Αργότερα έγινε καθηγητής εκεί, εντασσόμενος στη Σχολή Φυσικών Επιστημών (Faculté des Sciences) το 1849.[5]

Ο Ρος πραγματοποίησε μία μαθηματική μελέτη της νεφελωματικής υποθέσεως του Λαπλάς για τη γένεση του Ηλιακού Συστήματος και παρουσίασε τα αποτελέσματά του σε μία σειρά υπομνημάτων προς την Ακαδημία του Μονπελιέ, μέχρι το 1877. Τα σημαντικότερα από αυτά ήταν το επί των κομητών (1860) και το υπόμνημα για την ίδια τη νεφελωματική υπόθεση (1873). Οι μελέτες του Ρος εξέταζαν τις επιδράσεις ισχυρών βαρυτικών πεδίων πάνω σε σμήνη μικροσκοπικών σωματιδίων.

Ο Ρος είναι ίσως γνωστότερος για τη θεωρία του περί του σχηματισμού των πλανητικών δακτυλίων του Κρόνου από την πολύ κοντινή προσέγγιση ενός μεγάλου σώματος, πρώην δορυφόρου του Κρόνου, στον πλανήτη, οπότε αυτό διαλύθηκε από τις παλιρροϊκές δυνάμεις του γιγαντιαίου πλανήτη. Διατύπωσε επίσης μία μέθοδο υπολογισμού της αποστάσεως στην οποία ένα σώμα που συγκρατείται ως ενιαίο μόνο από τη βαρύτητά του θα διαλυόταν εξαιτίας τέτοιων παλιρροϊκών δυνάμεων. Αυτή η απόσταση έγινε γνωστή ως το Όριο του Ρος.

Τα άλλα γνωστά έργα του Ρος αφορούν επίσης την τροχιακή δυναμική. Ο λοβός Roche περιγράφει τα όρια στα οποία ένα υλικό σημείο αμελητέας μάζας που κινείται γύρω από δύο ουράνια σώματα θα συλληφθεί από το ένα ή από το άλλο, ενώ η σφαίρα Roche προσεγγίζει την περιοχή της βαρυτικής κυριαρχίας ενός ουράνιου σώματος αναφορικά με διαταραχές από την έλξη ενός άλλου, μεγαλύτερης μάζας σώματος, γύρω από το οποίο περιφέρεται το πρώτο.

Ονομάσθηκαν προς τιμή του

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Boussinesq, Joseph: Notice sur la vie et les travaux d'Édouard Roche, 1883
  • Kopal, Zdeněk: The Roche problem, Kluwer Academic Publishers, Dordrecht 1989, ISBN 0-7923-0129-3
  1. (Γαλλικά) Βάση δεδομένων Léonore. Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας. LH//2359/31. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 (Αγγλικά) SNAC. w6mg86b7. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. (Γαλλικά) d:Q107214470. 158.
  4. www.obs-hp.fr/dictionnaire/par_lettre/lettres_QR.pdf.
  5. Brush, Stephen G. (1996), A History of Modern Planetary Physics: Nebulous Earth, 1, Cambridge University Press, σελ. 96, ISBN 0521441714, https://books.google.com/books?id=0nKebVI9kAgC&pg=PA96